Drašković: Rehabilitacijom Mihailovića, rehabilitovana je Srbija
Predlogom za rehabilitaciju traži se poništavanje presude od 17. jula 1946. godine kojom je Mihailović osuđen na smrt strijeljanjem i oduzeta mu građanska prava
Predsjednik Srpskog pokreta obnove (SPO) Vuk Drašković izjavio je danas da ukidanje presude komandantu četničkog pokreta u Drugom svjetskom ratu, generalu Dragoljubu Draži Mihailoviću, od 15. jula 1946. ne znači samo rehabilitaciju ratnog komandanta prve antinacističke gerile u Evropi nego je to i rehabilitacija njegove vojske i čitave Srbije.
Drašković je u pisanoj izjavi naveo da je odlukom o rehabilitaciji skinuta anatema sa Srbije da je, podržavajući vođu antiokupatorskog pokreta otpora i ministra vojnog izbjegličke jugoslovenske vlade u Londonu, bila na strani Hitlerovog Trećeg rajha.
On je rekao da SPO izražava poštovanje sudijama koje su, poslije sedam decenija, stavile pečat pravde na istorijsku istinu o Mihailoviću i odaje priznanje i stotinama hiljada ljudi u Srbiji koji su pune dvije i po decenije podržavali političku borbu za rehabilitaciju Ravnogorskog pokreta i njegovog komandanta.
"Istok i Zapad, boljševička diktatura i zapadna demokratija, sudarili su se na montiranom komunističkom suđenju srpskom i jugoslovenskom generalu. Zbog toga je Mihailović ubijen i zbog toga ubice, i danas, kriju njegov grob", naveo je Drašković.
Lider SPO'a je kazao da je pred tom strankom, koja je i sama "žrtva još nedemontiranog komunističkog nasljeđa i službi bezbjednosti u Srbiji", obaveza da se bori protiv novog ubistva generala Mihailovića.
"A mrtvog ga, na žalost, ubijaju i sramote mnogi njegovi tobožnji sljedbenici. Njega, koga su komunisti ubili zbog programskog cilja o Srbiji na Zapadu, oni ističu kao njihovu antizapadnu i antievropsku zastavu. Mrtvom generalu nameću ideologiju koja ga je ubila pre sedam decenija", rekao je Drašković.
Viši sud u Beogradu rehabilitovao je danas četničkog i komandanta Kraljevske vojske u otadžbini generala Dragoljuba Dražu Mihailovića i vratio mu građanska prava koja su mu bila oduzeta u procesu komunističkog režima 1946. godine.
Sudija Aleksandar Trešnjev rekao je da je sud usvojio zahtjev za rehabilitaciju i poništio presudu kojom je Mihailović 15. jula 1946. godine bio osuđen na smrt, a dva dana kasnije strijeljan.
Na ovu odluku, shodno Zakonu o rehabilitaciji ne postoji pravo žalbe, tako da je ona konačna.
Sudija Trešnjev rekao je da je presuda Vrnhovnog suda FNRJ u dijelu koji se odnosi na Mihailovića proglašena ništavnom kao i da su ništavne sve njene pravne posljedice, pa i one koje se odnose na imovinu.
"Dragoljub Mihailović smatra se neosuđivanim", rekao je sudija Trešnjev, poslije čega je dobio buran aplauz i pozdrave publike.
Objavljivanje presude pratio je veliki broj medija i publike, tako da je velika sudnica Palate pravde bila ispunjena do posljednjeg mjesta.
U publici su, između ostalih, bili princ Aleksandar Karađorđević, predsjednik Srpske radikalne stranke Vojislav Šešelj, pripadnici ravnogorskog pokreta, Obraza, Žene u crnom, i drugi zainteresovani, među kojima je bilo i onih u narodnim nošnjama, kao i sa četničkim obilježjima.
Sud je utvrdio da je sporna presuda donijeta u nezakonitom procesu iz političkih i ideoloških razloga.
Prvi zahtjev za rehabilitaciju podnio je Mihailovićev unuk Vojislav Mihailović 2006. godine, a kasnije mu se pridružilo još nekoliko udruženja i stranaka.
Predlogu za rehabilitaciju pridružili su se 2009. godine Srpska liberalna stranka, sa Kostom Čavoškim na čelu, Udruženje pripadnika Jugoslovenske vojske u otadžbini, Udruženje političkih zatvorenika i žrtava komunističkog režima, profesor međunarodnog prava Smilja Avramov i drugi.
Odlukom suda potvrđene su tvrdnje predlagača rehabilitacije da Mihailoviću tokom procesa nije bilo omogućeno pravo na odbranu, da nije vidio svog advokata do početka suđenja, da nije imao ni pravo na nepristrasan sud, dok mu je optužnica uručena sedam dana pred suđenje.
Na presudu, nije imao ni pravo da uloži žalbu, već je dva dana od izricanja strijeljan u tajnosti.
Posebna Komisija utvrđuje tačnu lokaciju na kojoj je strijeljan, jer se pretpostavlja da su njegovi posmrtni ostaci prebačeni na drugu lokaciju.
Mihailović inače nema grobno mjesto.
U nedostatku drugih dokaza o Mihailovićevoj smrti, rešenjem Prvog osnovnog suda u Beogradu 2013. godine kao datum smrti Mihailovića utvrđen je 17. jul 1946. godine, pošto je sud utvrdio da je tog datuma strijeljan.
( Tanjug, BETA )