Italija: Legende, trofeji i savršena taktika
Jedino što možda i više od vrhunskih imena i rezultata karakteriše italijanski fudbal je stil igre reprezentacije i klubova
Luiđi Riva, Đuzepe Meaca, Silvio Piola, Paolo Rosi, Franko Barezi, Ćezare i Paolo Maldini, Dino Zof, Roberto Bađo, Fabio Kanavaro, Alesandro del Pjero, Franćesko Toti, Đanluiđi Bufon, Andrea Pirlo, Arigo Saki, Đovani Trapatoni, Marselo Lipi...
Koliko ih je još samo koje bi trebalo pomenuti... Zaista je nevjerovatan broj legendi koje je Italija podarila svjetskom fudbalu.
Ovo potvrđuju i rezultati italijanske reprezentacije i klubova koji nastupaju u Kalću. Četiri puta je Italija osvajala prvenstvo svijeta, poslednji 2006. godine u Njemačkoj. „Azuri” su se na mundijalima u dva navrata okitili srebrnim medaljama, dok u dva meča za 3. mjesto imaju polovičan učinak.
Aktuelni su vicešampioni Starog kontinenta, takmičenja na kojem su zlatni bili 1968. godine, kada se Evropsko prvenstvo održavalo upravo kod njih. Uz ove dvije medalje, osvojili su još jedno srebro, a po jednom su bili 3. i 4. u Evropi.
Jedino što možda i više od vrhunskih imena i rezultata karakteriše italijanski fudbal je stil igre, koji je, čini se, oduvijek specifičan za reprezentaciju i klubove Italije. U ovoj zemlji je usavršen „katenaćo” - fudbalski stil kojeg čini savršena igra u defanzivi. Italijani su zaista nenadmašni kada je fudbalska taktika u pitanju.
Italija je imala prilično lak posao u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo u Brazilu. Sa njima u grupi nalazile su se reprezentacije Danske, Češke, Bugarske, Jermenije i Malte, a „azuri” su nekoliko kola prije kraja i matematički obezbijedili učešće na Mundijalu. U 10 odigranih mečeva nijesu poraženi nijednom, a upisali su šest pobjeda.
Prije devet dana bila je četvrta godišnjica Ćezare Prandelija na klupi Italije. Prije reprezentacije, 56-godišnji italijanski stručnjak je vodio nekoliko klubova iz Serija A i B, a najduže se zadržao u Firenci, od 2005. do 2010. godine.
Ogromnu pomoć za Prandelija u Brazilu predstavljaće prvi golman reprezentacije, Đanluiđi Bufon. Čuvaru mreže Juventusa ovo će biti 5. nastup na šampionatima svijeta, a samo na debitantskom, 1998. godine u Francuskoj, nije bio prvi izbor na golu.
Najvažnije uloge u odbrani imaće takođe fudbaleri „stare dame”, Đorđo Kjelini, Andrea Barzalji i Leonardo Bonući. Kada se pogleda statistika šampiona Italije od ove sezone (Juventus je poražen svega dva puta, uz 23 primljena gola u 38 kola), jasno je da selektor „azura” neće imati glavobolja oko uigranosti poslednje linije tima.
Prostorom između odbrane i napada komandovaće Andrea Pirlo (takođe fudbaler Juventusa). Moglo bi se reći da će od njegovih lopti zavisiti ofanzivni učinak Italije, međutim, znajući Pirlove kvalitete čini se da će broj golova napadača zavisiti samo od toga da li će oni iskoristiti stoprocentne šanse koje im 35-godišnji mađioničar namjesti.
Osim Pirla, na sredini terena će igrati takođe iskusni De Rosi, Montolivo, Markizio, Akvilani, Tijago Mota... Djeluje kao da jedinu brigu za Prandelija pred put u Brazil čini raspoloženje Marija Balotelija i Antonija Kasana, koji su poznati po svojim nezgodnim naravima, kao i pitanje fizičke spreme Đuzepea Rosija, koji je zbog povrede propustio praktično cijeli drugi dio sezone. Ukoliko i sa njima trojicom sve bude po planu, teško će biti naći manu „azurima”.
Ukoliko Italija izbori jedno od prva dva mjesta u najtežoj grupi na prvenstvu (Urugvaj, Engleska i Kostarika), u osmini finala ih čeka dosta lakši zadatak (Kolumbija, Grčka, Obala Slonovače ili Japan), a prava snaga Italije dolazi do izražaja tek kada na red dođu odlučujući mečevi, tako da je tek onda sve moguće!
Galerija
( Filip Vučković )