Uz vjeru i politiku sve se lako zakuva...
Glavni imam u Tuzima ne očekuje ozbiljnije probleme i vjeruje da će svi shvatiti da je po srijedi tradicija i da se mora poštovati običaj sela
Da je u Malesiji između komšija i sunarodnika, katolika i muslimana, dubok vjerski jaz i da ga političari produbljuju koristeći pritom i žive i mrtve, jasno je svakome ko malo porazgovara sa ljudima iz tog kraja, posebno kada se podgriju strasti kao prije tri dana kada je opet zavarničilo oko toga gdje se ko može žaliti i sahranjivati.
Vjerska netrpeljivost je sada možda vidljivija nego ranije, ali da ona traje odavno, pokazuje i to da brakova između Albanaca muslimana i katolika decenijama skoro da nema.
Oni koji su juče pristali da govore na ovu temu mahom tvrde da im u komšijsku čorbu neko sa stane dodaje začine, ali neće da se izjasne o kome je riječ. Načelan stav je da to rade vlast ili političari.
Isljam Pepić, glavni imam u Tuzima, misli da nije riječ o vjerskom sukobu. “Nijesam detaljno upoznat sa problemom osim ono što sam saznao iz medija. Koliko na osnovu toga mogu da sudim, mislim da nije problem ko je koje vjere nego odakle je ko. Odnosno, tu je dilema može li se neko ko nije odatle sahranjivati na tom seoskom groblju”, kaže Pepić.
On vjeruje da bi rješenje ovog problema trebalo prepustiti mještanima:
“Treba poštovati tradiciju i običaje sela po kojoj se na seoskom groblju sahranjuju ljudi koji su iz tog mjesta. Svako selo ima svoje groblje i na njemu se ne sahranjuju ljudi sa strane. Zašto bi se na gorblju u Dinoši sahranjivao neko sa strane. Zašto bi neko došao iz Amerike da se tu sahrani, a nije iz tog kraja. Isto tako, tu se ne bi mogao sahraniti ni musliman iz Ulcinja samo zbog toga što nije odatle. Dakle, nije riječ o pitanju koje je neko vjere nego odakle je”.
Odbornici opozicionih albanskih partija iz Skupštine Gradske opštine Tuzi saglasni su u ocjeni da cijeli problem ima političku pozadinu. Tvrde da “vlasti odgovora da Albanci u Malesiji ne budu složni u susret najavljenom referendumu za opštinu”.
Nasuprot njima, Nedžad Drešević (BS), koji je u lokalnoj vlasti, smatra da problem nema veze sa politikom, jer “su se ovakve stvari dešavale i prije”.
Vaselj Siništaj iz Građanske inicijative (GI) boji se da iza svega stoji nečija “produžena ruka”. Ko tu ruku pokreće, ne želi da kaže. On smatra da je najveća odgvornost na državnim organima koji su, kako on ističe, dužni da obezbijede da se javne površine nesmetano koriste. “Da smo imali opštinu, ovo se ne bi desilo”, smatra Siništaj.
Vjerska netrpeljivost je sada možda vidljivija nego ranije, ali da ona traje odavno, pokazuje i to da brakova između Albanaca muslimana i katolika decenijama skoro da nema
On podsjeća da je Skupština Glavnog grada još prije dvije decenije katoličkoj crkvi u Tuzima ustupila četiri hektara zemljišta za izgradnju groblja: “Odluka je potvrđena 1996. godine, krenulo se sa podizanjem ograde i plaćene su komunalije. U svemu tome je država zatajila”.
Siništaj dodaje da je Glavnom gradu prije godinu upućena peticija da se problem riješi, ali da do sada “nije učinjeno ništa”.
S druge strane, Drešević smatra da se izgradnjom groblja ništa ne bi riješilo. Treba, kaže on, okupiti ljude od ugleda i autoriteta i naći rješenje.
Odbornik opozicionog Demokratstkog saveza Nikola Camaj kaže da je nemoguće imenovati krivca, ali da je svakako odgovorna vlast jer ne rješava problem koji odavno postoji.
“Događaj je primitivni čin pojedinaca i ne vjerujem da ima podršku cijele zajednice u Dinoši... Sve bi se riješilo da imamo centralno groblje”, istakao je Camaj.
Predsjednik GO Tuzi Franjo Ljuljđuraj juče na saučešću
Vodećim ljudima iz tuškog DPS-a i Gradske opštine Tuzi telefoni su juče bili isključeni.
Treba nam pomoć države
Pepić kaže da nije potrebno miješanje sa strane, ali jeste pomoć države.
“Miješanja ima i te kako, ali ne mogu da ocijenim je li riječ o politici. To je očigledno jer se neko dovodi sa strane da bi se tu sahranio i ti ljudi tamo to doživljavaju kao provokaciju. Zašto to nekome treba? Država može da pomogne i treba da kaže da se mora poštovati običaj da se svako sahranjuje na svom groblju”, smatra Pepić.
Imam ne očekuje ozbiljnije probleme i vjeruje da će svi shvatiti da je po srijedi tradicija i da se mora poštovati običaj sela.
Dinoša: Pokojnica sahranjena, bez incidenata na groblju >>>
Galerija
( Željka Vučinić, Miodrag Babović )