Upitna i neupitna korist

Kada je u pitanju projekat 1000+ stanova, korist građana je upitna i o tome je riječ. Korist građevinskih firmi u Crnoj Gori je neupitan i on je svim građanima jasan. Poznato je da građevnske firme u Crnoj Gori nisu poslovale da bi ostvarile dobit, već im je udruženim sa vlašću obezbijeđeno da ostvaruju ekstra profit, degradiraju prostor, na način što su gradili gdje su „uprli prstom“ - rušili su parkove, fabrike, značajne i vitalne proizvodne pogone i dr.

Dakle, da bude svima jasno, za mene nije sporno da je projekat 1000+ dobra ideja i dobra šansa za podsticaj kadrovske obnove u Crnoj Gori. Ja samo tvrdim da ako je ta dobra ideja u rukama ove vlasti, koja ne prepoznaje interes građana, odnosno da se građana sjete samo pred izbore, limitirana.

Na drugoj strani, ova vlast u kontinuitetu sarađuje sa tajkunskim firmama iz oblasti građevinarstva, obezbjeđuje im ekstra profit i ne daje odgovor kome taj ekstra profit odlazi u džep.

Nemam dilemu ko funkcioniše po principu da je građanima gore, a ne da je bolje. Spreman sam, međutim, da se izložim sudu javnosti, ali i konkretnije od toga - da zajedno sa onima koji imaju suprotan stav stanem pred one koji su ostvarili pravo na stan po ovom programu kao i pred one koji nijesu ostvarili to pravo i da ukrstimo argumente, ali i da čujemo njih , njihova iskustva, njihov položaj i njihovo očekivanje.

A šta ćemo sa onima koji su to pravo htjeli da ostvare u Kolašinu, Mojkovcu, Bijelom Polju, Pljevljima, Beranama, Rožajama, Andrijevici, Plavu, Gusinju, Nikšiću, Šavniku, Plužinama, Žabljaku, jer tamo tajkunske firme nisu stavili ni „ciglu na ciglu“, a bilo je za očekivati da vlast osigura da se ostvareni ekstra profit u Podgorici i na crnogorskom primorju uloži za izgradnju stanova na sjeveru i tako ostvari osnovni input u ravnomjernom razvoju Crne Gore.

Ipak, da krenemo redom. Prvo, da podsjetimo građane, ali i one koji napadaju „moj stav“, gdje su građevinske crnogorske firme gradile i kako. Kada je u pitanju Podgorica, osnovne lokacije su bili gradski parkovi, kao prostor namijenjen za igru, razvoj i razonodu naše djece. Porušile su ih tajkunske građevinske firme, a isto se desilo i sa Podgoričkom mljekarom koja je obezbjeđivala građanima vitalni proizvod, a djeci osnovnu sirovinu za rast i razvoj. Uništili su i srušili Duvanski kombinat, Fabriku građevinskih mašina „Radoje Dakić“ i brojne druge primjere koje ne mogu navesti, jer je ograničen prostor da bi se sve nabrojalo, i to da bi nicale njihove zgrade.

A šta mislite, poštovani građani, na koji način i po kojem redosljedu je građeno. Normalno, prvo su investitori odabrali lokaciju (dotadašnji park, fabrika, proizvodnji pogon i dr.), zatim je po njihovoj želji Skupština Glavnog grada voljom većine donosila Detaljne urbanističke planove. Značajno je istaći, takođe, koje su cijene postizale, na primjer u parkovima u dijelu grada preko Morače, još u markama je koštao 2.040 DM i to na prostoru koji je bio komunalno opremljen. Ali samo za stanovništvo koje tamo već živi i koji su tajkunskom gradnjom gubili parking prostore i drugi normalni životni prostor i zadovoljavanje osnovnih potreba(voda, struja, komunalije i dr). Ovdje samo podsjećam na ono na šta sam kao odbornik u skupštini Glavnog grada dnevno ukazivao.

Na ovaj način, vlast je podijelila građane na one koji mogu samo da sanjaju da riješe stambeni problem i one za koje je to pravo bilo rezervisano kao odabrane koje su bogatstvo stekli preko noći i na sumljiv način. I da ponovim, ne znam poštovani građani gdje je i kome pripao ekstra profit od ovakvih cijena, ali tvrdim da od tako ekstra dobiti nije od Bioča blizu Podgorice pa od Rožaja i Gusinja uglavnom nije sagrađen nijedan stambeni objekat. To je za posljedicu imalo da su mladi bračni parovi, obdareni i sposobni pojedinci mogli da kupe stan samo u Podgorici i Budvi, odnosno na crnogorskom primorju. O stambenoj politici u Budvi ne želim da govorim, jer o tome govori glavni i specijalni tužilac u Crnoj Gori. Ako su ove činjenice nesporne, pitam sve građane, a posebno vlast: da li je moguć ravnomjerni razvoj Crne Gore bez osnovne pretpostavke, a to je normalan život onih koji mogu da pokrenu razvoj, dakle bez stručnih ljudi i značajnih kadrova?

Po prirodnim zakonima, onaj ko dugo traje a ova vlast traje 27 godina, ne može da ima svježinu ideja i tako nužnu inventivnost da prepozna i obezbijedi opšti interes koji bi naznačio preporod i ravnomjerni razvoj. Za razvoj Crne Gore jedini su lijek novi ljudi, nove ideje sa smislom za afirmaciju opšteg razvoja, koji bi bio prostor i šansa za sve koji umiju i hoće da stvaraju.

Potreba za ličnim bogaćenjem pojedinaca osakatila je i blokirala mogućnost da prepoznaju potrebu opšteg društvenog razvoja i tako podstaknu cjelovit i ubrzan razvoj države u cjelini. Crnoj Gori je danas nasušno potreban ravnomjeran regionalni razvoj, što između ostalog mogu obezbijediti novi ljudi, nosioci regionalnog razvoja, kadrovi, kao najznačajniji i najpotrebniji resurs.

( Vladimir Vujović )