Bigović u ZIKS-u ispitivan o ubistvu Osmanagića
Osmanagić je hicem iz snajpera pogođen 16. septembra dok je ulazio u baštu svog restorana “Savoja” u centru Bara. Policijska istraga, prema nezvaničnim podacima, tapka u mjestu...
Baranin Ljubo Bigović, kazao juče je da nema nikakva saznanja o ubistvu njegovog zeta Armina Muše Osmanagića (39).
On je saslušan u spuškom zatvoru, u okviru istrage o ubistvu njegovog sugrađanina koji je, prema policijskim evidencijama, važio za vođu najjačeg krimi klana iz Bara.
Optuženi za ubistvo policajca Slavoljuba Šćekića, prema pouzdanim informacijama “Vijesti”, istražiteljima je rekao da nema nikakvih saznanja o tom zločinu. Izvor “Vijesti” navodi da je Bigović policijskim inspektorima kazao da je devet godina iza zatvorskih zidina i da im ne može pomoći u toj istrazi.
On ih je podsjetio da je teško bolestan i tražio od njih “da ga poštede dalje komunikacije o tome i dozvole mu da se izliječi”. Njega su, prema nezvaničnim informacijama, po nalogu tužiteljke Lepe Medenice, u Istražnom zatvoru saslušali inspektori kriminalističke policije.
Saslušanju su prisustvovali sudija Apelacionog suda Dragiša Rakočević i načelnik Istražnog zatvora Dejan Bauković. Osmanagić je ubijen 16. septembra metkom iz snajpera, dok je ulazio u baštu svog restorana “Savoja” u centru Bara. Zrno, koje je prošlo kroz njegovo tijelo, zarilo se u ruku konobara restorana Zorana Macavare.
Očevici ubistva ispričali su tada “Vijestima” da je Baranin kao pokošen pao na ulazu u baštu restorana. Izdahnuo je na putu do barske Opšte bolnice.
Policijski inspektori vjeruju da su najmanje dvije osobe učestvovale u njegovom ubistvu. Jedan je, kako se sumnja, bio zadužen za vožnju ukradenog “reno megana”, a drugi za likvidaciju snajperom.
Nakon ispaljenog metka, ubice su za manje od dva minuta sa parkinga Ulice Jovana Tomaševića, došli do željezničke stanice u Baru, gdje su u šiblju slijepe ulice zapalili “reno” ljubljanskih tablica i pobjegli.
Istražitelji su pronašli ostatke ugljenisanog vozila i u njemu gotovo potpuno uništenu snajpersku pušku “crvena zastava”, kalibra 7,9 sa optičkim nišanom.
Inspektori su tokom istrage saslušali brojne osobe iz kriminalnog miljea, a većinom one koji pripadaju takozvanom klanu pokojnog Luke Đurovića, sa kojim je pokojnik bio u otvorenom uličnom ratu. Bigović, koji je juče dao izjavu inspektorima, u Istražnom zatvoru čeka četvrto suđenje za ubistvo Šćekića, 30. avgusta 2005.
Taj proces počeće opet nakon što je Vrhovni sud ukinuo osuđujuće presude optuženima. Prije toga, Apelacioni sud potvrdio je presudu kojom su četvorica optuženih osuđeni na ukupno 120 godina zatvora.
U presudi je pisalo da su Saša Boreta i Bigović osuđeni na po 30 godina zatvora, jer su organizovali i podstrekli na ubistvo policajca. Milan Čila Šćekić je, kako se navodi, ispalio rafal u svog prezimenjaka, a nedaleko od kuće inspektora, Ljubo Vujadinović ga je čekao u kolima. I oni su osuđeni na po 30 godina zatvora.
Boreta i Bigović osuđeni su i za podmetanje eksplozivnih naprava u hotelu "Splendid” u junu i julu 2005, kao i za pokušaj reketiranja suvlasnika tog hotela Žarka Radulovića. Prema navodima presude, Šćekić je istraživao napadače i podmetače eksplozivnih naprava na hotel "Splendid”, kada je otkrio da je to radio prijatelj optuženih Baranin Alan Kožar.
Nakon toga, organizovano je njegovo ubistvo.
( Jelena Jovanović )