Veselin Bujić izašao iz zatvora

Baranin Veselin Bujić, navodni vođa jednog od šest barskih kriminalnih klanova, juče je napustio spuški zatvor, nakon što mu je stiglo pravosnažno rješenje o amnestiji.

Prema podacima Vrhovnog državnog tužilaštva, Bujić je bio optužen za dva ubistva u pokušaju, podstrekivanje na ubistvo u pokušaju i teško ubistvo u pokušaju, za koje je pravosnažno osuđen na dvije godine i šest mjeseci.

Za ubistvo u pokušaju iz 1995. godine, nakon sedamnaestogodišnjeg sudskog postupka, krajem februara osuđen je na godinu i tri mjeseca zatvora.

Za isto krivično djelo iz 2002. tužilac je odustao od krivičnog gonjenja zbog nedostatka dokaza.

Bujić je godinama bio akter brojnih vatrenih obračuna, ali nakon njegovog odlaska u zatvor zbog ranjavanja sugrađanina Gorana Anđelića zvanog Makaza, primat u poslovima, ali i "kabadahijskom" ponašanju preuzeli su njegovi sinovi Šćepan i Ognjen.

Šćepanu se sudi zbog ubistva braće Ljubomira i Dejana Gojačanina, počinjenog u februaru u Baru, a Ognjenovo ime često se pominjalo u stupcima crne hronike.

Najstariji Bujić decenijama se pominje kao vođa jakog barskog klana, čija je specijalnost, kako piše u policijskim bilježnicama, reketiranje i zelenašenje.

Osim njega, Kazneno popravni dom juče je napustilo još sedam osuđenika, među kojima i Nikšićanin Neđo Aničić, koji je izdržavao višegodišnju kaznu zbog ubistva. Aničiću je, prije ove amnestije, “skinuto” 15 odsto kazne 2000. godine i 25 odsto 2006. godine.

ZIKS je do sada napustilo nešto manje od sto osuđenika za koje je stiglo pravosnažno rješenje o primjeni amnestije.

Podgoričanin Željko Bulatović, osuđen za ubistvo Samira Usenagića i ranjavanje Damira Mandića, još nije dobio pravosnažno rješenje o primjeni amnestije.

Zakonom o amnestiji, osuđenicima su kazne smanjene za 25 odsto.

Iz tog akta izuzeti su pravosnažno osuđeni za teško ubistvo, narkodileri, članovi organizovanih kriminalnih grupa, a trebalo je da budu izuzeti i već amnestirani.

Zakon je izglasan na predlog poslanika SNP-a Aleksandra Damjanovića, a većina poslanika bila je protiv Vladinih amandmana - da se amnestiraju počinioci najtežih krivičnih djela. Vladine amandmane podržali su jedino poslanici DPS-a.

Zatvorenici su danima prije usvajanja Zakona štrajkovali glađu zbog Damjanovićevog amandmana - da se amnestija ne odnosi na one koji su počinili teško ubistvo i na već amnestirane, a sa druge strane, nakon amandmana Vlade, na platou ispred Skupštine protestvovala je rodbina stradalih od onih koji su pravosnažno osuđeni za teška ubistva.

Osuđenici koji su ovog puta ostali uskraćeni za milost države i koji su zato protestovali, najavili su tužbu Ustavnom sudu.

Uporedo sa prvim osuđenicima koji su napustili zatvor, na vidjelo su počele isplivavati i manjkavosti novousvojenog Zakona o amnestiji.

Zbog različitog tumačenja Zakona, odnosno njegovog člana 3 stava 7 kojim pod amnestiju ne potpadaju osuđenici koji su već amnestirani 2008. i 2010. godine, ali ne izričito i oni kojima je dio kazne oprošten 2006. godine i ranije moglo bi se desiti da pojedinim zatvorenicima, čak i onima koji su iza rešetaka zbog ubistva, kazna bude skraćena za polovinu.

Galerija

( Jelena Jovanović )