Naučnici i profesori odabrali "najštetnije knjige"
Od ogromnog broja predloženih knjiga, na kraju je “pobijedio”, odnosno najviše glasova dobio “Komunistički manifest”
Human events, konzervativni američki portal, sproveo je anketu sa 15 poznatih američkih konzervativnih naučnika i političara kako bi sastavili listu od deset najštetnijih knjiga koje su obilježile 19. i 20. vijek. Svaki anketirani je nominovao naslove, a zatim glasao za sve predložene knjige.
Od ogromnog broja predloženih knjiga, na kraju je “pobijedio”, odnosno najviše glasova dobio “Komunistički manifest”.
1. "Komunistički manifest" je zauzeo prvo mjesto prema ovoj anketi. On je “najštetnija knjiga svih vremena” koju su napisali utemeljivači naučnog komunizma Karl Marks i Fridrih Engels.
2. "Mein Kampf" Adolfa Hitlera je na drugom mjestu. “Moja borba”, kako u prevodu zvuči, smatra se biblijom svakog naciste - u njoj se opravdava rasna teorija.
3. Knjiga citata Mao Cedunga koja sadrži misli i izreke osnivača Narodne Republike Kine, velikog kormilara kineske revolucije i vođe Komunističke partije Kine izadavana u milionskom tiražu u vrijeme kineske kulturne revolucije, obiluje prema nalazima anketiranih naučnika i političara iz SAD “banalnostima, naivnošću i prostaklucima”. Međutim, u NR Kini i danas se smatra kao obaveza svakog pojedinca da nauči napamet bar desetak Maovoh misli iz te knjižice citata.
4. "Seksualno ponašanje čovjeka samca" seksologa Alfreda Kinsa, na ovu poziciju, prema mišljenju anketiranih, opravdano je dospjela zato što opisuje amoralna ponašanja i seksualne izopačenosti, pa onaj ko je pročita “teško da može ostati normalan čovjek”. Anketirani ipak ne poriču ovom štivu izvjesni stepen zanimnjivosti.
5. "Demokratija i obrazovanje" Džona Djuia je za anketirane i sastavljače liste veoma sporna. Naučnici su ubijeđeni da je antireligiozna i odriče opšteprihvaćeni moral.
6. "Kapital" je stavljen na crnu listu “zato što se u njoj dokazuje štetnost kapitala za društvo i najavljuje nezaustavljiva pobjeda komunizma koji će jedini biti u stanju da riješi ekonomske protivurječnosti u društvu i državi”. Tako je Marks dva puta dospio na crnu listu.
7. "Tajna ženstvenosti" Beti Friden takođe nije slavno prošla u lektiri naučnika i političara iz SAD.
8. "Kurs filozofije pozitivizma" - anketirana naučna i politička elita u SAD nije pokazala neku izuzetnu naklonost ni prema filosofiji Ogista Konta. Iako je naučna zasnovanost osnovnih stavova filosofije pozitivizma, sa današnje tačke gledišta, ozbiljno dovedena u pitanje, anketirani joj priznaju da je ipak dovoljno interesantna, pa da čitaocu ne može mnogo da naškodi.
9. "S one strane dobra i zla" Fridriha Ničea - filosofski aforizmi i traktati sabrani u ovoj knjizi uvršteni su u štetnu lektiru “zato što predstavljaju diskriminacionu teoriju natčovjeka”. Ne može joj se, međutim, priznaju anketirani, s duge strane osporavati privlačnost koja proističe iz magnetizma Ničeovog genija.
10. "Opšta teorija zapošljavanja procenta i novca", ekonomiste Džona Majnera Kejnsa zauzima posljednje mjesto na top listi. Optužnica „tereti“ knjigu i njenog autora za propagandu uticaja države na ekonomiku zemlje.
Na top listu nisu dospjeli neki klasici, koje redakcija Human eventa izdvaja kao one koji se ipak moraju pomenuti: “The Population Bomb” Pola Elriha, “Šta treba uraditi” Vladimira Iljiča Lenjina, "Autoritarna ličnost" Teodora Adorna, “O slobodi” Džon Stjuart Mil, “Beyond Freedom and Dignity” B. F. Skiner, “Refleksije o nasilju” Džordž Sorel, “Porijeklo vrsta” Čarlsa Darvina, “Ludilo i civilizacija” Mišela Fukoa, “Sovjetski komunizam: Nova civilizacija” Sidni i Beatris Veb, “Sazrijevanje na Samoi” Margaret Mid, “Drugi pol” Simon de Bovoar, “Tiho proljeće” Rejčel Karson...
( Branko Rakočević )