Bukvić: Svrstavanje Crne Gore na jednu ili drugu stranu opasno
Prema njegovim riječima, Crna Gora, odnosno njena vlast, igra igru koja može imati dalekosežne posledice po njenu spoljašnju i unutrašnju bezbjednost
Crna Gora ne može uticati na rješavanje sukoba velikih zemalja i njeno svrstavanje na jednu ili drugu stranu veoma je opasno, smatra vojni analitičar Zoran Bukvić.
On smatra da je velika greška što Sjedinjene Američke Države (SAD) i dalje smatraju sebe najjačom i najvažnijom državom, kojoj je sve dozvoljeno.
„SAD bi trebalo da shvate da je Rusija velika država i da je strateški nezavisna. Kao takvu državu, SAD bi je trebalo više poštovati, a manje provocirati. Svjetski problemi se ne mogu rješavati ni bez Rusije, ni bez Zapada“, rekao je Bukvić agenciji MINA.
Prema njegovim riječima, Crna Gora, odnosno njena vlast, igra igru koja može imati dalekosežne posledice po njenu spoljašnju i unutrašnju bezbjednost.
„Kao malu državu, Crnu Goru velike sile neće pitati za mišljenje, niti ona može uticati na rešavanje sukoba velikih. Njeno svrstavanje na jednu ili drugu stranu veoma je opasno, a Crna Gora je odavno svrstana na stranu SAD i ponaša se kao njen protektorat“, naveo je Bukvić.
Da je tako, smatra on, najubjedljivije govori, kako je kazao, neustavan SOFA sporazum sa SAD (2007.) i takođe neustavne odredbe iz Strategijskog pregleda odbrane Crne Gore.
„Hipotetički, ako bi došlo do sukoba NATO saveza i Rusije, Crna Gora bi bila na strani NATO saveza, po odredbama iz Strategijskog pregleda odbrane, pozivajući se na član 5. Vašingtonskog sporazuma. Tako bi bilo po papirima, a za koga bi bio narod, drugo je pitanje“, rekao je Bukvić.
Prema njegovim riječima, događanja oko Ukrajine, a prije i oko Sirije, i ponašanje zapada na čelu sa SAD pokazuje da SAD i dalje pokušavaju da objedine ulogu globalnog šerifa, tužioca, svjetskog sudije, porotnika i izvršioca kazne.
„Velika je nesreća za svjetski mir i bezbjednost postojanje NATO saveza, ovakvog kakav je danas"
„Velika je nesreća za svjetski mir i bezbjednost postojanje NATO saveza, ovakvog kakav je danas. NATO je osnovan 1949. godine, s ciljem zaštite jednog od drugog dijela svijeta, nekomunističkog od komunističkog“, rekao je Bukvić.
Kako je kazao, poslije 1990. godine, razlog njegovog opstanka prestao ja da postoji.
„Još pedesetih godina prošlog vijeka, predsjednik Francuske, Šarl de Gol, tvrdio je da je vojna organizacija NATO potpuno prevaziđena, jer više ne postoje iste okolnosti koje su je proizvele. On je javno izgovorio da NATO predvođen SAD, kontroliše cijeli svijet, ali da, Amerikance nema ko da kontroliše“, dodao je Bukvić.
Kako je rekao, od 1999. godine i vojne intervencije na SR Jugoslaviju, bez odobrenja Ujedinjenih nacija, što je nedavno i NATO priznao, ređaju se vojne intervencije zapada u Avganistanu (2001), Iraku (2003) i Libiji (2011), a sada se postavlja pitanje ko je sledeći.
„Zahvaljujući Rusiji, izbjegnuta je intervencija NATO saveza u Siriji. Sve intervencije su bile „humanitarne“, „preventivne“ i „pravedne“, ali na vašingtonski način. Kome je sreću donio NATO, osim multinacionalnim kompanijama zapada u eksploataciji prirodnog bogatstva navedenih država, pitanje je svih pitanja“, saopštio je Bukvić.
On je kazao da sreću NATO sigurno nije donio narodu Iraka, gdje je poslije invazije poginulo više stanovnika, nego za vrijeme invazije. „NATO je savez kome se ne može vjerovati, jer je i invaziju na Irak otpočeo, navodno zbog njegovog posjedovanja oružja za masovno uništenje, što je kasnije demantovano“.
„Kako se može vjerovati NATO, koji je uoči ujedinjena dvije Nemačke i raspada Varšavskog ugovora dao obećanje da NATO snage nikada neće ući na teritoriju Istočne Njemačke, da NATO neće graditi vojnu infrastrukturu na teritorijama bivših članica Varšavskog ugovora i da neće primiti u savez ni nove države, bivše države SSSR. Naravno, sva ta obećanja NATO nije ispunio“, rekao je Bukvić.
Širenje NATO, smatra on, izraz je geopolitičkog interesa SAD, s ciljem strateške kontrole Istočne Evrope i Crnomorskog prostora radi širenja uticaja prema Srednjoj Aziji.
Širenje NATO, smatra on, izraz je geopolitičkog interesa SAD, s ciljem strateške kontrole Istočne Evrope i Crnomorskog prostora radi širenja uticaja prema Srednjoj Aziji
„SAD kao vodeća država NATO agresivno forsiraju širenje na istok, na Ukrajinu i Gruziju, što ugrožava strateške interese Rusije. Sva događanja u Ukrajini treba razumjeti u skladu sa tim zaključkom. Pored stalnog demantovanja, rastu pretenzije SAD na totalno vojno liderstvo prema Rusiji, kao jedinoj prijetnji globalnim ambicijama SAD“, dodao je Bukvić.
Krim je, naveo je, bio crvena linija koju je Rusija morala da odbrani.
„Kontrolisanjem Krima, kontroliše se i Crno more. Nuđenje pomoći SAD Ukrajini, nije zbog građana Ukrajine, već zbog njene teritorije i približavanja Rusiji. Nije jasno kako se se izgradnjom NATO baza u blizini granica Rusije, pospješuje razvoj demokratije“, rekao je Bukvić.
Prema njegovim riječima, nameće se pitanje ko ugrožava demokratiju i kapitalizam i od čega se Evropa brani militarizacijom.
On smatra da samo naivni i neupućeni mogu vjerovati da se Evropa brani militarizacijom od terorizma i „snaga prošlosti“. „Antiraketni štit u Evropi usmeren je protiv interesa Rusije, a ne protiv raketa iz Severne Koreje i Irana“.
„Svako ko imalo poznaje geografiju, shvatiće da je to glupost. Ako se ne radi protiv interesa Rusije, postavlja se pitanje zašto SAD ne dozvoljavaju da se ruski oficiri nalaze u bazama štita u Rumuniji i zašto neće da potpišu ugovor da štit nije uperen protiv Rusije“, zaključio jue Bukvić.
( Mina )