Sudar svjetova velikih razmjera
Svemirski teleskop Planck Evropske svemirske agencije nedavno je uhvatio misteriozni signal koji je teško objasniti koristeći dosadašnja iskustva. Ali, jedan fizičar ima spektakularno objašnjenje za tu anomaliju: Postoje drugi univerzumi, i jedan od njih se sudario s našim
Je li naš svemir jedini koji postoji? Što se skriva iza njega? Postoje li paralelni univerzumi? Ove misterije su do prije neki dan spadale isključivo u domen filozofije ili egzotične teoretske fizike, ali istraživanje objavljeno prošlog mjeseca moglo bi da ponudi prvi konkretni odgovor na barem neka od tih pitanja.
Svemirski teleskop Planck Evropske svemirske agencije nedavno je uhvatio misteriozni signal koji je teško objasniti koristeći dosadašnja iskustva. Ali, jedan fizičar ima spektakularno objašnjenje za tu anomaliju: Postoje drugi univerzumi, i jedan od njih se sudario s našim.
Teoretski fizičari već dugo vjeruju u mogućnost da naš svemir, sve što vidimo oko sebe, nije jedini koji postoji, već da postoje i drugi, paralelni univerzumi. Moguće je da je bilo nebrojeno mnogo Velikih praskova, od kojih je svaki označio početak jednog univerzuma.
Prema teoriji, kada bi jedan od tih univerzuma započeo život dovoljno blizu našem, moglo bi doći do dodira između njih, a mjesta na kojima se sudaraju mogla bi da budu vidljiva teleskopima koji posmatraju pozadinsko zračenje univerzuma.
Ranga-Ram Chary, astrofizičar sa Univerziteta CalTech koji radi na analizi podataka s teleskopa Planck, vjeruje da je pronašao mjesto gdje se naš univerzum sudara s paralelnim.
Kada je upoređivao kartu pozadinskog zračenja svemira nastalu na osnovu Planckovih posmatranja s prethodnim, Chary je uočio područje s misterioznim sjajem. Proučio je niz mogućih objašnjenja i zaključio da je vrlo mala šansa da se radi o nasumičnim fluktuacijama ili smetnjama u mjerenju.
“Moguće je da se radi o sudaru našeg univerzuma s paralelnim”, napisao je Chary u studiji objavljenoj na online bazi arXiv.
“Sjaj koji smo primijetili mogla bi da uzrokuje materija iz drugog svemira koja ‘curi’ u naš”, objasnio je za “New Scientist”.
“Naš svemir mogao bi jednostavno da bude jedna od regija unutar superregije koja se vječno širi. U takvoj superregiji postojale bi mnoge druge regije, a svaka od njih imala bi drugačiji set zakona fizike od onih koje smo izmjerili u našem univerzumu”, rekao je Chary.
Svemir s kojim se možda sudaramo znatno je drugačiji od našeg - odnos vidljive materije i svjetlosti u tom svemiru barem je 65 puta veći od onog koji opažamo u našem svemiru, što bi objasnilo neobičan raspored frekvencija signala.
( Vijesti online )