Porast radioaktivnosti kod irvasa u Norveškoj

Skoro tri decenije od nuklearne katastrofe u Černobilu, registrovan je porast radioaktivnosti kod norveških irvasa, zbog čega njihovo meso nije pogodno za konzumiranje, izjavila je juče Inger Margarete Ejkelman, iz norveške Uprave za zaštitu od zračenja.

Nivo cezijuma 137, radioaktivnog izotopa koji može da bude ispušten prilikom atomske katastrofe, koji se mjeri kod uzgajanih irvasa dostigao je do 8.200 bekerela (Bq) po kilogramu ove godine kod irvasa u centralnom dijelu Norveške.

Ta oblast bila je najteže pogođena radioaktivnim oblakom proizašlim iz černobiljske nesreće, koja se dogodila 1986. na udaljenosti od više hiljada kilometara i koja je odnijela više hiljada života.

To je daleko više od gornje granice dozvoljene za klanje životinja, od 3.000 bekerela po kilogramu, i daleko više od nivoa izmjerenog prije dvije godine između 1.500 i 2.500 bekerela, rekla je Ejkelman.

Kao posljedica ovoga nekoliko hiljada životinja nije moglo da ide na klanje krajem septembra.

Eikelman je rekla da je registrovan pad nivoa cezijuma u ekosistemu već više godina i da se mislilo da će i irvasi imati nivoe ispod dozvoljenog maksimuma.

Porast radioaktivnosti ove godine objašnjava se, prema naučnicima, velikom količinom pečuraka koje vole irvasi, ovce i druge životinje na ispaši, zbog dugog, vlažnog i toplog ljeta.

Pečurke crpe hranljive materije iz najviših slojeva zemlje, gdje se nalaze čestice cezijuma 137 koje su pale iz černobiljskog oblaka.

Ejkelman je rekla da se nivo radioaktivnosti od cezijuma prepolovi poslije dvije do tri nedjelje ako irvasi jedu drugu hranu a ne pečurke, koje će inače nestati sa prvim mrazom.

( Beta )