Ko su ministri u Vladi: Nova lica

U juče formiranoj Vladi Duška Markovića sjedjeće tri potpredsjednika i 16 ministara, od kojih će 12 po prvi put obavljati funkciju ministra.

Iz poslaničkih klupa u Vladu su se preselili i ministar prosvjete Damir Šehović, i ministar unutrašnjih poslova Mevludin Nuhodžić,dok se ministar novoformiranog ministarstva sporta, Nikola Janović u Vladu preselio iz vaterpolo bazena. U Vladi će sjedeti četiri žene, ministarke nauke Sanja Damjanović, javne uprave Suzana Pribilović, ekonomije Dragica Sekulić, i Marija Vučinović. U prethodnoj Vladi ministarke su bile tri žene, Milica Pejanović-Đurišić, Sanja Vlahović i Vučinovićeva, dok je kasnije potpredsjednica postala Azra Jasavić.

Poznata lica su i ministar ljudskih i manjinskih prava i Mehmet Zenka i ministar rada i socijalnog staranja Kemal Purišić koji su ranije bili poslanici. Glavni pregovarač Aleksandar Andrija Pejović biće na čelu resora evropskih integracija, koji je ponovo odvojen od vanjskih poslova, koje je preuzeo Srđan Darmanović.

U Markovićevoj Vladi sjedeće sedam ministara sa sjevera Crne Gore. To su Pljevljaci Bošković i Hrapović, Bjelopoljac Nuhodžić, Rožajci Husović i ministar saobraćaja Osman Nurković, Plavljani Purišić i Šehović. Ministri su i troje Nikšićana, Simović, ministar kulture Janko Ljumović i Sanja Damjanović.

Najstariji članovi Vlade su Osman Nurković i Marija Vučinović koji su rođeni 1958. godine, dok je najmlađi Damir Šehović koji je rođen 1981. godine.

U Markovićevoj Vladi zastupljene su sve nacionalnosti, osim srpske, za šta je on novinarima rekao da su do toga dovele političke okolnosti.

U odnosu na prethodnu Vladu, manjinske stranke dobile su jedan resor više, pa sada imaju tri ministarstva, Socijaldemokrate Ivana Brajovića opet dobile dva ministarstva. DPS je u Vladi Mila Đukanovića imao 13 ministara, odnosno 13 resora pokrivali su političari iz njihove kvote, kao i u juče formiranoj Vladi. U Markovićevoj Vladi nema ministara koji iza sebe imaju afere. Nema Petra Ivanovića, Branimira Gvozdenovića koji je prešao u Skupštinu, Sanje Vlahović...

Novi ministri u Markovićevoj Vladi

Dragica Sekulić, ministarka ekonomije: Stručnjak za energetiku

Javnosti nepoznata ministarka ekonomije Dragica Sekulić (36), već ima dosta staža u tom resoru.

Bila je i pomoćnik ministra ekonomije za energetsku efikasnost, šef IPA kancelarije Ministarstva ekonomije. Od avgusta ove godine ona je predsjednica upravnog odbora državnog preduzeća Crnogorski operator tržišta električne energije (COTEE). Član je Mense i govori engleski i njemački jezik. Od 2005. do 2006. bila je savjetnica u Ministarstvu ekonomije. Za šefa pregovaračkog tima za poglavlje 15 – Energetika imenovana je 2013. godine.

Mevludin Nuhodžić, ministar unutrašnjih poslova: Čuvar tajni partije

Ako se partijska pouzadnost mjeri izjavom Duška Markovića da “ono što je u glavi ostaje tajna za sva vremena”, ministar unutrašnjih poslova Mevludin Nuhodžić biće siguran oslonac novom premijeru. Nuhodžić je jedan od rijetkih partijskih prvoboraca u Markovićevom kabinetu, a karijeru je uglavnom gradio u parlamentu i na terenu. Karijeru je počeo u Savezu kominista, a dobar politički instinkt pokazao je prelaskom iz Beograda u Titograd uoči raspada SKJ. Pedesetsedmogodišnji Bjelopoljac je jedan od rijetkih ministara koji ima dvije fakultetske diplome, ali i decenijski staž u predsjedništvu DPS-a. Iako je do sada u Vladi bio samo ministar bez portfelja, Nuhodžić slovi za moćnog čovjeka u stranci zaduženog za Bošnjake i povjerljive zadatke. Iako poznat kao pozudan partijski vojnik, odbio je ponudu Igora Lukšića da vodi Agenciju za nacionalnu bezbijednost (ANB) jer niko nije mogao da mu garantuje da će biti sklonjeni kompromitovani kadrovi.

