Slike Aca Prijića: Sva ta raskoš i ljepota prirode
“Aleksandar Prijić pripada generaciji umjetnika koji su u poslijeratnom periodu svojim dosljednim profesionalnim angažmanom učestvovali u kreiranju kulturne politike Crne Gore i uticali na razvoj crnogorske likovne umjetnosti druge polovine XX vijeka", kazala je Ivović
U organizaciji Narodnog muzeja Crne Gore i Centra za kulturu u Nikšiću je u galeriji “Nikola I” otvorena izložba “Slikarstvo Aleksandra Prijića”. Izložbu, na kojoj je bilo predstavljeno 17 Prljićevih slika, a koja je organizovana u sklopu Programa podrške razvoju kulture u Nikšiću, otvorila je istoričarka umjetnosti Snežana Ivović.
“Aleksandar Prijić pripada generaciji umjetnika koji su u poslijeratnom periodu svojim dosljednim profesionalnim angažmanom učestvovali u kreiranju kulturne politike Crne Gore i uticali na razvoj crnogorske likovne umjetnosti druge polovine XX vijeka", kazala je Ivović. Prijić, koji je slikarsko obrazovanje stekao u ateljeima Petra Lubarde i Mila Milunovića na Cetinju, a kasnije studijskim boravcima u Grčkoj, Italiji i Francuskoj, prvenstveno je slikao pejzaže, ali i mrtvu prirodu, portrete, rjeđe figuralne kompozicije inspirisane ratom i revolucijom.
“Fascinantnu slojevitost crnogorskog podneblja Prijić je estetizovao slikama na kojima se reflektovao njegov personalni doživljaj prirode, koja će biti primarni motiv njegovog likovnog opusa. Ona je bila izvor njegovih misli, osjećanja i snažan emotivni podsticaj da iz pojavne surovosti crnogorskog krša, kroz svjetlosne refleksije u određenom vremenskom trenutku, izrazi svu njenu hromatsku raskošnost i ljepotu", istakla je Ivović. Podsjetila je da je Prijić, zajedno sa Gojkom Berkuljanom i Brankom Filipovićem Pilom, osnovao prvu crnogorsku likovnu grupu “Trojica” 1951. godine na Cetinju.
Njegove radove iz 50-ih, prema riječima istoričarke umjetnosti, karakteriše ekspresivni realizam da bi ih postupno sintetizovao.
“Tragalački impuls originalnog izraza, moglo bi se reći, da kulminira šezdesetih godina kada se realni oblici crnogorskog predjela sintetišu u asocijativne vizije, a formalno-značenjske reference transformišu u novi estetsko-umj etnički doživljaj", kazala je Ivović.
Posljednje decenije Prijićevog stvaralaštva vezane su za slike “ispunjene mediteranskom svjetlošću", na kojima se javlja motiv sunca kao jedini izvor i simbol života.
“Od svih slika, koje sam napravio u životu, ako je njih pet dobro uspio sam kao slikar”, govorio je Prijić.
( Svetlana Mandić )