Zarobljeni među javom i snom

Zajednička reprezentativnu izložba poznatih crnogorskih umjetnika, Željka i Mladena Đurovića, pod nazivom “Skriveno/Otkriveno” otvorena je JU Umjetničkoj koloniji u Danilovgradu. U atraktivnom izložbenom prostoru, javnosti je prezentirano Željkovih šest novijih, unisono-poliptihalnih slika galerijskog i velikog formata, koje su ostvarene uljanom tehnikom na prepariranom platnu. Mladen se publici predstavio sa trinaest unisonih i diptihalno-triptihalnih radova, galerijskih dimenzija, realizovanih uljem na platnu.

Umjetnost Željka Đurovića nedvosmisleno pripada figuralnom korpusu, a u bližem određernju, ona je u sferama izmaštane, intuitivno-onirične fantastike. U epicentru apsolutno svih njegovih paradigmatsko-vizuelnih opservacija, mentalno-energetskih potencijala i neposrednih kreativno-likovnih egzekucija je odista vječna čovjekova pratilja, čarobno stvorenje-žena, božanstvena majka, veličanstvena sestra, požrtvovana supruga, ponosna ljepotica i neodoljiva zavodnica.

U nadnaravnim, oprostoreno-abiotičkim ambijentima, harmonično se prožimaju zoomorfno-biljni egzemplari i nestvarana ženska stvorenja. Tu, pomeđu mediteransko-kopnenih izdanaka i predstavnika morskih dubina, lelujaju, gibaju se i ritmalno pulsiraju spletovi neuhvatljivih nimfi, algi, sasa, lijana, hobotnica, sipa, kalamara, školjki i puževa. Ti nestvarni scenski prizori, kao da su opservirani iz podmorničkog periskopa, okupani su usmjerenom svjetlošću iz više rakursa, polihromno-raskošnim duginim spektrom. Kada se duže opserviraju Željkova slikarska ostvarenja, veoma brzo nestaje ta tanka nit između sna i jave, između stvarnog i nestvarnog, između objektivnog i izmaštanog i sve naprosto odiše osebujno-barokiziranom sadržajnošću.

Slikarstvo mlađeg brata Mladena, takođe pripada figuralnoj sferi, a u samom fokusu njegovih inspirativnih pobuda je istovjetna tematika, žensko stvorenje, zapravo korpus figure, torza, ali prvashodno glava, lice, koji su tretirani u anfasu ili u profilu. U slikarskom postupku, Mladen na portretu, ne insistira na fizionomiji, karakteru i sličnosti sa slikanim modelom. Njega glave i likovi, interesuju prevashodno kao specifičan oblik i forma, u okviru čega on istražuje dinamičnost, kontrapunktnost, fakturalnost, hromatsku i valersku gradaciju.

Glava i lik, postaju neposredan poligon, u okviru koga on eksperimentiše, preispituje crtačku shematiku, prostorne dominante, površinske vrijednosti, reljefnost bojenih nanosa, strukturu i taktilnost slikanih arealiteta. Gotovo svi Mladenovi slikarski eksplikati su izuzetno simplificirani i dovedeni do dvodimenzionalne plošnosti, zapravo izdignuti su do nivoa univerzalnosti. Mladenov likovni diskurs je pročišćen, suspregnut i moderan, a njegove stilizacije, asociraju na grandiozne postersko-bilbordske kreacije.

Dva brata, bave se istom tematikom a artistički diskurs i kreativno likovna ishodišta, apsolutno su im različita i divergentna.

( Slobodan Slovinić )