Bošnjačka dijaspora pamti ga kao važnog čovjeka u vrijeme referenduma, a albanske partije kao rivala koji bez milosti preuzima biračko tijelo. Saradnici ga opisuju kao dobrog organizatora, a novinari kao političara koji nikad ne ulazi u neformalne razgovore. Kao dobar čuvar tajni pokazao se vodeći Odbor za bezbjednost, iz kojeg nisu curile informacije u vrijeme njegovog mandata.

Kenan Hrapović, ministar zdravlja: Problemi ga sačekali

Novi ministar zdravlja Kenan Hrapović (53) po struci je ekonomista, ali ima širok spektar znanja - od policijskog, do direktorskog u Fondu za zdravstveno osiguranje i Radio difuznom centru. Tamo je postavljen lani, nakon što je smijenjen kadar SDP-a. Hrapović je u Fond zdravstva izabran 2010. kao funkcioner SDP-a, gdje je ostao do 2015. kao član Predsjedništva Socijaldemokrata. Veću pozornost javnosti stekao je tokom javne svađe sa prethodnim ministrom Budimirom Šegrtom, koji ga je kao rukovodioca Fonda zdravstva kritkovao, između ostalog za samovolju u sklapanju ugovora sa privatnim stranim klinikama i “bezrazložno slanje pacijenata na liječenje u inostranstvo”. Hrapović je tada poručio Šegrtu da bi bilo bolje da se posveti rješavanju nagomilanih problema u zdravstvu. Tu priliku Hrapović je sada dobio.

On je prvi posao dobio kao inspektor sa suzbijanje privrednog kriminaliteta Uprave policije, zatim inspektor finansijske policije. Od 1993. do 2000. bio je šef Agencije za zaštitu autorskih prava u Centru savremene umjetnosti, zatim pomoćnik sekretara Sekretarijata za razvoj Vlade a od 2002. do 2010. član Komisije za hartije od vrijednosti.

Srđan Darmanović, mnistar vanjskih poslova: Dekan diplomata

Novi šef diplomatije Srđan Darmanović je politički angažman počeo kao razočarani učesnik AB revolucije, koji je tokom “događanja naroda” bio među predstavnicima Univerziteta. Iako su njegove kolege kasnije formirale SDP, Darmanović nije bio partijski angažovan iako je tokom devedesetih bio poznat kao kritički orijentisan intelektualac. Godinu nakon raskola u DPS-u osnovao je tink tenk organizaciju CEDEM u kojoj se profilisao kao analitičar naklonjen Đukanoviću.

Darmanović (55) je osnivač i prvi dekan Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Podgorici, a bio je član Venecijanske komisije pri Savjetu Evrope. Iako je teška srca prihvatio odluku Vlade da ga predloži za važno mjesto ambasadora u SAD, Darmanović je u Vašingtonu proveo dva mandata.

Damir Šehović, ministar prosvjete: Najmlađi u Vladi

Prosvjetu preuzima najmlađi ministar u Vladi, potpredsjednik SD-a Damir Šehović (35). Predavač na državnom Ekonomskom fakultetu, možda će imati više osećaja za loše stanje u tom sektoru, s obzirom na iskustvo kada zbog opstrukcija, kako su pisali mediji, nije doktorirao u Podgorici. Diplomirao je na Ekonomskom fakultetu u Podgorici 2004. a magistrirao i doktorirao u Beogradu. Od 2005. postao je predavač na Ekonomskom fakultetu u Podgorici.

Šehović je bio sekretar Ministarstva finansija od marta 2008. do maja 2009, kada je izabran je za poslanika SDP-a u Skupštini, gdje je bio član skupštinskog Odbora za ekonomiju, finansije i budžet. Kao poslanik ostao je upamćen po amandmanu o naplati poreskog duga Elektroprivrede od 50 miliona eura koji je postao sastavni dio budžeta za 2014. Tadašnji poslanik SDP-a bio je jedan od većih kritičara vladine izdašne politike prema KAP-u.

