Legendarni spust 1984: Debitant najbrži na Ridovim skijama
U vazduhu se osjećao dah tek završenih Zimskih olimpijskih igara u Sarajevu - neki od funkcionera bili su odjeveni u prepoznatljive olimpijske jakne. Jedan takmičar iz Mojkovca na sebi je imao oranž ski-odijelo, sa plavo-bijelo-crvenom trobojkom na koljenima, baš onakvo kakvo su nosili skijaški reprezentativci SFRJ na Olimpijadi
Padine Štuoca i durmitorsko selo Bosača pamte mnoga skijaška takmičenja, ali ne i veću senzaciju od pobjede potpunog anonimusa na prvenstvu Crne Gore iz 1984. godine - na skijama planetrano poznatog Kanađanina Kena Rida.
Prema legendi, za koju će brojni danas sredovječni Žabljačani staviti ruku u vatru, pobijedile su skije, ne skijaš, koje je poznati kanadski spustaš tek nekoliko sedmica ranije donio na Olimpijske igre u Sarajavu.
Kako su se obrele na Durmitoru, danas je nebitno, ali je na njima u spustu na Štuocu pobijedio Pivljanin, debitant na crnogorskim stazama, član jednog malog kluba.
I ne samo on, istoga dana na istim skijama, trijumfovao je i Žabljačanin, u juniorskoj konkurenciji.
Tog sunčanog martovskog petka i naredna dva dana, kako je tada bivalo, bilo je na stotine takmičara i posmatrača.
U vazduhu se osjećao dah tek završenih Zimskih olimpijskih igara u Sarajevu - neki od funkcionera bili su odjeveni u prepoznatljive olimpijske jakne. Jedan takmičar iz Mojkovca na sebi je imao oranž ski-odijelo, sa plavo-bijelo-crvenom trobojkom na koljenima, baš onakvo kakvo su nosili skijaški reprezentativci SFRJ na Olimpijadi.
Ipak, najviše pažnje pobudio je anonimni pobjednik, odnosno njegove bijele “HEAD” skije - spustašice, sa šupljim vrhovima, što je do tada bilo nezamislivo.
Najbolji crnogorski spustaši vozili su na prestižnim jugoslovenskim skijama “elan RC - 07”, nikako kraćim od 220 centimetara.
I dok se očekivalo da pobijedi neko od favorita, slavio je student DIF-a u Srajevu, sa ovih prostora. Dok je proslavljao pobjedu, oko njega se okupilo mnoštvo znatiželjnika, među kojima i tada najbolji crnogorski skijaš Bogdan - Boća Šamšal.
Šamšal nije nastupio jer je ima nesporazum sa rukovodstvom PSD “Durmitor“ za koji se takmičio.
Zatražio je i dobio od novog šampiona skije “da ih proba”. Vozio je samo stotinak metara, a onda se žičarom popeo na vrh staze, gdje je počinjalo takmičenje juniroa u spustu.
Skije su prešle na noge jednog od četvorice Žabljačana, koji je na Ridovim skijama briljantno pobijedio u veoma jakoj konkurenciji trojice sugrađana i takmičara iz Kolašina i Rožaja.
Teška povreda koljena i prekid karijere već sljedeće godine
Senzacionalni pobjednik crnogorskog spusta iz 1984. godine sljedeće sezone na takmičenju je doživio tešku povredu koljena, koja je uslovila prekid karijere.
Zanimljivo je da nakon 1984. ni njegove skije nijesu pobjeđivale na crnogorskim planinama, pa je tako, barem kod nas, prekinuta i “karijera” jedne od brojnih serija skija “HEAD”, firme iz Baltimora u SAD, i danas jedne od najrenomiranijih kompanija kada je riječ o skijaškoj, ali i drugoj sportskoj opremi.
Ubrzo je, međutim, ugašena i žičara na Štuocu, koja ne radi već oko četvrt vijeka.
Kombi, sanke i čistač nakon Olimpijade
Po završetku Zimskih olimpijskih igara u Sarajevu, od Jugoslovenskog ski-pula, na čijem čelu je godinama bio legendarni Tone Vogrinec, Planinarsko-smučarski klub „Durmitor“ dobio je na dar putnički kombi, sa natpisom “Elan” i logom nacionalne ski asocijacije.
Nekoliko sezona žabljački skijaši odlazili su baš tim kombijem na brojna takmičenja širom bivše SFRJ. Već naredne zime snijeg sa durmitorskih puteva čistio je „Steyr” snjegočistač, dar organizatora Olimpijade u Sarajevu, a dobijene motorne sanke Žabljačani su ustupili tada otvorenom skijalištu na Kosanici, kod Pljevalja.
( Obrad Pješivac )