Režiserka filma "Lauš": Ne želim da stajem ni na čiju stranu
„Moram priznati da me je zaintrigirala predstava 'Sveti Sava' i primitivizam i nacionalistički metež koji je pratio to izvođenje”
Crnogorska premijera filma “Lauš”, o glumcu Žarku Lauševiću, održaće se u podgoričkom bioskopu Cineplexx 27. februara, otkrila je za “Vijesti” Branka Bešević - Gajić, koja potpisuje režiju i scenario. Prvo prikazivanje “Lauša” je sjutra u beogradskom Sava centru.
“Ovaj dokumentarno - igrani film za cilj ima predstavljanje jednog vremena i oslikavanje života jednog glumca kroz vrijeme, koje je doprinijelo njegovom nestajanju”, objasnila je Bešević - Gajić.
“Svi su se odazvali i rado pristali da pričaju o tom vremenu, prije svega zato što je ovo moj prvi film i svidio im se moj entuzijazam i želja. Tako se u filmu pojavljuju Dragan Bjelogrlić, Petar Božović, Irfan Mensur, Branislav Lečić, Slavko Štimac...”, nadovezala se režiserka.
Bešević - Gajić kaže da je željela da predstavi priču iz svog ugla, i naglašava da nije ni na čijoj strani.
Bešević - Gajić kaže da je željela da predstavi priču iz svog ugla, i naglašava da nije ni na čijoj strani
“Crnu Goru doživljavam kao svoju, jer sam porijeklom Crnogorka sa očeve strane, a naravno volim i Srbiju jer sam u njoj rođena. I jednu i drugu državu smatram svojom, ali moram priznati da me je jedna stvar zaintrigirala - predstava 'Sveti Sava' i primitivizam i nacionalistički metež koji je pratio to izvođenje”, priča ona.
Naime, 1990. Laušević je dobio ulogu Rastka Nemanjića u predstavi “Sveti Sava”, u kojoj njegov lik ima seks prije nego što se zamonaši. Ovo je izazvalo veliko nezadovoljstvo srpskih ekstremista koji su odlazili na gotovo svako igranje i prekidali predstavu, pjevajući nacionalističke pjesme, a Lauševiću je zbog prijetnji smrću odobreno nošenje oružja.
Na pitanje da li smatra da je Laušević, kao poznata ličnost, u privilegovanom položaju u odnosu na druge ljude koji su takođe oduzeli život, jer je za razliku od njih imao priliku da se izjasni kroz knjigu i javna obraćanja, režiserka je kazala da misli da je realnost drugačija.
“Naprotiv, mislim da mu je to čak otežavajuća okolnost, jer da nije poznat ne bi se toliko pričalo o njemu i možda bi mu bilo lakše. Sigurna sam u to, jer sam radeći na ovoj temi istraživala i pričala sa ljudima koji nemaju veze sa Žarkom, a koji su isto to doživjeli i koji su nastavili svoje živote u svojoj zemlji i okruženju i vratili se svom poslu”, pojasnila je ona.
“Laušević je glumac koji nas je zadužio kroz kinematografiju, ali nismo znali da to sačuvamo"
“Laušević je glumac koji nas je zadužio kroz kinematografiju, ali nismo znali da to sačuvamo, jer nismo umjeli kao narod da reagujemo i spriječimo da se nađe to što se našlo u rukama glumca. Smatram da je tu sve počelo i da su odatle krenuli svi nemiri i sve što se dogodilo. Smatram da je vrijeme krivo”, zaključila je ona.
Narator u filmu je Bojan Krivokapić, a glumac Andreja Maričić, Lauševićev kolega sa klase na Fakultetu dramskih umjetnosti, dočarava naslovni lik, dok se Laušević osim u vidu inserata iz njegovih starih filmova, pojavljuje i u nekoliko kadrova iz sadašnjosti, ali bez teksta.
Laušević je 1993. nakon rasprave upucao i usmrtio dva mladića u Podgorici, zbog kako je kasnije kazao straha za svoj i život brata. Zbog ovoga mu je suđeno u više navrata, a 2011. ga je pomilovao predsjednik Srbije Boris Tadić.
( Mirela Zogović )