Belo Horizonte: Najbolji život u Brazilu

Belo Horizonte, u Brazilu popularniji pod nazivom Beaga (kako na portugalskom jeziku zvuče inicijali BH), glavni je grad treće po broju stanovnika savezne države Brazila, Minas Žerais. U ovom gradu, koji se nalazi na jugoistoku zemlje, živi nešto više od 2,4 miliona stanovnika, što ga svrstava na šesto mjesto liste najmnogoljudnijih gradova ovogodišnjeg domaćina Svjetskog prvenstva u fudbalu. Belo Horizonte, koji je jedan od prvih urbanistički planiranih gradova u Brazilu, smatra se mjestom sa najkvalitetnijim životom u Južnoj Americi, a spada i među 50 najboljih gradova za život na svijetu.

Ovaj višemilionski grad počeo je svoj razvoj prve godine 18. vijeka, kada je Žoao Leite da Silva Ortiz, ohrabren povoljnim vremenskim uslovima ovog područja, odlučio da na teritoriji današnjeg grada osnuje farmu “Kraljev Koral” (Curral del Rey).

Nakon njega, mnogi su počeli da naseljavaju ovaj region i tako su oko Kraljevog Korala ubrzo počele da se osnivaju nove farme. Jedna od porodica koje su tada osnovale svoje farme bila je i porodica Gutijerez, u čijem se vlasništu trenutno nalazi najuspješnija telekomunikaciona kompanija u državi, a koja se i danas smatra jednom od najimućnijih porodica Belo Horizontea.

Nakon što je 1889. godine Brazil proglašen republikom, odlučeno je da moderna i napredna pokrajina, Minas Žerais, mora dobiti novi glavni grad, a izbor je, zahvaljujući pogodnim klimatskim uslovima, pao upravo na Kraljev Koral, koji je potom preimenovan, prvo u Belo Horizonte, a kasnije u “Cidade de Minas” (Grad Rudnika, u prevodu sa portugalskog).

Posljednji naziv nije uspio steći veliku popularnost među građanima, tako da je 1901. godine gradu vraćeno ime Belo Horizonte, koje je zadržao i do danas.

Prvo pitanje koje se postavlja stanovnicima ovog grada prilikom upoznavanja sa njima najčešće glasi: ”Atletiko Mineiro ili Kruzeiro?”. Između ovog grada i fudbala zaista postoji neka specifična veza, a rivalstvo “pjetlova” i “lisica” na najbolji način može posvjedočiti tome.

Atletiko Mineiro, za koji trenutno nastupa jedan od globalno najomiljenijih fudbalera svih vremena, Ronaldinjo, u svojoj riznici, između ostalog, ima jedan trofej Kopa Libertadores, dva osvojena Kopa KONMEBOL, a jednom je osvojio i brazilsku Seriju A. Iako nema Ronaldinja, Kruzeiro, koji je aktuelni šampion Brazila, ima znatno bogatiju kolekciju trofeja od gradskog rivala. Dva puta bio je prvak Južne Amerike, tri puta državni šampion, dok je Kup Brazila osvajao čak četiri puta!

Pored ova dva kluba, Belo Horizonte je dom još jednog, doduše nižerazrednog kluba, Amerika Mineira, u kojem je ponikao brazilski reprezentativac Fred.

Estadio Mineirao: Nekad je primao preko 130.000 ljudi

“Estadio Mineirao” drugi je po veličini stadion u Brazilu. Sagrađen je 5. septembra 1965. godine, a ceremoniji otvaranja prisustvovalo je nešto više od 73 hiljade gledalaca. Najveća posjećenost ovom stadionu zabilježena je 1997. godine, kada je meč između Kruzeira i Vilja-Nove na Mineirau posmatralo 132 hiljade 834 gledaoca! Kako je tada bilo uobičajeno, ženama i djeci (kojih je bilo približno 57 hiljada ovom prilikom), ulaz na stadion bio je besplatan, dok su skoro 75 hiljada ulaznica prodate muškom dijelu publike, te se na taj način stiglo do ove, gotovo nezamislive cifre. Otkad je sagrađen, stadion koriste sva tri kluba iz Belo Horizontea, kao i povremeno nacionalni tim.

Jedan od najveličanstvenijih mečeva odigranih na ovom stadionu bio je prijateljski duel Atletiko Mineira i reprezentacije Brazila 1969. godine, u kojem je Atletiko Mineiro slavio rezultatom 2:1. U tom meču jedini gol za Brazil, koji je naredne godine postao prvak svijeta, postigao je Pele, a taj poraz bio je i jedini poraz Karioka u tom periodu.

Najviše pogodaka na ovom stadionu postigao je Reinaldo (144 gola), koji je za Atletiko Mineiro nastupao od 1973. do 1984. godine.

Tokom godina stadion je prema propisima FIFA prošao kroz modernizaciju, zbog čega je kapacitet smanjen na 58 hiljada.

Rajko Mitić ostao upisan u istoriju Belo Horizontea

Ovo neće biti prvi put da Belo Horizonte dočekuje najbolje reprezentacije na svijetu, jer je ovaj grad bio jedan od šest gradova domaćina Mundijala koji se održavao u Brazilu 1950. godine.

Neće, ipak, Mesi, Runi i ostali gaziti istu travu kojom su trčale njihove kolege 64 godine ranije, jer “Estadio Mineirao”, na kome će se nadmetati reprezentacije ovoga ljeta tada nije postojao. Tom prilikom igralo se na “Estadio Sete de Setembru”, na čijem je otvaranju 25. juna 1950. godine, reprezentacija Jugoslavije savladala nacionalni tim Švajcaske rezultatom 3:0.

Golove su postigli Rajko Mitić, Kosta Tomašević i Tihomir Ognjanov.

Prva “Zvezdina zvezda”, legendarni Rajko Mitić, upisan je tako u istoriju tog stadiona kao prvi fudbaler koji je na njemu zatresao mrežu!

Galerija

( Filip Vučković )