Leu Mesiju glavna uloga u godini koju su režirali Španci

Fudbalu nikada nije nedostajalo neizvjesnosti, izuzetak nije ni 2012.

Minula godina je bila prepuna nevjerovatnih priča, a opet je glavna uloga rezervisana za Lionela Mesija, asa koji sve istorijske golgetere skida s trona kao od šale.

Mesijevi pečati

Kada je izgledalo da Lionel Mesi svijetu nema više šta novo da ponudi, da je "ispucao" sve magije godinama unazad, Argentinac je napravio novo čudo - 2012. godinu je zapečatio sa ukupno 91 golom u svim takmičenja u kojima je nastupao za Barselonu i nacionalni tim.

Tako je rekord Gerda Milera (85 pogodaka u kalendarskoj godini) oboren 9. decembra u Sevilji protiv Betisa, a vjerovatno je mogao i ranije da ga je Mesi jurio po svaku cijenu.

Interesantno, rekordi i dva „mala” trofeja (Kup i Superkup Španije) nisu nešto po čemu Mesi želi da pamti minulu godinu.

- Najveću sreću za mene predstavlja rođenje sina Tijaga - pojasnio je Mesi i ostavio navijače da samo nagađaju šta će im prirediti u 2013.

Falako+Simeone = Strast i trofeji

Liga Evrope ima dežurnog osvajača i neprikosnovenog strijelca - Atletiko Madrid i Radamela Falkaa.

„Ovo nije Liga Evrope, ona je postala Falkao liga”, napisao je madridski „As” nakon finala u Bukureštu kojem su Madriđani počistili Atletik Bilbao sa 3:0.

Falkaova klasa može, ali i ne mora da se gleda čisto kroz statistiku, ali je činjenica da je u Ligi Evrope opet (drugu godinu zaredom) bio i osvajač i najbolji strijelac. As Atletika je svakako prva zvijezda u najavi kada je tržište u 2013. u pitanju...

I drugi Južnoamerikanac ima velike zasluge za uspjehe „kolčonerosa”. U pitanju je Dijego Simeone, trener koji je više puta ponovio da je strast u fudbalu često važnija i od samog kvaliteta.

- Trofej u Ligi Evrope? Noć pred finale sam znao da ga osvajamo. Sa svakim od igrača sam imao pojedinačni sastanak i vidio sam u njihovim očima da su spremni da ostave život za ovu titulu - kazao je Simeone.

Čelzi srušio mit o nepobjedivoj o Barsi i njemačkoj upornosti

Evropski hit je, međutim, stigao iz Engleske - Čelzi je osvajanjem Lige šampiona srušio sve mitove o nepobjedivosti Barselone, ali i o njemačkoj upornosti.

„Plavci” su u polufinalu bili bolji od Barselone (ni igrač manje im nije smetao u revanšu na „Nou kampu”), a onda su ponosno krenuli u Minhen i osvojili ga trijumfom nad Bajernom u finalu.

Čelzijeva titula će se pamtiti i kao jedna od "spornijih", jer je osvojena defanzivnim stilom fudbala.

Tako je Roberto di Mateo od privremenog menadžera postao trenerska legenda kluba, ali i trn u oku Romana Abramoviča.

Ljeto puno misterije (da li Italijan ostaje u Čelziju ili ne) kao da je bilo uvod u debakl na početku nove sezone - londonski klub je ispao već u grupi Lige šampiona i tako postao prv osvajač koji nije prošao u osminu finala.

Di Matea je još prije tog kraha u eliti zamijenio Rafael Benites, ali nije spasao stvari. Šamar za kraj je stigao u decembru - Korintijans je pobijedio Čelzi u finalu svjetskog klupskog prvenstva i prekinuo evropsku dominaciju u ovom takmičenju koja je trajala od 2006.

