Runi pola daje državi, Ronaldu i Mesiju porez plaćaju klubovi
Real i Barselona posluju drugačije, oni svoje najveće zvijezde oslobađaju obaveza prema državnim organima, koje su, inače, za šest odsto veće u Španiji nego u Engleskoj.
U vrijeme finansijskog buma, koji je fudbalere pretvorio u zvijezde ranga holivudskih, svake godine se, shodno tome, prave i liste najbogatijih aktera najpopularnijeg sporta.
Kristijano Ronaldo je ove godine na vrhu liste, a računajući i zaradu koju Portugalac ima od brojnih sponzorskih ugovora - on je samo u 2014. bogatiji za 58 miliona eura…
Ali, koliko fudbaleri zarađuju u klubovima, drugo je pitanje, vrlo kompleksno, jer zavisi od toga u kojoj zemlji igraju, kakva je poreska politika tih zemalja, te kako je regulisan njihov ugovor sa klubom.
Engleska - porezi 50 odsto
Najplaćeniji fudbaler na svijetu je Vejn Runi, kapiten Mančester junajteda, koji je potpisivanjem novog ugovora dobio nedjeljnu platu od 300 hiljada funti, što je oko 380 hiljada eura.
Njemu, međutim, svakog ponedjeljka na račun legne "samo” 190 hiljada, jer mu poreski organi Engleske skinu zakonskih 50 odsto, a Junajted nije prihvatio da klub reguliše obaveze prema državi! Po engleskom zakonu, onaj ko zarađuje više od 250 hiljada funti nedjeljno, državi na ime poreza mora da plati polovinu te sume.
Sa druge strane, Real i Barselona posluju drugačije, oni svoje najveće zvijezde oslobađaju obaveza prema državnim organima, koje su, inače, za šest odsto veće u Španiji nego u Engleskoj.
Španija - porezi 56 odsto
Dakle, Kristijano Ronaldo nedjeljno primi svih 330 hiljada eura, a on sedmično košta Real čitavih 750 hiljada. Godišnje 38,9 miliona eura Real izdvoji za Ronaldove plate!
Leo Mesi je trenutno na drugom mjestu sa 283 hiljade eura nedjeljno, što Barsu, dakle, košta 643 hiljade sedmično, odnosno 33,41 milion godišnje.
S obzirom na to da je ove godine potpisao novi ugovor sa Barselonom, odnosno produžio stari, u 2015. godini trebalo bi da se nađe na prvom mjestu.
Ronaldo i Mesi dobili su od svojih klubova enormne povišice u posljednje dvije godine, a do tada je najviše zarađivao Zlatan Ibrahimović, i to zahvaljujući poreskom sistemu u Francuskoj.
Dok Španija od Mesijeve i Ronaldove plate uzima 56 odsto, Ibrahimoviću u Francuskoj skidaju 41 odsto, što znači da on prima 271 hiljadu eura nedjeljno, a da mu je bruto plata 459.000.
Francuska je, u odnosu na Španiju i Englesku, pravi poreski raj, a šta tek reći za Monte Karlo, u kome je stopa poreza svega 13 odsto.
Zašto Monako?
Monte Karlo je zvanično prebivalište sportske elite, upravo zbog svog liberalnog poreskog zakona, na osnovu koga se može objasniti i zašto je recimo Radamel Falkao, između brojnih ponuda, prije dvije godine izabrao onu iz Monaka.
Kolumbijac je, u Kneževini, zahvaljujući tome što mu se odbijalo samo 13 odsto od bruto zarade, nedjeljno bio bogatiji za 306 hiljada eura i bio je drugi najplaćeniji fudbaler na svijetu, iza Ronalda.
Vlastima u Kneževini ostajalo je samo 45.750 eura od njegove sedmične plate, što je devet puta manje nego španskim od Ronaldove!
Falkao je ovog ljeta došao iz Monaka u Mančester junajted na pozajmicu, a nije objavljeno pod kojim uslovima.
Da li se odrekao dijela zarade da bi igrao u većem klubu i jačoj ligi, ili je Junajted preuzeo sve obaveze koje je Monako imao prema njemu?
Ako je u pitanju druga varijanta, to bi značilo da Falkao „đavole” košta 612 hiljada eura, zbog poreza od 50 odsto.
Slučaj Nejmar
U grupi najplaćenijih igrača svijeta, ali prilično ispod onih najboljih, nalaze se Garet Bejl, Jaja Ture, Serhio Aguero, Robin van Persi, Frank Riberi, Filip Lam, Bastijan Švajnštajger…
U vrhu liste nema Nejmara, a zanimljivo je zbog čega…
Transfer Nejmara iz Santosa u Barselonu izazvao je pravi skandal u svijetu fudbala, nakon što je otkriveno da Barselona nije platila 56 miliona eura, već i više od 100 miliona.
Zbog osnovane sumnje da je riječ o prevari, u toku je sudski postupak protiv bivšeg predsjednika Barse Sandra Rosela. O čemu se radi?
Čelnici Barse znali su da će zbog visoke stope poreza u Španiji, Nejmarova plata opteretiti budžet kluba, skoro kao Mesijeva.
Zato je Rosel, po svemu sudeći, odlučio da „obmane” poreski sistem Španije, tako što je Najmaru dao avansnu platu vrijednu više od 30 miliona eura, prikazavši je kao finansiranje projekata koje vodi Nejmarova porodica.
Taj novac oporezivao je Brazil, koji ima znatno niže poreske stope nego Španija.
Sve je to novac koji je, na kraju, završio u igračevim rukama, a koji Uefa nije vidjela u svom „finansijskom fer pleju", a Španija u svojim poreskim knjigama.
Holandija - top destinacija
Poznato je da samo desetak odsto profesionalnih fudbalera, tokom profesionalne karijere, zaradi dovoljno novca da obezbijedi egzistenciju, nakon što prestanu da se bave fudbalom.
FIFPro zbog toga vodi računa o edukaciji igrača za život nakon fudbala. U posljednjem opširnom istraživanju, koje je sproveo FIFPro, zaključeno je da je Holandija idealna zemlja za fudbalere, naročito one koji planiraju da žive u toj zemlji.
Ne zbog poreske stope, koja nije uopšte mala, već zbog toga što holandski sindikat fudbalera, ali i holandski savez, imaju najbolju socijalnu zaštitu igrača.
Klubovi su redovni u ispunjavanju svojih obaveza prema državi, pa su igrači i finansijski i socijalno zaštićeni po završetku profi karijere.
Rusija i Turska - raj za igrače
Posljednjih godina, Turska, a posebno Rusija, veoma su interesantna tržišta za fudbalere, koji bi po kvalitetu mogli da igraju u najjačim evropskim ligama…
Jedan od razloga su i izuzetno niske stope poreza u tim zemljama – u Rusiji je porez 30 odsto, u Turskoj čak duplo manje. Tako je, recimo, Brazilac Hulk transferom iz Portugala (stopa poreza čak 56,5 odsto), u Rusiju napravio izuzetan finansijski potez i jasno je zašto nema namjeru da ode iz Zenita.
Niska stopa poreza je i u Rumuniji (16 odsto), pa zato sve manje rumunskih igrača ide u inostranstvo.
Slično je i sa Ukrajinom, koja je, takođe, veoma primamljiva zemlja za brojne veoma kvalitetne igrače iz Južne Amerike, jer je stopa poreza 17 odsto.
( Danilo Mitrović )