Sve boje Nikšića na izložbi fotografija Željka Šapurića
„Na mojim fotografijama nema prirodnih ljepota. Postoji samo život – trenutak koji je neponovljiv"
Izložba umjetničkih fotografija Željka Šapurića, 11. po redu, otvorena je u nikšićkom lokalu „Del boy“ u sklopu festivala “Nikšićko proljeće”, a u organizaciji pomenutog pub-a i NVO “Alfa centar”.
Otvarajući izložbu pod nazivom “Sve boje Nikšića”, slikar Jovan Karadžić Kadžo kazao je da Šapurić fotografijama čuva od zaborava, ali i upozorava i opominje.
“Željko je hroničar. On posjeduje ne samo naučenu nego urođenu nit likovnosti. Jednom riječju kompletan umjetnik sa širokim dijapazonom izraza. Majstorstvo koje se ogleda u njegovom stvaralaštvu ocrtava njegov istančani osjećaj za kompoziciju, fokusiranje detalja i uspješno komponovanje u jednu cjelinu“, kazao je Karadžić.
Prema riječima Šapurića sa fotografijom je počeo da se druži krajem 60-ih, kada je kao osnovac ušao u foto atelje Branka Vujanovića.
„Tada sam kupio prvi fotoaparat i počeo da se družim sa fotografijom. Sjećam se da sam tada kao dijete uradio prve i jedine fotogafije nikšićkih oriđinala Petra Stolice i Stevana Vukovića“, kazao je Šapurić.
Sa otvaranja izložbe
Životne obaveze skrenule su ga sa fotografskog puta na koji se ponovo vratio prije desetak godina zahvaljujući prijateljima Maksimu Vujačiću i Mišu Vemiću. Uslijedile su i nagrade – šest međunarodnih i desetak domaćih.
„Na mojim fotografijama nema prirodnih ljepota. Postoji samo život – trenutak koji je neponovljiv. Smatram da fotografija bez ljudi i nije fotografija, a ja u ovome gradu pokušavam da iz nečega napravim nešto“, kazao je umjetnik i priznao da mu je posebno draga fotografija koju je nazvao „Vjeri u sretanje“.
Na svakoj fotografiji uvijek su dvije osobe - fotograf i posmatrač, govorio je poznati američki fotograf i jedan od prvih autora umjetničke fotografije Ansel Adams. Na Šapurićevim fotografijama i fotograf i posmatrač se stapaju u jedno – u život.
Galerija
( Svetlana Mandić )