CZIP: Vitezi ne love sačmarom i ne dovode krivolovce

Viteštvo nije pucanje na ptice iz sačmarice i organizovanje tura za inostrane krivolovce. To su poručili iz Centra za zaštitu i proučavanje ptica (CZIP), odgovorivši na reagovanje lovačkog udruženja “Šljuka” iz Ulcinja.

Lovci su juče optužili CZIP da ih kleveće, istakavši da je “lov vjekovna tradicija”, reagujući na njihovo ranije saopštenje.

“Tradicionalan lov na Mediteranu iz ranijih vremena nije podrazumijevao moderna sredstva kojim se danas love ptice. Viteški se nije lovilo sačmaricama, vabilicama i organizovanjem tura za inostrane krivolovce, a ponajmanje iz hobija. Tradicionalan lov na Mediteranu bio je stvar golog preživljavanja, a ne zabave. Viteštvo takođe ne podrazumijeva konstantno uznemiravanje ptica i lov u dozvoljno i nedozvoljeno vrijeme, organizovano ili pojedinačno, uprkos podacima koji pokazuju da taj vid hobija uzima danak u brojnosti ptičijih populacija i drastičnom smanjenju diverziteta vrsta”, saopšteno je iz CZIP-a.

Oni su podsjetili da tradicija lova na Solani prije 50 godina, kada je na jadranskoj obali postojalo na desetine močvarnih staništa, ne može da se dovodi u vezu sa lovom i krivolovom koji se organizuje danas na jednom od posljednjih ptičijih utočišta.

“Uostalom, nadam se da vaša NVO neće pogrešno shvatiti da određene tradicije, koje su se upražnjavale dugo godina, poput gusarstva ili robovlasništva nisu opstale u modernom društvu, tako da se vaš jedini argument tradicionalnog lova, koji vrlo često ne poštujete, ne može smatrati relevantnim u 21. vijeku. Vrijeme je da neke tradicije nestanu ili se prilagode novim društvenim normama”.

Iz CZIP-a navode da je u posljednjih 50 godina brojnost populacija ptica koje se hrane, odmaraju i gnijezde na močvarnim staništima praktično desetkovana, te da je neophodno zaštititi preostala staništa.

“Većina močvarnih staništa duž Jadrana je nestala usljed različitih faktora, od pretjerane urbanizacije do isušivanja staništa za potrebe poljoprivrednih djelatnosti. Upravo je takva situacija dovela do toga Solana postane usko grlo za brojne ptice iz čitave Evrope i Sibira koje migriraju ka Africi, što je samo osnažilo ključnu ulogu koju ona ima na nivou kontinenta”.

( Dejan Peruničić )