Mušičarenje: Preko udice do dobre zarade

Uspjeh člana crnogorske reperezentacije Nikole Trebješanina iz Kolašina, koji je sa 35. Svjetskog prvenstva u mušičarenju, održanog prošlog vikenda u Jajcu u Bosni i Hercegovini, donio titulu vicešampiona, moglo bi mnogo značiti u promociji Crne Gore kao atraktivne destinacije za ribolovni turizam, smatraju sportski ribolovci.

Srebrna medalja tog Kolašinca mogla bi doprinijeti popularizaciji i ozbiljnijem odnosu nadležnih prema “mušičarenju” (flaj fišing).

Trebješanin kaže da je vicešampion svijeta zahvaljujući, prije svega, timskom radu sa ostatkom petočlane crnogorske reprezentacije, ali i bogatom iskustvu sa kolašinskih voda. Za dobar plasman, kako tvrdi, na takmičenjima je potrebna i sreća, pa dosta toga zavisi i od mjesta na rijeci koje se dobije.

“Ovo je uspjeh svih nas i rezultat onoga što smo godinama činili na promociji sportskog ribolova u Crnoj Gori. Saradnja je neophodna i svaki pojedinačni uspjeh, je rezultat svih nas. Zahvalan sam svojim drugovima iz reprezntacije Željku Bukiliću iz Podgorice, Omaru Bašiću iz Plava, sugrađanima Ivici Rakoviću i Belom Krkoviću i selektoru dr Radulu Mićoviću iz Berana.”, kaže Trebješanin.

Svi oni su nekoliko dana prije takmičenja zajednički “ispipavali” teren, odabrali “mušice” i razmjenjivali iskustva. To je na kraju urodilo plodom, pa je Trebješanin u konačnom plasmanu iza sebe ostavio preko 140 sportskih ribolovaca, među kojima su neki iz zemalja favorita, kao što su Češka, Francuska, Šapnija, Italija… U konkurenciji 27 repezentacija, crnogorska je završila na solidnom 11. mjestu.

Velika je šteta, napominje Trebješanin, što država nikad nije priznala sportski ribolov kao dio turističke ponude, od kojeg bi moglo biti mnogo koristi.

Oni koji su poklonici “mušičarenja”, tvrdi Trebješanin, su obično “visokoplatežni i turisti”.

“Od tog novca koji bi ostavili u našem gradu, odnosno, državi, najmanje ide ribolovnim društvima. Tu plaćaju samo ribolovnu dozvolu. Sve ostalo troše na smještaj, hranu, vanpasionsku ponudu, tako da bi od sportskog ribolova imala koristi cijela turistička privreda. Nažalost, to još nije na pravi način prepoznato i valorizovano”, tvrdi on.

Svetsko takičenje u BiH je održano, prema propozicijama, na četiri rijeke i jednom jezeru (Sana, Pliva, Sanica, Vrbas i Plivsko jezero). Slični uslovi za takmičenja tog ili evropskog ranga, postoje, kaže kolašinski “mušičar” i u Crnoj Gori. Veliki bi napredak bio i ako bi naša država uspjela da bude domaćin nekog od narednih takmičenja.

Trebješanin podsjeća kako je odlazak na svako takmičenje i značajn finansijski izdatak. Pored vrlo visoke kotizacije, koju je za svjetsko prvenstvo platio Savez sportskih ribolovaca, svaki takmičar treba da ima kvalitetnu opremu, ali i da plati smještaj i hranu tokom dana treninga i takmičenja.

“Za naše prilike 'mušičarenje' je skup sport. Oprema i pribor koštaju između 3.000 i 4.000 eura. Ja sam opremu godinama postepeno nabavljao. Za odlazak na tamičenje, tako, treba mnogo novca i odricanja i vrlo često je potrebna podrška, a ona izostaje”- tvrdi crnogorski reprezentativac.

Njegovim drugovima i njemu finansijska podrška će biti neophodna i kada budu odlazili na evropsko prvenstvo, koje se od 21. do 27. septembra održava u Italiji. Za svakog učesnika biće potrebno oko 1. 200 eura, kako bi se pokrili osnovni troškovi.

Pecaroška vještina stara dva milenijuma

Fla fišing (Fly fishing) je drevna vještina stara skoro dva milenijuma koja je i danas veoma rasprostranjena, a mnogi je smatraju savršenstvom ribolova.

Poklonici tog načina ribolova treba da posjeduju umijeće u zabacivanju i „prezentaciji“ vještačke mušice, a takođe i veliko iskustvo u izvlačenju ulovljene ribe.

Znanje o insektima koji su sastavni dio ishrane ribe, je takođe dobrodošlo.

Razlika današnjeg i onog prastarog mušičarenja je prije svega u priboru za mušičarenje koji je doveden skoro do savršenstva zahvaljujući novim materijalima i tehnologijama koje omogućavaju izradu veoma vitkih štapova i mušičarskih šnjura raznih oblika, dimenzija i boja.

( Dragana Šćepanović )