Kraj iluzije o crnogorskom klupskom fudbalu
Danas se u Crnoj Gori igra mnogo slabiji fudbal nego 2006. Danas u Crnoj Gori ima manje dobrih fudbalera nego tada
Kada je Zeta 2007. godine, sa timom čiji je prosjek godina bio tek nešto više od 20, prošla prvo kolo kvalifikacija za Ligu šampiona i odigrala dva korektna (i više od toga) meča sa Glazgov Rendžersima, izgledalo je da će crnogorski klubovi imati šta da ponude na evropskoj sceni.
Ne, naravno, plasmane u grupnu fazu, o čemu su možda razmišljali samo optimisti ili površni poznavaoci fudbalskih prilika, već skromno – dobru borbu, zanimljive utakmice, promociju igrača-talenata...
Valjda je prirodno i normalno imati pozitivan stav, a bilo je i sasvim moguće očekivati da će iz godine u godinu biti bolje, odnosno da će se pratiti, makar u skladu sa mogućnostima, ekspanzija fudbala u Evropi.
Jedanaest godina kasnije, fudbal je u svim, ali bukvalno svim, evropskim zemljama napredovao u svakom pogledu – osim u Crnoj Gori.
Danas se u Crnoj Gori igra mnogo slabiji fudbal nego 2006. Danas u Crnoj Gori ima manje dobrih fudbalera nego tada. Danas se u Crnoj Gori igra na gotovo istim igralištima (samo je jedan stadion, ostali su igrališta sa pomoćnim objektima) i tek na malo boljim terenima...
Danas u Crnoj Gori – fudbala kao da nema.
Kraj iluzije zvane "crnogorski klupski fudbal" označio je sinoć B36 iz Toršavna, sa Farskih ostrva.
Prvi put su amateri ili polu-amateri eliminisali crnogorski klub iz Evrope, i to ne bilo koji, već jedan od najboljih, pa i najorganizovanijih, osvajača Kupa.
Rezultat je takav kakav je, ponekad može da bude splet okolnosti, ali je problem u tome što je, zapravo, splet okolnosti kada crnogorski klub napravi makar nešto na međunarodnoj sceni, a ne kada izgubi od Jermena, Kazahstanaca, Slovaka, Bosanaca, Albanaca, Kiprana, Bugara... i sada Farana. Sjutra će, vjerovatno, i od Maltežana, Andoraca... Jer, na Malti se igra bolji fudbal nego nekada, i u Andori... A crnogorski klubovi su ušli u fudbalski vrtlog iz koga se spas ne nazire...
Splet okolnosti je, dakle, bio plasman Zete u plej-of kvalifikacija za Ligu Evrope, splet okolnosti su, očito, bile i neke lijepe pobjede nekadašnje Mladosti, kao i trijumf Budućnosti nad Gentom, a ne porazi od B36, Kukešija, Spartaksa, Trenčina, Željezničara, Kopera...
Čak bi se i svi porazi lakše podnijeli kada bi crnogorski klubovi prestali da "glume" klubove, većina trenera da "glume" trenere, a fudbaleri fudbalere... Ali, i kada bi mediji prestali da od jadne i bijedne klupske scene stvaraju iluziju fudbala i da joj konačno ukažu pažnju kakvu zaslužuje...
( Aleksandar Radović )