Loše navike vozača skraćuju vijek plivajućem zamajcu

Što automobil ima veću kilometražu za sobom, lista kvarova koji mogu da vas zadese se sve više povećava. Jedan od neminovnih problema je i kvar na zamajcu sa dvije mase, takozvanom plivajućem zamajcu, čija je uloga da ublaži vibracije koje se sa motora prenose na mjenjač. Međutim, čak i nakon zamjene ovog dijela, ponekad dolazi do problema i reklamacija, jer novi zamajac ne traje onoliko koliko bi trebalo. Stručnjak iz ove oblasti, Mirko Bevenja, koji radi za kompaniju ZF, čiji brend Zahs (Sachs) između ostalog proizvodi i plivajuće zamajce kaže da u ovoj oblasti postoji dosta neznanja i među stručnim licima. „Ponekad imamo reklamacije na zamajac , a u velikom broju slučajeva se ispostavi da on nije izvor problema. Zato se trudimo da servisere naučimo da preventivno djeluju i da nakon ugradnje novog zamajca izvrše određene provjere drugih sistema da ne bi došlo do njegovog kvara“, kaže Bevenja, koji povremeno u organizaciji crnogorskog distributera proizvoda Sachs, kompanije “Castellana”, drži seminare za servisere. „Plivajući zamajac razvijamo tako da on služi tokom čitavog životnog vijeka vozila, koji određuje proizvođač vozila. Međutim, vodeći proizvođači vozila zadaju životni vijek od 180 do 220 hiljada kilometara. Posle toga se smatra da je auto odradio svoje. Nakon toga on može da nastavi da funkcioniše kako treba, a može da bude i zreo za zamjenu“, kaže Bevenja. Zamajac se mijenja samo onda kada pokaže određene simptome, a uobičajeni termin za takve simptome je nakon što auto pređe 130 do 150 hiljada kilometara. „Problem na našem podneblju je loš kvalitet goriva, jer tada motor ne radi ravnomjerno, dolazi do vibracija, a to se prenosi na zamajac, koji strada ranije nego obično. Kada se javi kvar, obavezno treba auto staviti na dijagnostiku da se provjere i periferni djelovi, jer zbog njih novi dio može da se ošteti već za nekoliko hiljada kilometara“, upozorava Bevenja.

„Postoji način da se zamajac uništi u jednoj vožnji od nekoliko kilometara, što znači da način eksploatacije itekako utiče na njegovu trajnost“, kaže Bevenja. „Ne treba voziti u previše niskom broju obrtaja, već se držati zone od 1.500 obrtaja u minuti naviše, a vozači ne smiju da dozvole da se motor gasi pri startovanju iz mjesta, jer tada dolazi do jakih udara”, savjetuje Bevenja. Takođe, on objašnjava da pri usporavanju ne treba “preskakati” brzine, na primjer šaltovati iz pete u treću brzinu ili iz četvrte u drugu, jer se tada ogroman obrtni moment prenosi na zamajac. “Normalno motorno kočenje iz 4. u 3. brzinu nije strašno, a ni sportska vožnja ne škodi toliko, kad neko zna da vozi“, objašnjava Bevenja. Fiksni se ne preporučuje umjesto plivajućeg Dosta vozača koji žele da uštede prilikom zamjene plivajućeg zamajca, od servisera zahtijevaju da se ugradi fiksni, koji je znatno jeftiniji. To, međutim, nije preporučljivo. „Kad bih imao vozilo koje je prešlo 300.000 km i namjeravao da ga upotrebljavam još samo godinu, onda bih možda i razmišljao u tom pravcu“, kaže Bevenja. “Međutim, moramo da imamo u vidu da ni jedan proizvođač ne bi stavljao taj relativno skupi dio u prvoj ugradnji da on zaista nije potreban. On je tu da doprinese komforu, boljem funkcionisanju i većoj trajnosti vozila. Naime, ukoliko ugradite fiksni zamajac vibracije motora će se prenositi na mjenjač, čime će doći do oštećenja dosta skupljih djelova.”

Galerija

( Saša Marković )