Mehmet Zenka, ministar za zaštitu ljudskih i manjinskih prava: Zamjena za Dinošu

Da se upornost isplati Mehmet Zenka je dokazivao tokom čitave političke karijere. Prvi kontakt sa političarima početkom devedesetih imao kao obezbjeđenje lidera Demokratskog saveza Mehmeta Bardhija, tada jedine albanske stranke u Crnoj Gori, ali je političku karijeru vezao za Demokratsku uniju Albanaca (DUA). Iako je u javnosti bio gotovo neprimijetan, u poslaničkoj klupi zamijenio je Ferhata Dinošu i pored savjeta da mikrofon u skupšini “može čovjeka da podigne, ali i pojede”. U to vrijeme u parlament je svraćao rjeđe od Dinoše, koji je u vladi vodio resor za zaštitu ljudskih i manjinskih prava, a u rijetkim nastupima ubijeđivao je opoziciju da je “Adem Jašari za njega heroj”. Nakon odlaska Dinoše u diplomatiju, Zenka je preuzeo vođenje stranke što bivšem lideru DUA nikad nisu oprostili u DPS-u tvrdeći da “u njegovom naslijedniku ne vide ozbiljnog partnera”.

Prvi mandat na čelu stranke proveo je bez parlamentarnog statusa, a na političku scenu vratio se četiri godine kasnije preuzimanjem ministarstva koje su vodile njegove partijske kolege. Kao i njegov politički mentor, Zenka je strastveni pušač, koji se od tompusa ne odvaja ni na stranačkim konvencijama, dok sa novim premijerom dijeli ljubav prema lovu. Politički saradnici opisuju ga kao čovjeka bez dlake na jeziku i velikog radnika, a o temperamentu novog ministra pisalo se u medijima kada se sukobio sa obezbjeđenjem u SO Ulcinj, ali i kada su ga dva kosovska državljanina napala u jednom ulcinjskom lokalu.

Sanja Damjanović, ministarka nauke: Fizičarka, zna četiri jezika

Nova ministarka nauke je naučnica Sanja Damjanović (44) sa međunarodnom karijerom. Angažovana je na projektima Evropskog instituta za fiziku u Švajcarskoj, poznatog kao CERN. Rođena je u Nikšiću, a završila je studije na Fakultetu za fiziku u Beogradu. Uz magistarske studije, godinu dana radila je kao asistent na matičnom fakultetu, a potom i na Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Doktorske studije završila je u Hajdelbergu a bila je predavač na Univerzitetu “Rupreht-Karl”, koji je među najstarijim na svijetu. Doktorirala je 2002. godine sa velikom pohvalom (“magna cum laude”).

Obišla je skoro sve evropske države, mnoge krajeve Amerike, Azije, Afrike. Učesnica je međunarodnih konferencija, koautorka mnogih radova objavljenih u “Physics Review Letters”, jednom od vodećih časopisa u toj oblasti. Govori četiri strana jezika.

Od 1999. član je naučnih timova kroz međunarodne organizacije iz Švajcarske i Njemačke, kako u osnovnom tako i u primijenjenom istraživanju iz oblasti nuklearne fizike visokih energija. Objavila je preko 150 publikacija, naučnih radova i prezentacija.

Nikola Janović, ministar sporta: Iz bazena u kabinet

Nikola Janović je proslavljeni vaterpolista, jedan od lidera prve generacije crnogorskog nacionalnog tima, koji je učestvovao u svim uspjesima „ajkula” od postanka.

Janović, nekadašnji kapiten vaterpolo reprezentacije, karijeru je počeo u matičnom kotorskom Primorcu, a kao 18-godišnjak je pošao u Beograd da se školuje i pojačao Crvenu zvezdu. U karijeri je osvojio praktično sve, i to sa tri reprezentacije - sa Jugoslavijom (EP), SCG (SP) i Crnom Gorom, sa kojom ima zlato sa EP, kao i tri srebra sa Evropskih i Svjetskih prvenstava. Nedostaje mu samo olimpijska medalja, i titula klupskog prvaka Evrope.

Karijeru je završio iznenada nakon Evropskog prvenstva u januaru i osvojenog srebra u Beogradu.

"Više mi se ne ulazi u bazen", rekao je tada Janović.

Bio je prvi kandidat da preuzme čelnu poziciju u Vaterpolo i plivačkom savezu Crne Gore, ali se uskoro pojavila opcija da postane ministar sporta. Rođen je 1980. godine u Kotoru, gdje je završio Pomorski fakultet. Član je Glavnog odbora DPS-a.

Kemal Purišić, ministar za rad i socijalno staranje: Rafetov opozicionar

Iako ga u Bošnjačkoj stranci opisuju kao opozicionara, Kemal Purišić uvijek je bio čovjek od povjerenja Rafeta Husovića. Stranački lider prepustio mu je 2006. godine pregovore o Ustavu, a u komisiji koja je radila na izradi izbornog zakona zalagao se sa garantovane mandate manjinama. Iako ga opozicioni poslanici pominju kao “skoro istomišljenika”, Purišić je tokom jedinog poslaničkog mandata redovno glasao po volji većeg koalicionog partnera.

