Vojinović: Hidropotencijal posmatrati kao razvojni i ekološki resurs
Prema njenim riječima, ukupan hidro potencijal Crne Gore procijenjen je na 11 hiljada gigavat časova, a od toga je prema procjenama iskorišćeno 17 do 20 odsto tog potencijala
Crna Gora ima značajan hidropotencijal koji nije iskorišćen, ali ga treba posmatrati ne samo kao razvojni već i kao ekološki resurs, ocijenila je generalna direktorica Direktorata za životnu sredinu i klimatske promjene pri Ministarstvu održivog razvoja i turizma, Ivana Vojinović.
Prema njenim riječima, ukupan hidro potencijal Crne Gore procijenjen je na 11 hiljada gigavat časova, a od toga je prema procjenama iskorišćeno 17 do 20 odsto tog potencijala.
„To pokazuje da postoji prostor za dalje korišćenje, ali uz uslove održivog korišćenja i eksploatacije vodnog resursa“, poručila je Vojinović na okruglom stolu „Održiva hidroenergija i uticaj malih hidroelektrana na životnu sredinu“.
Prilikom izgradnje malih hidroelektrana, smatra ona, treba imati u vidu takozvani integralni pristup u projektovanju i planiranju i, prije svega, treba poći od sistema prostornog planiranja.
„Prilikom bilo koje vrste prostornog planiranja, treba paralelno da se izrađuje strateška procjena uticaja na životnu sredinu što znači da ekološka komponenta prožima cjelokupni sistem planiranja“, rekla je Vojinović.
Ona je ocijenila da je zadatak države i svih institucija da obezbijede kvalitet, ali i kvantitet svih segmenata životne sredine.
Vojinović je kazala da je vodni potencijal potrebno posmatrati iz dva ugla, kao ekološki i razvojni resurs.
„Vodni potencijal u Crnoj Gori jeste, može biti i trebalo bi da bude značajan izvor električne energije“, ocijenila je Vojinović.
Izvršna direktorica nevladine organizacije (NVO) Green home, Nataša Kovačević, rekla je da je potrebna hitna izrada vodoprivredne osnove, jer je postojeća istekla i nastupile su značajne promjene na vodoprivredu i planirani hidroenergentski razvoj Crne Gore.
Ona je kazala da ključni problem, koji zahtijeva hitno i posvećeno rješavanje, predstavlja nedostatak vodoprivrednih osnova i nepostojanje katastra vodotokova sa ekološkim i energetskim karakterisrtikama.
„Iz toga razloga preporučuje se hitna izrada vodoprivredne osnove, obzirom da je postojeća istekla, te da su nastupile značajne promjene u posljednjih 14 godina, bilo da je riječ o planovima ili načinu korišćenja voda, ili potrebi uključivanja uticaja klimatskim promjena na vodoprivredu i planirani hidroenergetski razvoj Crne Gore“, poručila je Kovačević.
Prema njenim riječima, neophodno je učiniti zvaničnim GIS katastar malih vodotokova koji je urađen za 13 opština ne sjeveru države i 80 vodotokova
Ona je dodala da je taj katastar potrebno nadograditi kvalitetnijim hidrološkim podacima, uključujuči ekološke podatke i uslove za realizaciju malih hidroelektrana.
Kovačević je objasnila da jedan od ključnih problema predstavlja i nedostatak godišnjeg i višegodišnjeg planiranja dinamike korišćenja vodotokova u energetske svrhe.
„To ujedno dovodi u zonu krivično pravne odgovornosti nadležno Ministarstvo, obzirom na otvoreno kršenje Zakona o koncesijama kojim se definiše obaveza usvajanja godišnjeg plana koncesija krajem tekuće za narednu godinu, koji se u primjeru malih hidroelektrana ne sprovodi“, kazala je Kovačević.
Alarmantna je činjenica, smatra ona, što instalirani kapacitet trenutno odobrenih projekata malih hidroelektrana prelazi kapacitet koji je Nacionalni razvojni energetski akcioni plan definisao za 2020. godinu.
Kovačević je dodala da se smatra neophodnim uslovom za dalji razvoj malih hidroelektrana da se Zakonom o energetici, čija je izrada trenutno u toku, definiše obaveza usvajanja takvog plana.
„Dobar ambijent za razvoj malih hidroelektrana, odnosno cjelokupne energetike, predstavlja sistem u kom su jasno definisane moguće lokacije, uslovi za njihovo korišćenje, koraci u proceduri, njihovo trajanje i finansijski okviri određenih faza pripreme i odobravanja projekta“, zaključila je Kovačević.
Stručnjak za slatkovodne ekosisteme i energiju iz WWF Adria, Petra Remeta kazala je da su slatkovodni sistemi i vodni resursi na Balkanu i u Crnoj Gori pod pritiskom planiranog razvoja hidroenergije.
„Negativni uticaji izgradnje sastavni su dio izgradnje bilo kog hidroenergetskog objekta i zato je potrebno strateški planirati izgradnju na nivou ukupnog riječnog sliva, a ne samo konkretne lokacije“, zaključila je Remeta.
( Mina )