Stav
Back to Nikšić
Navikli smo da nas određeni stručnjacii iznenađuju felinijevskim scenarijima, mega projektima od kojih na kraju ostaju čuđenje i duboki zemljani bazeni. Ono što je devastirano zaboravljeno je, ostavljeno nekim budućim generacijama da se „bakću“ sa hipotekom
Od danas, sedmog avgusta 2024. godine, grad Niksić više ne postoji”, saopštio je novoimenovani predsjednik Crne Gore g-din Filip Vujanović. Kako je saopšteno iz centrale DPS HD, na tom mjestu će biti izgrađeni najsavremeniji golf tereni, po kojima je Crnoj Gora već nadaleko poznata.
“Ovim ćemo zaokružiti proces gašenja opozicionih opština koje nisu samoodržive i tako približiti Crnu Goru Evropskoj uniji. Svijet nas je prepoznao, originalnost projekta naših, mogu slobodno reći, vrhunskih stručnjaka - da ljeti zemljište koristimo kao golf terene, a zimi kao poljoprivredno obradivo zemljište, pokazao se kao pun pogodak, posebno u bivšim opštinama Malo brdo, Pelev brijeg, Orja luka, Lovćen i Sveti Marko”, izjavio je ministar poljoprivrede, kulture, sporta i evropskih integracija Bachana Tsxadadze, inače bivši fudbaler Intera iz Bakua.
Ovo možda zvuči banalno, ali navikli smo da nas određeni stručnjacii iznenađuju felinijevskim scenarijima, mega projektima od kojih na kraju ostaju čuđenje i duboki zemljani bazeni. Ono što je devastirano zaboravljeno je, ostavljeno nekim budućim generacijama da se „bakću“ sa hipotekom, jer je život i djelo našeg „real time” političara bitnije nego sva istorija i budućnost Crne Gore.
Kod nekih je uzrok čisti egoizam i želja za moći, doduše doživljaj moći je subjektivan, za nekoga to može biti odlazak u crkvu, a za nekog može biti i paljenje crkve, ili već nešto sasvim treće, a drugi su isfrustrirani likovi koji vuku komplekse iz duhovno siromašnih, nedifinisanih djetinstava i promašene mladosti.
Spočitavanje političkim protivnicima da su „neiskusni i početniici“ apsolutno je tačno. Iskreno, treba imati velikog iskustva i znanja da se ova zemlja dovede do ekonomskog i mentalnog dna, a uz to izigravati dokazanog patriotu i borca za pravdu. To je naša „vjerovali i li ne“ demokratija, koja je, opet kažem, prepoznata.
Da li je sljedeći Nikšić, grad čelika i rokenrola, Vita Nikolića, Živka Nikolića, Miladina Šobića, koji je ne tako davno disao alternativnom kulturom i umjetnošću, gdje je vladao duh ”ratnika i pjesnika”, vidjećemo vrlo brzo.
Samo da se ne pretvori u grad duhova.
( Miško Tamindžić )