Husoviću je zamjerao što kao potpredsjednik Vlade stavlja državne ispred stranačkih prioriteta, a u stranci slovi za neformalnog vođu “plavske struje” koja je tražila i pregovore sa opozicijom. Stranačke kolege tvrde da nije sklon zakulisnim obračunima, a iako se nije libio da kritikuje Husovića zbog široke ruke prema partijskim kadrovima sa juga Crne Gore.

Osman Nurković, ministar saobraćaja: Prvi do Husovića

Novi ministar saobraćaja Osman Nurković, rođen 1958. u Rožajama, najbliži je saradnik šefa Bošnjačke stranke Rafeta Husovića. Nurković, ekonimista iz Rožaja, školovan u Prištini, od početka karijere radio je u državnim preduzećima i državnoj upravi. Nakon RO "Napredak", radio je u ugašenom "Gornjem Ibru" iz Rožaja, zatim u fabrici za proizvodnju papira "Dekor", koja takođe više ne postoji.

Iz "Dekora", Nurković je prešao u Opštinu Rožaje, gdje je obavljao posao sekretara za privredu. Osnovao je privatno preduzeće "Amkoprom", bio direktor Pešter banke u Rožajama, zatim izvršni direktor Udruženja privatnih preduzetnika Rožaja. U svojoj biografiji Nurković navodi da je među prvima napustio Savez komunista i da je jedan od osnivača Stranke nacionalne ravnopravnosti u kojoj je bio do spajanja u Bošnjačku stranku. Bivši je predsjednik Odbora Islamske zajednice Rožaje. Nurković je bio na čelu Uprave za imovinu kada je u zakup data oduzeta imovina Safeta Kalića i braće Šarić. Sa te funkcije prešao je na mjesto direktora "Monteputa". Čelnik je Bošnjačkog nacionalnog vijeća.

Janko Ljumović, ministar kulture: Đagin sljedbenik

Bliskom saradniku rediteljsko-bračnog para, Branislava Mićunovića i Radmile Vojvodić, izgleda je suđeno da slijedi Đagu. Kao što je na čelo CNP-a došao poslije Mićunovića, Ljumović je došao na ministarsko mjesto, nakon kratkog ministrovanja Pavla Goranovića, koje je prethodnih godina svojim djeloavnjem obilježio sadašnji ambasador u Beogradu.

Ljumović (Nikšić, 1971) je producent i vanredni profesor na Fakultetu dramskih umjetnosti na Cetinju. Završio je produkciju na beogradskom Fakultetu dramskih umjetnosti, blisko sarađujući sa profesoricom Milenom Dragićević Šešić. Autor je, urednik i kourednik sedam knjiga i publikacija: Kultura Page, Produkcija značenja, Crnogorsko narodno pozorište 1953-2013, Start-up Creative Podgorica, Platforma za novo djelovanje kulture, Grad u parku i Representation of Gender Minority Groups in Media: Serbia, Montenegro and Macedonia.

Na crnogorsku javnu scenu ušao je uglavnom promovišući alternativne i nove pristupe kulturi i umjetničkoj produkciji, ali je brzo posato zagovornik državnog mejnstrima. Postaje direktor CNP, a njegov mandat biće upamćen po značajnom padu produkcije nacionalnog teatra – neke sezone su prolazile sa jednom ili dvije premijere, ali je direktor CNP-a bio sve značajniji činilac na političkoj i kulturnoj sceni.

Aleksandar Andrija Pejović, ministar za evropske integracije: Ministar sa zaštitom

Ulaskom u Vladu Aleksandar Andrija Pejović pokazao je da nakon odlaska Igora Lukšića, politička škola Milana Roćena još ima kadrova za izvršnu vlast. Dobijanjem ministarstarske fotelje Pejović je potvrdio da se nije slučajno našao uz stranačkog lidera na proslavi izborne pobjede. Pejović u ministarstvo za evropske integracije dolazi sa mjesta glavnog pregovarača, a u Vladi će voditi resor koji je upravo Roćen svojevremeno preuzeo od Gordane Đurović i pripojio ga ministarstvu vanjskih poslova. Navikao je na rad u administraciji, jer osim pozicije glavnog pregovarača pokriva i mjesto državnog sekretara za evropske integracije i Nacionalnog koordinatora za IPA, a ima i status ambasadora Misije pri EU.

