Miličković: U procesu privatizacije EPCG svi dali doprinos brutalnoj pljački
“Sudstvo i Tužilaštvo su prikrivali taj pljačkaški proces jer smo mi, mali akcionari, bili više puta opljačkani ukupno cca 35 miliona eura, pa smo “spas” tražili u institucijama sistema od kojih se sve odbijalo poput bumeranga"
Svi državni organi, neko manje, a neko više je dao svoj doprinos brutalnoj pljački građana, akcionara i države u procesu privatizacije EPCG a u prvom planu bila je Vlada i Savjet za privatizaciju na čelu sa Vujicom Lazovićem, Komisijom za tržište kapitala, CDA, Monte adria broker diler i Damjan Hosta, tvrdi za “Vijesti” manjinski akcionar Elektroprivrede Vasilije Miličković, koji cijeni da je u tom procesu 2009. napravljena šteta od 100 miliona i dvije milijarde potencijalnih investicija.
>> Provizija od EPCG obišla pola svijeta da bi se sakrio trag
“Sudstvo i Tužilaštvo su prikrivali taj pljačkaški proces jer smo mi, mali akcionari, bili više puta opljačkani ukupno cca 35 miliona eura, pa smo “spas” tražili u institucijama sistema od kojih se sve odbijalo poput bumeranga, osim u slučaju pljačkaškog poduhvata A2A kroz lažne i konsultantske usluge koje smo mukotrpnom višegodišnjom borbom, uz pomoc Mušike Dujovića, vratili na žiro račun EPCG”, istakao je Miličković.
Čitav proces u samom startu je bio kriminalizovan, podsjetio je Miličković, jer, kako napominje, “A2A nije ispunjavao uslove tendera koji su raspisani 2. februara 2009”.
“A2A nije imao dokaz o završnom računu i prihodu od minimum 250 miliona eura jer su registrovani u Privrednoj komori Breše 8. marta 2008. fuzijom dva komunalna preduzeća iz Breše i Milana. Veliku odgovornost imaju i vlasnici privatizacionih fondova, posebno prof. dr Božo Mihajlović čiji je fond Trend u kome je bio predsjednik Nadzornog odbora prihodovao bijednih 27,7 miliona eura, a mogao je inkasirati 45,8 miliona”, tvrdi Miličković.
Prof. Mihajović je, kako dalje napominje Miličković, “morao odustati od prodaje akcija po tako ‘izreketiranoj’ cijeni iz više razloga”.
“Morao je cijeniti značaj dokapitalizacije EPCG jer ona je trebalo da bude lokomotiva razvoja Crne Gore, a zainteresovanost 20-ak renomiranih energetskih kompanija je odustalo jer su vlasnici fondova čitav proces učinili invalidnim prodajući 17 odsto akcijskog kapitala prije isteka tendera, pa kada su Mauro Miljo i Renato Ravaneli iz A2A sjeli krajem aprila u Bord direktora EPCG da oni odlučuju o daljoj sudbini tendera, svi ozbiljni su se razbježali osim ruske RAO, grčkog konzorcijuma i A2A koji nije ispunjavao uslove. U petak 24. juna 2009. tenderska komisija kojom je predsjedavao Lazović, vidno šokirana proglašava prvorangirani grčki konzorcijum koji je ponudio 11,1 euro za akciju i dvije milijarde eura investicija u široj zoni Maoča za izgradnju II bloka TEP ljevlja, snage 650 mw, sopstvenog Rudnika uglja i toplifikacju Pljevalja, čime svoju ponudu čine više nego dominantno jačom čime padaju u vodu sve prethodne mutne i korupcionaške radnje za izbor A2A, što izaziva tokom vikenda paniku na dvoru. I na scenu stupa Lazović i filmskom brzinom kao predsjednik Tenderske komisije izmišljajući da je grčki konzorcijum predao uslovnu ponudu ucjenjujući Vladu tražeći i menadžment u EPCG, na što su se Grci žalili tvrdeći da oni nikoga ne uslovljavaju, da oni ne znaju čiju ponudu Vujica čita… I onda se desilo, što svijet ne pamti, Savjet za privatizaciju kao drugostepeni organ kojim predsjedava, gle čuda, opet Lazović potvrđuje svoju prvostepenu odluku koju je potpisao Vujica Lazović, čime je nanesena nesaglediva šteta”, navodi Miličković.
( Milorad Milošević )