Slučaj ZIB: Kako su propali barski građevinci

Lakše nam je da nabrojimo ono što nismo, nego ono što jesmo sagradili u Baru - ovako nekadašnje rezultate bivše firme opisuju bivši radnici bankrotiranog AD Zavoda za izgradnju Bara (ZIB).

Iz više odvojenih kontakata sa najstarijim radnicima preduzeća, izranja priča o istoriji preduzeća koje je u domaćoj graditeljskoj branši dugo imalo istaknutu poziciju.

Prije 40 godina su postavljeni temelji današnjeg zavoda, formiranjem Stambeno-komunalne zadruge iz koje se 1974. i 1975. odvajaju se djelovi, među kojima i Zavod za izgradnju Bara u kojem su bili vodovod i kanalizacija, komunalno preduzeće, građevinarstvo i projektni biro-urbanizam i projektovanje.

Nova reorganizacija se dešava 1988/89, cjepkanje na četiri OUR-a-Vodovod i kanalizacija, Komunalno preduzeće, Urbanizam i projektovanje i građevinarstvo koje od tada posluje kao samostalo preduzeće. Od 1997. počinje privatizacija firme i njena transformacija u akcionarsko društvo.

„Tih godina se radilo na tome da tadašnji generalni direktor Žarko Pavićević koji je u firmu došao 1993. iz Centrokopa, dobije podršku i saglasnost svih radnika da on ima prioritet u kupovini tog dijela paketa akcija koje se prodaju i on je 2004. sa tehničkim direktorom Zoranom Tomaševićem kupio većinski paket akcija ZIB-a“, pričaju veterani ZIB-a.

"Bili smo reper za druge po kvalitetu gradnje, nisu to sao naše riječi, to je i vrijeme pokazalo", kažu sagovornici „Vijesti“

Pavićević direktorsku fotelju ZIB-a napušta 2006. kada se kandidovao za predsjednika opštine i ubjedljivo pobijedio na lokalnim izborima, u čemu je imao veliku podršku radnika ZIB-a i njihovih porodica. Kažu, tada su bili uvjereni da je on najbolje rješenje za tu funkciju. Nakon njegovog prelaska u Opštinu, do 2008. izvršni direktor je bio Tomašević, a onda je Pavićević preko firme „Samba“ kupio akcije od Tomaševića i od tada je bio i predsjednik borda direktora i većinski vlasnik, povećavši vlasnički udio na preko 52 posto.

Dividende u preduzeću su dijeljene 2007, 2008. i 2009. Radnici dodaju i da ZIB u početku nije imao građevinski monopol, jer je u Baru osamdesetih godina prošlog vijeka imao jaku konkurenciju u vidu tada jakih jugoslovenskih graditeljskih firmi kao što su „Prvoborac“, „Partizanski put“, „Trudbenik“, „Zlatibor“, „Drina Goražde“. Od momenta uvođenja sankcija SRJ, ZIB polako preuzima gro građevinskih poslova i gradi najveći dio sadašnje Topolice i Makedonskog naselja,, „gdje ti oko dobaci, tu su zgrade ZIB-a“.

"Bili smo reper za druge po kvalitetu gradnje, nisu to sao naše riječi, to je i vrijeme pokazalo", kažu sagovornici „Vijesti“.

( Radomir Petrić )