Saradnici ga opisuju kao dobrog šefa koji voli da sasluša kolege, dok oponenti tvrde da je karijeru u izvršnoj vlasti gradio preko leđa jakih mentora. Upućeni tvrde da kao član Velike regularne masonske lože Crne Gore uživa podršku njenog prvog čovjeka Aca Đukanovića. Osim Roćenovog mentorstva sa Lukšićem ga vezuje i ljubav prema umjetnosti, jer je novi ministar pisac romana “Amabor” a bavi se i vajarstvom. Četrdesetdvogodišnji Novljanin završio je fakultet engleskog jezika i književnosti u Novom Sadu, a magistirao je međunarodne odnose na Fakultetu državne uprave i političkih nauka na Nacionalnom univerzitetu u Atini. Govori engleski, italijanski, francuski, slovenački i makedonski jezik, i počasni je kapetan Bokeljske mornarice.

Suzana Pribilović, ministarka javne uprave: Kontrolorka iz Budve

U novoformirano ministarstvo javne uprave Suzana Pribilović dolazi sa mjesta potpredsjednice opštine u kojoj je bilo najviše procesuiranih afera. Bivša potpredsjednica opštine Budva slovi za desnu ruku bivšeg gradonačelnika Srđe Popovića, koja je započela preispitivanje i raskidanje svih štetnih ugovora koje je zaključivalo bivše opštinsko rukovodstvo. Četrdesetčetvorgodišnja Budvanka diplomirala je na beogradskom Pravnom fakultetu 1998. godine, stručni ispit položila je 2000, pravosudni 2003, a advokatski 2009. godine.

U opštini Budva radila je i kao saradnik za skupštinske poslove, savjetnik za finansijsko tržište, savjetnik predsjednika opštine za normativno-pravna pitanja i savjetnik predsjednika opštine za međunarodnu saradnju. Bila je sudija Osnovnog suda u Kotoru od 2004. do 2010, a nakon toga se bavila advokaturom do 2012. godine. Bila je predsjednica Državne komisije za kontrolu postupka javnih nabavki do 2015. godine. Govori engleski i živi u Budvi.

Pavle Radulović, ministar turizma i održivog razvoja: Mugošin graditelja:

Novi ministar održivog razvoja i turizma Pavle Radulović rukovodio je mnogim milionskim infrastrukturnim i graditeljskim projektima dok je bio menadžer glavnog grada, u vrijeme gradonačelnika Miomira Mugoše od 2007. do 2011. - izgradnjom obilaznice, gradskog parlamenta, biblioteke, sportske zone, nekoliko mostova, poslovnih centara i šoping molova, stoji u njegovoj biografiji.

Rođen je 1975. godine u Podgorici, a Ekonomski fakultet i postdiplomske studije završio je u Beogradu. Profesionalnu karijeru započeo u međunarodnim organizacijama na projektima finansiranim od strane međunarodnih i evropskih institucija. Bio je šef kancelarije USAID/IRD u Podgorici. Bio je i sportski funkcioner u fudbalu i vaterpolu. Od 2011. bio je savjetnik izvršnog direktora a od 2013. komercijalni direktor u Jugopetrolu AD, Helenik Petroleum Grupe. Saradnici kažu da je sposoban, i da izvršava postavljene zadatke.

Darko Radunović, ministar finansija: Iz Prve u Vladu

Ministar finansija Darko Radunović (56) na tu poziciju je došao sa mjesta glavnog izvršnog direktora Prve banke. Dugo radio je u bankarskom sektoru, gdje je bio na rukovodećim pozicijama u nekadašnjoj Jugobanci, Euromarket banci i NLB banci iz koje je u martu 2014. prešao u Prvu banku. Sa tadašnjom direktorkom Jugobanke Radmilom Kalezić, čiji je bio pomoćnik, hapšen je u aprilu 1995. zbog sumnje da su kompaniji Owaca petrol AG dali 2,6 miliona dolara kako bi za račun Jugobanke iz Beča uvezla cigarete. Cigarete nijesu stizale, novac nije vraćen, a uhapšeni direktori nijesu imali vremena da se pozabave prodajom nekretnina u Beogradu i Trstu kojima je austrijski biznismen, sa podgoričkim korijenima Petar Ivanović garantovao povrat novca.

Vrhovni sud Crne Gore poništio je, međutim, presudu kojom je Kalezić osuđena na devet godina zatvora i suđenje vratio na početak.

Kalezić je nakon tri godine u pritvoru rekla da je nekome trebao "dežurni krivac". Radunović je takođe bio oslobođen svih optužbi.

On je školski drug potpredsjednika parlamenta i bivšeg ministra turizma Branimira Gvozdenovića.

( Ekipa Vijesti )