Krv: Sila koja podmlađuje
Prema srednjovjekovnom poimanju, krv je najplemenitija od četiri tečnosti koje sačinjavaju tijelo
Krv se smatra nosiocem života, moći koja obnavlja, boravištem duše, sile koja podmlađuje.
Pošto pripada simbolici crvenog, oličava strast, srčanost, hrabrost, gnjev, bijes ("krv koja kipti"). Ona je tečnost koja očišćava i spasava, koja je zabranjena, tabuisana, nečista; izaziva gađenje i predstavlja opasnost (menstrualna krv), čija magijska supstanca, konačno ostaje složena i tajnovita. Prema srednjovjekovnom poimanju, krv je najplemenitija od četiri tečnosti koje sačinjavaju tijelo.
Pošto je krv život, predstavljala je sastavni dio obreda zrtvovanja. Krv žrtvovanih životinja korišćena je u obredima da bi se uvećala plodnost zemlje. Prema nekim mitologijama krv božanstava pomiješana sa zemljom podarila je život ljudima i životinjama. Primjerice, krv sumerskog boga Marduka pomiješana sa zemaljskim prahom. Kao što bogovi pokreću svijet ljudi, ljudska krv pokreće bogove.
Tako je astečkim bogovima bila neophodna ljudska krv da bi mogli održavati kosmički poredak. Dati svoju krv najveća je žrtva koju može neko da napravi. U tradicionalnim društvima rat je bio svojevrsni ritual žrtvovanja.
"U njima se prije svega, vojni sukob poistovjećuje sa žrtvenim obredom: i pobjednik i poraženi prinose bogu krvavu žrtvu. Prema tome herojska smrt postaje religijsko iskustvo privilegovanih." (M. Elijade). U staroj Grčkoj krv je vraćala moć govora pokojnicima i bila glavna žrtva mrtvima. Na predstavama o životvornoj moći krvi zasniva se i njena upotreba u magiji. Zbog njenog oživotvorujućeg načela korištena je i u narodnoj medicini. Kod Slovena krv ima raznovrsne ritualno-magijske funkcije i to prije svega produktivne. Kao zamjena za krv služili su na primjer, uskršnja jaja, crveni konac ili crveni djelovi odjeće.
U tradicionalnoj kulturi krvno srodstvo ima sakralni status, zbog čega se incest smatra za težak prestup i grijeh. Muška krv ("jaka krv"), predstavla kontinuitet života i društvene veze. Razmjena krvi ustanovljava životni savez između onih koji se vežu krvnom vezom. Ona je pečat koji potvrđuje bratstvo. Da bi se ispravila počinjena nepravda može se tražiti krv nekoga muškarca (krvna osveta).
Krv i vino su uzajamno zamjenjivi simboli. U drevnim misterijama krv je predstavljala Dionisovu krv i napitak besmrtnosti. Vino je po svojoj crvenoj boji, tehnološka rehabilitacija krvi. Za vrijeme Posljednje večere Hristos pretvara vino u svoju krv: "Zatim uzme kalež te im zahvali pa im ga dade. I svi su pili iz njega. I reče im: Ovo je krv moja, krv Saveza, krv koja se prolijeva za sve."
( Goran Gligorović )