Kad bi se političari oko svega složili, kao oko muzike...

Iako se mišljenja i stavovi predstavnika građana u Skupštini Crne Gore uglavnom razlikuju, oni koji sjede u poslaničkim klupama ipak se u nečemu slažu. Kada bi se u toj instituciji donosile odluke vezane za muziku, poput izbora izvođača na nekoj muzičkoj manifestaciji, “zakon” bi vjerovatno bio jednoglasno izglasan.

To je pokazala anketa “Vijesti” u kojoj su poslanici pričali o svom muzičkom ukusu, o omiljenim izvođačima i bendovima, a sudeći po odgovorima, oni se od politike odmaraju slušajući ex-YU rok ili izvornu narodnu.

Mišo Kovač, neispunjena želja

“Najviše volim starogradsku i tradicionalnu crnogorsku muziku, ali i rok, naročito ex- Yu rok iz '70-ih ili '60-ih”, kaže Draginja Vuksanović iz SDP-a.

Njene omiljene grupe su “Divlje jagode”, “Srebrna krila”, “Bijelo dugme” i kaže da se njen ukus nije mijenjao s godinama.

“Ono što sam slušala kao tinejdžerka, to slušam i danas”, pojasnila je ona i otkrila na koji koncert bi voljela da ode: “Neostvarena mi je želja da uživo slušam Miša Kovača”.

Dritan Abazović iz Građanskog pokreta priznaje da nije strastveni ljubitelj muzike i koncerata.

“Volim rok, pogotovo iz '80-ih. Mada, ni sad, a ni kao dijete nisam previše bio posvećen kupovanju CD-ova, kaseta ili ploča. Jedino gdje baš aktivno slušam muziku je u kolima tokom vožnje ili u lokalima. Preferiram rok, mada su mi i ostali žanrovi prihvatljivi”, rekao je on.

Abazović u autu često sluša radio, ali ima i CD koji je namijenjen za vožnju.

“Radio uključim kad želim da čujem vijesti između numera, ali naravno koristim i CD-ove kako stranih tako i domaćih, odnosno regionalnih izvođača”, kaže on.

"Muzika je dio mog života"

Koncerata iz studentskih dana prisjetio se i Branko Radulović, potpredsjednik Skupštine Crne Gore i član Pokreta za promjene.

“Moj muzički život je veoma čudan, s obzirom na to da sam odrastao u multietničkoj Staroj varoši, takvu vrstu muzike i slušam”, navodi on.

“Bio sam veliki pobornik roka i tokom studiranja u Makedoniji nije bilo koncerta koji sam propustio, a pojedini čuveni muzičari su i danas moji veliki porodični prijatelji. Putujući po metropolama, imao sam priliku da odem na veliki broj koncerata, naročito u Londonu, jer sam prije desetak godina išao po nekoliko puta na par mjeseci da usavršavam jezik”, sa radošću se prisjeća.

Radulović ističe da sluša i klasiku, jer je “muzika dio njegovog života”, te podsjeća na izreku “u Bosni ne pjevaj, u Srbiji ne igraj, a u Makedoniji ne igraj i ne pjevaj, ako ne umiješ...”.

“A meni su tada govorili da lijepo pjevam”, pohvalio se političar i dodao: “Pamtiću sve nastupe grupe 'Leb i sol' na kojima sam bio, ali i drugih rok bendova koji su tada bili popularni”, kazao je on.

Mustafić odrastao na rokenrolu

Muzika je obilježila veći dio života i Sulja Mustafića iz Bošnjačke stranke, koji je ranije bio urednik Radija Bar.

“Odrastao sam na rok muzici. Od velike jugoslovenske scene izdvojio bih ono što i danas volim, a to je “Azra”, odnosno neprevaziđeni stvaralac Džoni Štulić i još nekoliko grupa iz tog vremena koje i danas slušamo - “Film”, “Prljavo kazalište”, “Bijelo dugme”, “Parni valjak”...”, priča on.

“Najsvjetlija stranica umjetnosti Jugoslavije je upravo ta rok scena, čiji je član bio i Milan Mladenović”, istakao je Mustafić. Zbog svoje profesije, ali i mjesta u kojem je odrastao, on je, navodi, i veliki ljubitelj izvornog narodnog zvuka, odnosno starogradskih pjesama i sevdalinki.

“Danas ih rado slušam, to nije samo muzika već i čitava kultura jednog naroda i tradicija, psihologija prostora...”, pojašnjava on.

Tu vrstu muzike voli i Azra Jasavić iz Pozitivne Crne Gore, koja je na pitanje šta najrađe sluša, bez razmišljanja odgovorila: “Sevdalinke”.

“Volim sve bez izuzetka. Najviše jer me bace u sevdah, a to je posebno elegično ljudsko osjećanje”, kazala je ona, izdvajajući Đorđa Marjanović, kao posebno dragog pjevača.

Blizak mediteranski melos

Jasavićeva otkriva i koji koncert nikada neće zaboraviti: “'Bijelo dugme' sa Željkom Bebekom”.

A njen nekadašnji partijski kolega Abazović, od regionalinih izvođača najviše voli Olivera Dragojevića.

“On mi je najdraži, prije svega zato što su mu brojne pjesme osim ljubavi, posvećene i moru, a taj mediteranski melos mi je vrlo blizak. I U2 često slušam, naročito starije numere”, ispričao je on.

