Da li su Mesi i Ronaldo poslije deset godina konačno dobili konkurenciju
Mesi i Ronaldo, koji od 2008. godine, dijele individualne nagrade, a kojima se samo Andres Inijesta približio 2010. kada je Španiju vodio do svjetske titule, u London i Cirih neće doputovati kao apsolutni favoriti
Iako su Argentina i Portugal završili Mundijal u osmini finala, Leo Mesi i Kristijano Ronaldo će, bez dileme, još nositi epitet najboljih fudbalera današnjice, ali poslije dugo vremena, poslije skoro deset godina, pojavili su momci koji bi konačno mogli da im budu pravi konkurenti u trci za dva pojedinačna priznanja – Fifin “The Best” i “Zlatnu loptu” magazina “Frans fudbal”.
FIFA nagradu dodjeljuje u septembru, za učinak u sezoni, a “Frans fudbal” u januaru, za sve što su igrači uradili tokom godine.
Kako god, Mesi i Ronaldo, koji od 2008. godine, dijele individualne nagrade, a kojima se samo Andres Inijesta približio 2010. kada je Španiju vodio do svjetske titule, u London i Cirih neće doputovati kao apsolutni favoriti.
Od ishoda Mundijala zavisiće, naravno, i ishod glasanja, pa bi recimo Nejmar mogao da bude ozbiljan kandidat, ako od četvrtfinala bude istinski lider Brazila.
Mogao bi i Luka Modrić da se nađe u najužem krugu, ukoliko Hrvatska ode do kraja.
Jedan od najboljih veznih igrača modernog doba lider je “vatrenih”, a mozak Reala, osvajača Lige šampiona.
Antoan Grizman, na primjer, ima evropski trofej sa Atletikom, od učinka u završnici Svjetskog prvenstva, i njegovog i njegove selekcije, zavisiće kakav će mu biti status u izboru za najboljeg.
Kilijan Mbape je bljesnuo protiv Argentine, možda je za njega još rano, ali vjerovatno neće proći mnogo vremena kada će se 19-godišnji vunderkind naći u najužem krugu kandidata.
Hari Kejn nosi Englesku u Rusiji, trenutno je prvi strijelac Mundijala, a mana mu je to što sa Totenhemom ne može da dođe do trofeja.
Kandidat, apsolutno legitimni, svakako je i Mohamed Salah, zbog briljantne sezone u Liverpulu, a bez obzira na to što je Egipat bez boda završio nastup na šampionatu svijeta.
Možda se, na kraju, 2018. neće pamtiti po smjeni na vrhu svjetskog fudbala, ali hoće makar kao najava da jedna era, decenija, najveće dominacije i najboljeg tandema u istoriji fudbala – polako prolazi.
( Aleksandar Radović )