Vrhovi Ljubišnje do kojih se rijetko ide...

Jugozapadno od Pljevalja, prema granici sa Bosnom i Hercegovinom, stameno stoji Ljubišnja planina koja plijeni svojom ljepotom i plaši svojom divljinom. Moćna i silna planina, obrasla stoljetnom šumom, oduvijek je privlačila pažnju i divljenje, uvlačila se kao strah u pore onih koji je ne poznaju. Dobar dio godine je odsječena od svijeta, jer njene padine tada pokriva snijeg i do nekoliko metara. Pitoma sela u njenom podnožju gotovo su prazna, a napuštene škole svjedoče o vremenima kad su odzvanjala od đačkog smijeha. O Ljubišnji se malo zna, a nepoznanica je čak i za većinu Pljevljaka iako je od tog grada udaljena svega pedesetak kilometara. Njene prirodne ljepote dostupne su samo istinskim zaljubljenicima u prirodu, a jedan od njih je magistar geografije Asim Kuhinja, koji se često druži sa vrhovima ove planine. Kuhinja je nedavno objavio i knjigu o ovom sakrivenom planinskom masivu. „Ljubišnja je pravi planinski dragulj. Svi moramo paziti da joj tu ljepotu svojim nemarom ne oskrnavimo i narušimo. Ljubišnja sa širim okruženjem raspolaže velikim prirodnim potencijalima da u budućnosti izraste u značajan planinski centar zimskog i ljetnjeg turizma. Mogla bi postati turistička atrakcija za sve ljubitelje divlje i netaknute prirode. Geomorfološke vrijednosti planinskog masiva Ljubišnje, Lisca i Bunetine nude mogućnost za razvoj takozvanih selektivnih vodova turizma, planinarenje, alpinizam, speleoturizam i druge“, ističe Kuhinja. Ovaj zaljubljenik u prirodu tvrdi da su planinski predjeli očuvani i da zbog toga Ljubišnja, zajedno sa kanjonom Drage predstavlja značajan turistički potencijal pljevaljske opštine.

„Očuvane prirodne ljepote ovih prostora sa gustim četinarskim i listopadnim šumama, koje pokrivaju istočne i južne padine, čine jedinstvenu morfološku cjelinu ukomponovanu sa pašnjacima i livadama na zapadnom dijelu planine. Karakteristična planinska sela sa sačuvanom ambijentalnom gradnjom i stočarskim katunima, bogata flora i fauna, predstavljaju realnu šansu za razvoj turizma“ smatra Kuhinja. Do vrha planine se može doći iz više pravaca, bez vodiča, prolazeći kroz „zelena ostrva“ rijetke vrste bora krivulja. „Sa vrha planine pogled se pruža kilometrima u daljinu. Vidi se Durmitor, Volujak, Maglić. Tek kada ste na vrhu shvatićete koliko je čovjek mali u odnosu na prirodu i njene ljepote, koje moramo čuvati za buduća pokoljenja. Imaćete priliku da čujete krik orla,da uživate u trku srna, kojih je nekada, moram priznati bilo više na ovim prostorima“, ističe Kuhinja. Prema njegovim riječima, da bi se valorizovali prirodni potencijali ove planine i zaštitile prirodne ljepote, Ljubišnju treba proglasiti regionalnim parkom prirode. Do podnožja ove planine automobilom se može doći jedino lošim šumskim putevima.

„Potrebna su ulaganja u putnu infrastrukturu, vodovod i elektrifikaciju, ako želimo sadržaje koji će dati Ljubišnji imidž turističke destinacije. Postoje veoma povoljni uslovi za izgradnju ski staza i žičara. I pored malih količina padavina, snijeg se zadržava na većim visinama, tako da bi se buduće staze završavale u seoskim naseljima u samom podnožju Ljubišnje. Prema mojoj procjeni dovoljno je uraditi jednu žičaru sa ski liftom od Vrbe do Jezerca i dalje najvišeg vrha Dernečišta (2.238metara), motel i planinarski dom na Jezercu, sa raznovrsnim turističkim sadržajima. Nakon toga bi moglo doći do otvaranja još jedne žičare. Time bi bili stvoreni početni uslovi za razvijanje turizma“, rekao je Kuhinja. Prostorni plan Pljevalja je nerealan Kuhinja smatra da ne postoje realni uslovi za izgradnju osam ski staza i isto toliko žičara, kako je predloženo u Prostornom planu Opštine, jer je veći dio lociran kroz visoke šume, što bi uslovilo sječu šuma. On ističe da bi Ljubišnja mogla postati i značajno izletište Pljevljaka, i dopuna turističkoj ponudi Žabljaka . „Jedan od nedostataka Lju-bišnje u budućoj turističkoj valorizaciji predstavlja to što ova planina nema nijedno jezero. Jedno od realnih rješenja za koje postoje uslovi je izgradnja vještačkog jezera. Ispod sjevernih padina Dernečišta na nadmorskoj visini od 1710 metara nalazi se izvor Jezerac, čija je izdašnost dosta mala ali bi mogao napajati jezero jer ne presušuj e“, rekao je Kuhinja.

U korijenu imena planine srednjovjekovna ljubavna priča Kuhinja kaže da je prema legendi Ljubišnja dobila ime za vrijeme hercega Stjepana Kosače. Kosača je krenuo u Mletke, po ženu za svoga sina. U povratku sa svatovima zanoćiše pod šatorima na nekoj od lijepih poljana. Kada je vjetar pomjerio veo sa djevojčinog lica, otkrivši njenu ljepotu, Kosača se tog trenutka zaljubio u mladu Latinku. Ujutro ga sin nađe u njenom šatoru. Razljućen i ponižen pobježe od oca i pređe na stranu Turaka. I od tada ovu planinu nazvaše Ljubišnja (ljubi-snahu).

Galerija

( Goran Malidžan )