Branka Tanasijević iz DPS-a izdvaja Terezu Kesoviju, a Novu godinu će otkriva dočekati upravo slušajući njen glas.

“Ona mi je omiljena pjevačica. Volim tu staru muziku, evergrin i mislim da je to zvuk primjeren mojoj generaciji. Upravo njen koncert u CNP-u ću zauvijek pamtiti, mada sam bila i na njenom nastupu na Cetinju...”, ispričala je poslanica.

Kada su u pitanju neostvarene želje, ona bi voljela da uživo čuje Kovača i Dragojevića.

“I Zdravka Čolića, mada sam njega imala priliku da slušam. Eto, hrvatsku muziku nemam često priliku da slušam uživo, pa bih to voljela da čujem. Volim, naravno, i našu narodnu, ali to mogu uvijek da slušam...”, priča Tanasijević.

Ona kaže i da se muzički ukus vremenom mijenja: “U vrijeme kad sam bila mlada više sam voljela da slušam grupe, 'Bijelo dugme' naročito: Mijenja se ukus sa godinama, ali nešto ostaje, kao muzika Tereze”.

“Azra” i sevdah

Mustafić je jedini otkrio svoje najdraže pjesme:

“'Ako znaš bilo što' od 'Azr'e, koja je balada... Ako govorimo o sevdalinkama onda je to 'Sejdefa', koja je vezana za crnogorske prostore. Ima puno sevdalinki koje volim i teško je izdvojiti jednu. Razlika je u tome ko ih izvodi, da li je to Safet Isović, Himzo Polovina, Ismet Krcić, Žuti Serhatlić ili gospođica Amira Medunjanin koja to fenomenalno radi”.

Jedna mu je ipak posebno draga, jer, kaže, povezuje sevdah i njegovu omiljenu grupu: “'Kraj tanana Šadrvana'. Po njoj je Štulić nazvao svoj bend “Azra”, jer se Štulić toliko vezao za ime tog plemena”.

Kaluđerović: Uživo klasika kod kuće

Na pitanje koju muziku najčešće sluša, Velizar Kaluđerović iz SNP-a je objasnio da je na to uticala činjenica što su sve tri njegove ćerke muzički obrazovane.

“Pohađale su poznati dječji hor Zvjezdice, a kasnije i muzičku školu. Najstarija je završila Srednju muzičku, ali je kasnije promijenila interesovanje i studirala strane jezike. Srednja je učila muzičku akademiju, odnosno muzičku pedagogiju i magistrirala klavir, a najmlađa je išla šest godina u muzičku školu, odustala i takođe završila jezike”, pohvalio se on.

“U prilici sam da dosta dugo vremena u svojoj kući slušam uživo izvođenje ozbiljne muzike. Pošto su mi dio porodice i članovi hora hrama Hristovog vaskrsenja “Sv. apostol i jevanđelist Marko” često slušam duhovnu muziku, a svi skupa volimo da slušamo svaku lijepu muziku, od popa, roka pa i posebno lijepih izvornih narodnih pjesama”, pojasnio je Kaluđerović.

Njemu će u posebno lijepom sjećanju ostati prvi solistički koncert ćerke Milene Kaluđerović.

“On je održan u velikoj sali KIC-a Budo Tomović. Usuđujem se reći da spada u red najposjećenijih koncerata ozbiljne muzike u Podgorici. Bila je gotovo potpuno puna sala”, sa ponosom se prisjetio poslanik.

Jovan Vučurović: Slušam rokenrol u "svim pravcima"

Kada je u pitanju muzički ukus političara, izdvojio se portparol Nove srpske demokratije, koji je i bivši član nikšićkog pank benda Društvo skrivenih talenata (DST), Jovan Jole Vučurović.

“Slušam rokenrol i to u ,,svim pravcima’’, a trenutno sam najviše okrenut panku i pank roku. Što se tiče domaćih bendova, muzički ukus sam gradio na Azri, Idolima, Šarlu Akrobati, Partibrejkersima, EKV-u, La Stradi, KUD Idijotima, Buldožeru, Pop Mašini, Smaku, a veliki sam ljubitelj i onoga što su nam donijele devedesete u rokenrolu - Bjesovi, Blok Aut, Veliki Prezir, KBO, nikšićki DST, ČBS, KKN...”, nabraja on.

Vučurović ističe da je žanrovski "šaren" i što se tiče strane muzike.

“Teško je izdvojiti, ali ajde da u prvi plan stavim Dorse, Joy Division, Nika Drejka, Pink Floyd, Kridense, Skinarde, Rorija Galagera, Grateful Dead, Velvet Underground, Clash, Zapu i mnoge druge”, ispričao je Vučurović, koji, takođe, piše recenzije i rok kritiku na crnogorskom muzičkom portalu “Mulj”.

Zato i ne čudi što je iskoristio priliku da posebno skrene pažnju na domaću rokenrol scenu.

“Postoji veliki broj dobrih bendova čiji rad treba pratiti. Osim tradicionalno jake nikšićke scene, počeli su se buditi i drugi gradovi, a svakako treba pomenuti da značajan doprinos promociji kvalitetnog zvuka daju Lake i Bedem fest”, zaključio je on i dodao da bi uživo volio da čuje Rodžera Votersa, Motorhed ili Nila Janga.

( Mirela Zogović )