Armirani beton - zašto je crnogorska liga najneefikasnija u Evropi?

Znali smo da je CFL na samom evropskom dnu, ali zašto se ove sezone na terenima crnogorske fudbalske lige postiže skoro dvostruko manje golova nego, na primjer, na Kosovu?

365 pregleda0 komentar(a)
Beton, Foto: Savo Prelević
31.10.2018. 12:52h

Crnogorski fudbalski šampionat ubjedljivo je najneefikasniji u Evropi - samo 1,6 golova po meču postiže se ove sezone na terenima CFL-a, u dosadašnjih 13 kola.

U pitanju je frapantan podatak, kada se uporedi sa ovosezonskim prosjekom u ostalim evropskim šampionatima, a koji iznosi 2,55 pogodaka po utakmici.

Samo tri evropske nacionalne lige u dosadašnjem toku sezone mogu da se svrstaju u kategoriju “od nula do dva”, kao što su Andora (1,96 golova po utakmici), Albanija (1,86), te Crna Gora koja je ubjedljivo najslabija na ovoj listi.

Crna Gora je i jedina evropska liga u kojoj se čak tri četiri puta ove sezone dogodilo da se u jednoj prvenstvenoj rundi odigra više utakmica (pet), nego što se postigne golova (četiri).

Nagovještaj ovog dekadentnog trenda desio se tokom jula i avgusta, kada su crnogorski klubovi na 10 evropskih utakmica postigli samo dva gola. Nisu ostvarili pobjedu, svi eliminisani su u prvom kolu, a OFK Titograd, jedan od najboljih domaćih timova, ispao je od predstavnika Farskih Ostrva.

KAD LIDER DAJE MANJE OD GOLA PO MEČU

"Kada sam nakon ispadanja od Partizana prošle godine kazao da u crnogorske seniorske klubove dolaze uglavom neobučeni igrači iz mlađih kategorija, digla se velika prašina zbog toga, a kritikovali su me ljudi koji fudbalski nisu mnogo izlazili van zemlje, koji i ne mogu da naprave pravu komparaciju kako se igra, kako se trenira u mlađim kategorijama u zapadnoj Evropi", kaže nekadašnji trener Budućnosti Dragan Kažić.

"Ne znam zašto su moje riječi pogodile neke trenere, jer to nisam izjavio da bih nekog ponizio, već da bih skrenuo pažnju na, po mom mišljenju, realan problem. Kritikovali su me treneri koji misle isto kao ja, a što su i prije i poslije toga potvrdili u svojim medijskim istupima", ističe Kažić, nekadašnji trener islandskih klubova Vikingura i Valura, sada šef akademije kineskog drugoligaša Šijažuanga.

Kakav sindrom neefikasnosti trese domaći klupski fudbal govori podatak da aktuelni lider, Budućnost, daje manje od gola po meču - 12 puta su “plavi” zatresli protivničku mrežu na 13 utakmica protiv Mornara, Lovćena, Iskre, Grblja i ostalih prvoligaša.

Sutjeska je jedina ekipa u dosadašnjem toku sezone koja je “prebacila” prosjek od gola po utakmici (14, na 13 kola), a gol po meču dao je još Petrovac (13). Svi ostali - više su puta igrali utakmice nego što su pogađali protivničke mreže.

U pitanju je nezabilježen primjer u Evropi, pa čak i u ligama amaterskog nivoa.

"Želio sam prošle sezone da Budućnost igra ofanzivno, i u visokom presingu, to sam i rekao čelnicima kluba. Više sam volio da pobjeđujemo sa 4:2, nego 2:0, za razliku od nekih trenera kojima je najveća želja da im mreža ostane netaknuta", nastavlja Kažić.

"Svjestan sam bio, naravno, da takva igra nosi i dosta rizika, da ćemo i primati golove, ali to je neminovno - jer, i druge ekipe treniraju, druge ekipe stvaraju šanse, to je valjda i suština fudbala. Kroz takvu igru i fudbaleri brže napreduju, to je evropski trend koji treba da pratimo".

Kažić kaže da je ostao šokiran:

"Suočio sam se sa 80 ili 90 odsto protivnika koji igraju povučeno, koji igraju dekadentno, kojima je prevashodni cilj da ne prime, a ne da postignu gol. Bile su to ekipe specijalizovane za razbijanje protivničke igre, a ne za stvaranje nečeg igračkog. I onda, svi skaču od sreće kada odigraju 0:0 protiv Budućnosti. To što igrači ne napreduju kroz takav način i takav pristup, o tome malo ko vodi računa".

