Jubilej Grad teatra: Đe su pare?

Pitanje povratka Citadele u gradsko vlasništvo uoči svakih izbora u Budvi tretira se kao obavezno, baš kao što Savo Bačić u serijalu “Budva na pjenu od mora”, mora imati par decenija mlađu ljubavnicu. Biće ipak da Citadela nije kriva što je Grad teatar, godinama unazad, opustošio gradsku, a bogme i državnu, kasu

Zamjena je teza i nečasno, nepotističko gledanje na realnost kada neko od budvanskih kulturnih poslenika ustvrdi kako je gubitak Citadele kriv za katastrofalno stanje budvanske kulture i višemilionske gubitke u gradskoj kasi.

Stvari, ipak, stoje posve drugačije. Grad teatar, nakon startnog ideološko-političkog koncepta iz devedesetih, veoma brzo je preuzeo kleptomansku logiku kojoj su najlošiji saveznik - brojke.

Zbog sumnje da je prilikom zaključenja ugovora između budvanske Opštine, JU Grad teatar i firme “Multimedija”, bilo ozbiljnih neregularnosti, Državno tužilaštvo još od maja provjerava taj posao. Sporni ugovori nastali su od 2007. do 2012. godine, a ukupan iznos ugovorenih usluga i isplata koje su stigle u ruke osnivača te firme Marka Kentere je oko 5 miliona eura!

U ime firme “Multimedija” ugovore je potpisivao Marko Kentera, Opštine Budva njen tadašnji predsjednik Rajko Kuljača i JU Grad teatra Merin Smailagić. JU Grad teatar je bio naručilac, a Opština garant realizacije obaveza.

A optužnica? Budvanin Marko Kentera, najprije bi sa čelnicima Grad teatra i Opštine zaključio ugovore o isporuci određene vrste usluga i prozivoda za fiksno utvrđen iznos. Slučajno ili ne, tek Opština kao ugovorna strana, garant i platilac, u ugovorenom roku potom ne izvršava svoje obaveze.

Tada Kentera priziva u pomoć pravnu državu i obraća se sudu sa zahtjevom za naplatu potraživanja. Sklapa se sporazum o međusobnom regulisanju prava i obaveza u kome Opština pristaje na sve. Problem se prevazilazi sudskim poravnanjem, a nerijetko se potraživanja naplaćuju sudskim putem ili blokadom računa, na iznose koji, uz obračunate visoke zatezne kamate i sudske troškove, dostižu višestruke, milionske vrijednosti.

Novac potom, po pravilu, završava na računima Kenterinih firmi, a sve je lijepo zaogrnuto formom koja odaje utisak da je sve zakonito.

Tužilaštvu, koje je preuzelo dokumentaciju o poslovanju firme “Multimedija” sa Grad teatrom, teško da će biti jasno zašto je javna ustanova sa 30 zaposlenih, za organizaciju festivala angažovala privatnu firmu.

Prvi takav ugovor zaključen je u martu 2007. godine, produžen 2009, a rezultirao je sudskim sporom jer, po ustaljenom mehanizmu, Grad teatar kao naručilac Kenterinog „autorskog djela" i Opština kao garant plaćanja, nijesu ispunili preuzete obaveze. Kentera je zato bio „primoran" da putem suda, sporazuma, poravnanja i prinude, naplati svoja uvećana potraživanja. Na zaprepašćenje neupućenih, ugovor o saradnji sa firmom “Multimedija” u cilju pripreme dramskog programa za Festival Grad teatar, nakon sudskog spora i pražnjenja gradske kase, produžen je za 2010, 2011. i 2012. godinu. Opet sa istim, sudskim ishodom!

Rođendan

Nije, stoga, jednostavno odgovoriti na pitanje jesu li poznate srpske glumice Mirjana Karanović i Nataša Ninković, koje su ovoga ljeta prekinule izvođenje predstava Grad teatra u Budvi, znale kome su došle u goste.

Da su samo konsultovale Google, ili pitale prvog prolaznika, uočile bi da je njihov trideset godina star naručilac posla, kompromitovan finansijskim malverzacijama koje sa kulturom nemaju ama baš nikakve veze. Znale bi i da okolni lokali protiv čije su buke ustale, u nedostatku kvalitetnih kulturnih sadržaja u gradu, doprinose imidžu Budve kao lidera dobre zabave i noćnog provoda na južnom Jadranu. Nije valjda njihova glasna muzika kriva što kulturni koncept koji tri decenije nudi Grad teatar nije zaživio adekvatno milionskim sredstvima koja su u njega uložena?!

Ljeto na zalasku zaokružilo je tri decenije postojanja Grad teatra. U jubilarnu godinu, ta Javna ustanova ušla je pod teretom tužilačkih istraga zbog finansijskih prevara, sa gomilom dugova, minimalnim sredstvima dobijenim od države, sa platama koje kasne, sa prekobrojnim zaposlenima...

Pogled ka Citadeli koja nijemo posmatra tri decenije stara posrtanja i nepočinstva poslenika budvanske kulture, u takvoj situaciji mnogima dođe samo kao dobar izgovor.

( Nebojša Redžić )