Premijer liga: Ludi Siti i Muambina bitka za život

Četrdeset i četiri godine su navijači Mančester sitija čekali na titulu prvaka Engleske, mnogi su vjerovatno mislili da neće ni dočekati novo slavlje, a onda su u samo nekoliko sekundi meča sa Kvins Park Rendžersom dobili materijal koji će prepričavati unucima i praunucima...

Siti je osvojio titulu i to golom za pobjedu Serhija Aguera u 94. minutu (u 89. je gubio sa 2:1).

Na „Itihadu“ se slavio pehar, a u Sanderlendu je istovremeno nastao muk - igrači i čelnici Mančester junajteda su na terenu Stadiona svjetlosti čekali kraj meča gradskog rivala, šampanjac je već bio spreman, ali je Argentinac slavlje sačuvao za „građane”.

U pisanju istorije Mančester sitija je učestvovao i Crnogorac Stefan Savić koji je ljetos prešao u Fiorentinu.

Siti jeste pobjednik, ali nije najveći u Engleskoj - tu titulu je zaslužio Fabris Muamba, fudbaler Boltona koji je slavio u najtežoj borbi.

Muamba je, naime, u martu kolabirao na meču protiv Totenhema u Londonu, čak je 78 minuta bio klinički mrtav...

Muambin oporavak je trajao mjesecima, ali je morao da se oprosti od fudbala.

Ovaj 24-godišnjak iz Kinšase je kasnije bio gost na gotovo svakom stadionu u Engleskoj, ali je posebno dirljivo bilo na „Vajt Hart lejnu” gdje su ga isti ti navijači Totenhema, koji su strahovali za njegov život gledajući ga kao nepomično leži na travu, dočekali ovacijama...

Pepove suze na rastanku

Barselona se nije prepoznavala samo po Mesiju, Ćaviju, Inijesti...

„Blaugrana” je imala veliku ličnosti i na klupi - Pepa Gvardiolu, koji je nakon četiri godine odlučio da napusti Katalonce.

Pep je, u stvari, napustio fudbal, jer je nakon odlaska sa „Nou kampa” redom odbijao Milan, Inter, Bajern, Čelzi, Mančester siti kako bi odmarao u ljepotama Njujorka.

- Odlazim srećan, sa velikim zadovoljstvom, jer iza sebe ostavljam budućnost kluba. Osvojiti 14 titula za četiri sezone je nevjerovatno - rekao je Gvardiola po odlasku.

Navijači su mu priredili veličanstven ispraćaj, Gvardiola nije mogao da sakrije suze, a njegovo mjesto je zauzeo doskorašnji pomoćnik Tito Vilanova i nastavio s velikim rezultatima.

Barsa je praktično već sada osigurala titulu u Španiji, a Vilanovina era je počela odlično - čak je i vodio Barsu do najboljeg starta u ligi u istoriji.

Vilanovinu polusezonu je donekle pokvarila bolest (vratio mu se tumor pljuvačnih žlijezda), ali stanje nije alarmantno i očekuje se da se već sredinom januara vrati na klupu.

Španska dominacija bez kraja

Evropa je imala samo jednu dilemu pred početak Eura u Poljskoj i Ukrajini - da li ima lijeka za Španiju?

Odgovor je stigao prvog dana jula poslije nevjerovatne demonstracije sile protiv Italije - „furija” je u Kijevu pobijedila sa 4:0 i nastavila dominaciju koja traje još od EP-a 2008. godine.

I ne samo što ima trofeje, Španija je odavno pomjerila granice i zbog načina na koji dolazi do istih.

Selektor Visente dek Boske je i u 2012. unio jednu novinu - Španija je odbranila evropsku titulu formacijom u kojoj praktično da nije bilo napadača (takozvanu lažnu devetku je gotovo cijeli turnir igrao Sesk Fabregas).

Na Euru je bilo problema, u jednom trenutku je i visio i prolaz u četvrtfinale, ali kasnije je dokazano - Španija je ipak bez konkurencije!

