Albert Gering: Brat Hermana, protivnik nacizma
Rediteljka je koristila arhivske podatke koji se nalaze u Vašingtonu, kako bi otkrila složenu i ambivalentnu Albertovu ličnost, tada čuvenog poliglote, dendija...
Film o manje poznatom bratu naciste Hermana Geringa, Albertu, koji se protivio trećem Rajhu, premijerno je prikazan na Međunarodnom festivalu dokumentarnog filma u gradu Pesak, na jugozapadu Francuske. Dokumentarni film "Dosije Alberta Geringa" režirala je Francuskinja Veronik Lorn u koprodukciji s belgijskom državnom televizijom RTBF. Albert za kojeg je Herman govorio da je "crna ovca u porodici" bio je disident od dolaska nacista na vlast 1933. pa do pada Hitlerovog režima 1945. godine. Albert je bio u izolovanoj ćeliji kao i Herman posle rata. Imao je zadatak da na nirnberškom sudu objasni ulogu brata "određenog da bude Hitlerov nasljednik". Hermanovo suđenje trajalo je od novembra 1945. do oktobra 1946. godine. Ubio se 15. oktobra 1946. godine, dan uoči pogubljenja. Rediteljka je koristila arhivske podatke koji se nalaze u Vašingtonu, kako bi otkrila složenu i ambivalentnu Albertovu ličnost, tada čuvenog poliglote, dendija, filmskog umjetnika u Austriji i Italiji i biznismena u Čehoslovačkoj. Njegov prijatelj Ernest Nojbah, jevrejskog porekla, u filmu priča o Albertovom bijesu kada je 1923. godine saznao da se Herman priključio nacističkoj stranci. "Herman se udružio s tim gadom od Hitlera", rekao je tada Albert koji s bratom neće govoriti 10 godina. Na nirnberškom suđenju Albert je govorio kako je pružao pomoć Jevrejima da napuste Njemačku 1938. godine i dao spisak od 34 imena koji mogu da svjedoče u njegovu korist. Iskoristio je svoje poznato prezime i prošao nekažnjeno jer je pružio utočište Janu Moraveku, figuri Pokreta otpora u Čehoslovačkoj. Albert je u toj zemlji radio u jednoj fabrici pod direktnom nadležnošću ozloglašenog brata. Objašnjavajući svoj ambivalentni stav prema Hermanu, Albert je rekao da je brat bio dobar prema njemu ali da nije želio da ima posla s "Hermanom državnikom". Albert je pušten iz nirnberškog zatvora i prebačen u Prag gdje je proveo godinu dana u zatvoru. Umro je 1966. godine u finansijskoj nemilosti i anonimnosti, ali se nikada nije odrekao svog prezimena. Sahranjen je u Minhenu gdje jedan komad drveta predstavlja obilježje njegovog groba.
( Beta )