Da nisu samo infrastruktura i loši tereni (ove jeseni je to posebno izraženo) krivci za opštu nestašicu golova, govore i primjeri iz okruženja - u Bosni i Hercegovini je, na primjer, ove sezone na 199 utakmica postignuto 90 golova, što je 2,22 po meču, na Kosovu se tresu mreže skoro tri puta po meču (2,82), dok su Slovenci i Hrvati regionalni rekorderi sa prosjekom od tri pogotka, što je čak i iznad evropskog nivoa.

NAŠI IGRAČI IZGLEDAJU STARIJE

Trinaest utakmica, od dosadašnjih 65, završeno je rezultatom 0:0, a čak 21 put se dogodilo da samo jedan gol odluči utakmicu.

Najneefikasnija liga u Evropi je, logično, i najmanje posjećena - samo 340 gledalaca prosječno po meču, po podacima sa sajta Fudbalskog saveza Crne Gore, prati utakmice domaćeg šampionata.

Samo tri, od dosadašnjih 65 mečeva, posjetilo je hiljadu ili više navijača: U pitanju su utakmice Budućnost - Lovćen 4. kolu (1.000), Sutjeska - Budućnost u devetom (1.000) i nedavno Budućnost - OFK Titograd u 12. (rekord, 1.200)

"Daleko je to od brze igre, pune tempa, kojoj gotovo svi teže. Naši igrači djeluju sporo i, što je poražavajuće, starije nego što zaista jesu. Mala posjeta je logična, jer ko će da dođe da gleda utakmice koje se završvajaju 0:0, da čeka neki prekid da vidi neki gol. Bojim se da ide ka tome da će samo rodbina igrača dolaziti da gleda utakmice", poručuje Kažić.

"Možda sam preoštar, ali, nažalost, i Evropa je pokazala gdje je mjesto našim klubovima. Dođu Jermeni, dođu čak i Farani, pa pokušavaju da igraju fudbal, i to sa igračima koji su manje talentovani od naših, ali sa igračima koji se obučavaju od najnižeg uzrasta, za ono što ih čeka i za ono što je trend".

Kažić: Problem je baza, najmlađi fudbaleri ne kreću od klubova

Problem je, po Draganu Kažiću, u najmlađim uzrastima, i radu sa najmlađim fudbalerima.

"U malo kojem našem klubu, možda u samo jednom, postoji baza - to su najmlađi igrači, od šest do 10 godina. Oni se u Crnoj Gori obučavaju u privatnim fudbalskim školama. A takvih škola je, koliko čujem, preko 100. I niko ne može da me ubijedi da u Crnoj Gori ima 150 trenera koji su obučeni, i fudbalski obrazovani, da rade na pravi način sa igračima u tom, najosjetljivijem uzrastu. Naravno, izuzetaka ima, ali smatram da rad fudbalskih škola treba da se stavi pod kontrolu, da treba da postoji komisija Fudbalskog saveza koja će izdavati licence za njihov rad. Isto je kao u nekim drugim profesijama, ne možete da otvorite stomatološku ordinaciju ako nemate licencu", poručuje Kažić.

Najviše gubi, kako ističe, fudbal u Crnoj Gori.

"Šteta je što je tako, ali mi smo talentovana nacija, ne samo za fudbal, već i za ostale kolektivne sportove. Naši klinci su talentovaniji od onih u Austriji, od onih na Islandu... Naši igrači imaju šarm u igri, zahvaljujući kojem su isplivali Savićević, Mijatović, Vučinić, Jovetić... Nažalost, u današnjem fudbalu, samo talenat nije dovoljan, jer se svuda radi, od najmlađih uzrasta, i to po metodama koji su sve savremeniji i savremeniji. Šteta je što ispašta plejada naših fudbalera koji mogu da budu pravi, ali se sa njima ne radi u najmlađim kategorijama, ili se radi na pogrešan način", kaže Kažić.

Pozitivan izutetak je, kako ističe, reprezentacija Crne Gore, koja se rezultatima izdiže iznad stvarnosti i realnosti.

"Zamislite kako je tek selektorima, koji nekoliko puta godišnje imaju na okupu fudbalere, i treba da urade nešto sa igračima koji u svojim klubovima nisu obučeni na pravi način", zaključuje Kažić.