„Je li ova Španija bolja i od Peleovog Brazila?”, bilo je pitanje koje se postavljalo danima nakon Evropskog prvenstva...

Povratak velikog Juventusa

Kalćopoli, selidba u Seriju B, gledanje Lige šampiona samo na TV-u... Sve je to iza Juventusa - "stara dama" je ponovo najveća snaga italijanskog fudbala.

Mirko Vučinić i Andrea Pirlo su predvodili torinski klub do Skudeta u borbi s Milanom, a ove sezone čini se konkurencija ne postoji, pa bi trebalo da se desi čudo da Juve ne osvoji 29. titulu u klupskoj istoriji.

„Bila bi to 31. na terenu”, tvrde navijači Juvea koji ne mogu da prežale one dvije koje su im oduzete zbog afere Kalćopoli.

Juve je, čini se, sazreo i za Ligu šampiona. Tim Antonija Kontea je prošao paklenu grupu u kojoj su bili još Šahtjor, Čelzi i danski Nordsjeland, a protivnik u osmini finala će mu biti Seltik.

Novac PSŽ-a stigao u Milano

Dok su u Torinu gladni titula, Milano je u rekonstrukciji - i Milan i Inter su 2012. iskoristili da konsoliduju finansije.

Prednjačio je Milan kojeg su opili milioni prebogatih šeika iz Pari Sen Žermena.

Epilog - Tijago Silva za 42 i Zlatan Ibrahimović za 20 miliona eura su postali članovi PSŽ-a koji je tako i definitivno pokazao da se ne šali, da želi da pokori Evropu.

„Sveci” su ozbiljnost potvrdili dovođenjem starog vuka Karla Anćelotija, ali i Ezekjela Lavecija, Tijaga Mote, Holanđanina Gregorija van der Vila, Lukaša Moure...

Samo je pitanje šta je sljedeće i koja će bomba da odjekne u Gradu svjetlosti.

Real: Rekordi, pa propadanje

Real je u 2012. godini prošao sve - uzeo je titulu Barseloni (i to dominantno), oborio rekorde po broju bodova i golova u Primeri, a onda pukao u paramparčad.

Žozeu Murinju se nešto slično nije desilo u karijeri - da tako brzo izgubi konce s ekipom koja mu je bila vjerna samo nekoliko mjeseci ranije.

Pad je počeo eliminacijom od Bajerna u polufinalu Lige šampiona (Njemci slavili u Madridu poslije penala), nastavio se posrtanjima u Primeri ove sezone, a kulminirao je prije desetak dana u Malagi izostavljanjem Ikera Kasiljasa iz prvog tima.

Kritičari su jedva dočekali, počev od medija (prije svih „Marke”) da „bombarduju” Portugalca, pa je jasno da Murinjo broji posljednje mjesece na klupi „kraljevskog kluba”.

Pitanje je i da li će dočekati februarske duele sa Mančester junajtedom u Ligi šampiona.

Majstorije: Ibra i Mekses za TV špice

Svi golovi koje su postizali Mesi, Falkao, Ronaldo, Robin van Persi i ostali pali su u drugi plan jedne hladne novembarske večeri.

Mjesto događaja - Stokholm, akter - Zlatan Ibrahimović, žrtva - Engleska.

Sada vjerovatno svi znaju o čemu se radi - u pitanju je Ibrin akrobatski gol u prijateljskom meču Švedske i Albiona (4:2).

Ibrahimović je izveo nevjerovatne makazice i sa 30 i više metara matirao Džoa Harta koji je bio izašao gotovo do ivice kaznenog prostora. Ne treba ni napominjati da je napadač PSŽ-a u tom meču dao četiri pogotka.

„Ovo je bila neshvatljiva kombinacija mašte i čudesne klase”, napisao je BBC.

Pamtiće se i gol Filipa Meksesa u utakmici Milana protiv Anderlehta u Briselu kada je pogodio s ivice šesnaesterca sjajnim makazicama.

Galerija

( Admir Haverić )