EPCG izliva tone šljake i pepela, seljani ogorčeni

Elektroprivreda Crne Gore planira da pepeo i šljaku iz Termoelektrane Pljevlja na deponiju na Maljevcu odlaže do 2017. godine, uprkos protivljenju mještana sela Zbljevo, čije se kuće nalaze u blizini.

U EPCG tvrde da na deponiji odnosno njihovoj zemlji imaju dovoljno mjesta da odlažu pepeo i šljaku u naredne tri godine.

Mještani kažu kako je to nemoguće ukoliko se ne izuzmu imanja u blizini, jer bi u protivnom EPCG prekršila zakon.

Mještanin Vladimir Stanimirović kaže da prema zakonu deponija mora biti udaljena najmanje 300 do 600 metara od kuća, što sada nije slučaj.

“Ukoliko krenu da odlažu otpad na ovu deponiju, a prethodno ne izuzmu okolna imanja, mještani će blokirati radove”, najavio je Stanimirović.

Deponija pepela i šljake TE Pljevlja na Maljevcu godinama stvara ozbiljne problemeu Zbljevu, ali na apele stanovnika tog sela, niko od nadležnih ne odgovara. Mještani tvrde da je nakon izgradnje TE i pitomo selo pretvoreno u deponiju, a u njemu se sve kraće i sve teže živi.

Kažu da ih niko ne razumije, a ni odgovorne u državi ne zabrinjava podatak da u tom selu ljudi uglavnom umiru od kancerogenih oboljenja.

Stanimorović kaže da je od kada je otvorena deponija prije tridesetak godina u selu dvadesetak ljudi umrlo od raka. Samo u jednoj godini njih desetak, a Zbljevljani tvrde da je to sve posljedica deponije, s obzirom da je ta bolest u selu ranije bila rijetkost.

„Ubija nas prašina, opasni otpad koji zrači na sve strane. Groblje je postalo tijesno, zahvaljujući elektrani i otpadu”, kaže Stanimirović, koji je sa rođacima i komšijama više puta protestovao pokraj brane tražeći od EPCG da im izuzme imanja ili obezbijedi normalne uslove za život.

Oko osamdeset odsto stanovništva koje živi na ovom području bavi se poljoprivredom, ali zbog velike zagađenosti njihovih proizvoda, imaju problema sa plasmanom.

Domaćica M. M. koja nije željela da joj se puno ime pominje u novinama kako ne bi u potpunosti ostala bez mušterija, kaže da niko na pijaci neće da kupi sir, kajmak i mlijeko od nje ukoliko kaže da je iz Zbljeva, jer svi znaju da su proizvodi zatrovani. Ona kaže da je ponekad prinuđena da se koristi i lukavstvom kako bi prodala mrs, predstavljaući se da je iz drugog sela.

Sa druge strane u EPCG kažu da u kontinuitetu rade na neutralisanju potencijalno negativnih efekata odlagališta pepela i šljake po životnu sredinu.

“Upravo zahvaljujući stalnim ulaganjima, EPCG je te efekte svela na minimum, o čemu svjedoči i činjenica da su površine sa kojih se raznosila prašina smanjene za oko 80 odsto, a to pokazuju i podaci Ekotoksikološkog zavoda kao i izvještaji Svjetske banke”, saopšteno je “Vijestima” iz Direkcije za odnose s javnošću EPCG .

U međuvremenu kompanija traži najbolje rješenje za odlaganje pepela i šljake na drugoj lokaciji, a kao najprihvatljivije pominje se bivši kop Rudnika uglja u Šumanama, koji je EPCG kupila od pljevaljske kompanije za oko sedam miliona eura.

“Vijestima” je u EPCG rečeno kako je izrada idejnog projekta za novo odlagalište sa sistemom transporta na lokaciji Šumani u toku, ali u nikšićkoj kompaniji kažu da je preduslov za realizaciju ovog projekta usvajanje prostorno-urbanističkog plana.

Ova kompanija sada radi na stabilizaciji brane Maljevac, a taj posao, koji bi trebalo da se završi do kraja godine povjeren je kompaniji Bemax i koštaće oko 8,2 miliona eura. Do sada je završeno oko 80 odsto radova.

Prašina zatrpana prvo glinom, pa tvrdom zemljom

EPCG ističe da se radovi na brani se izvode u pravcu postizanja njene apsolutne stabilnosti, te da planiraju i manju sanaciju betonskog kolektora ispod deponije.

“Radi smanjenja negativnog uticaja vode na stabilnost objekta uradili smo nasip paralelno sa petom stepenicom tako da je voda sada od brane udaljena više od 100 metara, odnosno isušeno je oko 50.000 m2 deponije i eliminisane su sve drenažne vode. Time su se stvorili uslovi za privremenu rekultivaciju tako da je na lijevom boku deponije i novoformiranoj površini uz branu nasuta glina, a zatim i zemljana površina od oko 100.000 metara kvadratnih. Suva površina sa koje je raznošenje prašine bilo najjače i koja je formirala takozvanu kasetu, stavljena je pod zemljani zastor , tako da raznošenje više nije moguće“, tvrde u EPCG.

( Goran Malidžan )