Crnogorski preletači: Sve je počelo sa Gegajem

U bogatoj istoriji političke korupcije u Crnoj Gori, kao prvi preletač u lokalnim parlamentima, ostaće upamćen Nikola Gegaj koji je 1998. godine, kao odbornik LSCG, u Podgorici podržao DPS, čiji je sada visoki funkcioner.

Tada u lokalnom parlamentu niko nije imao većinu, jer se DPS podijelio na dva odbornička kluba, a rascjep se tada desio i u NS, na krilo Novaka Kilibarde i krilo Božidara Bojovića.

Kada se po drugi put glasalo za gradonačelnika Mihaila Burića liberali su bili napustili sjednicu, ali se Gegaj par minuta kasnije vratio i pomogao DPS-u da izabere svog kandidata.

Aktuelnom gradonačelniku Podgorice Miomiru Mugoši politička korupcija je bliska od prvih dana mandata. On upravlja Podgoricom od marta 2000. godine kada ga je vlada imenovala za šefa tima povjerenika.

Kada se po drugi put glasalo za gradonačelnika Mihaila Burića liberali su bili napustili sjednicu, ali se Gegaj par minuta kasnije vratio i pomogao DPS-u da izabere svog kandidata

Na lokalnim izborima 11. juna koalicija DPS-SDP-NS je dobila većinu, a Mugoša je izabran za predsjednika Skupštine opštine. Ta koalicija na državnom nivou se raspala u novembru iste godine zbog toga što je NS različito gledao od DPS-a i SDP-a na pitanja državnog statusa, ali u Podgorici narodnjaci ostaju na funkcijama sve do septembra 2001. godine.

U ovom periodu Mugoši je ponekad "pomagao" odbornik Srpske radikalne stranke Momir Vojvodić.

U novembra 2001. je počela sjednica Skupštine opštine na kojoj narodnjaci nastupaju kao opozicija i sa SNP-om, SNS-om i radikalima preglasavaju DPS i SDP. Mugoša je tada prekinuo sjednicu, a SNP je inicirao njegovu smjenu. Mugoša je preživio sjednicu 4. januara jer se nijesu pojavila dva odbornika narodnjaka iako su ranije bili najavili da će glasati za njegovu smijenu. Sjednicu su obilježile i “spontane” demonstracije podrške ispred zgrade Doma omladine, napuštanje opozicije, tuča, upad policije ....

Sjednice Skupštine opštine se zatim nijesu održavale, a Vlada je ponovo uvela prinudnu upravu u julu 2002. i postavila Mugošu za šefa povjerenika.

Na lokalnim izborima, 20. oktobra, pobjeđuje koalicija "Podgorica za evropsku Crnu Gora", a Mugoša 11. novembra ponovo postaje predsjednik SO.

Krhka koalicija DPS-SDP, koja je imala odbornika taman koliki je kvorum, gubi većinu početkom 2005. jer je odbornik SDP-a Slavko Kilibarda otkazao poslušnost stranci. Mugoši u pomoć ponovo priskaču narodnjaci i obezbjeđuju kvorum. Odbornik NS Goran Prelević je sam ili sa još nekim iz te stranke pravio kvorum i većinu sve do novih lokalnih izbora septembra 2006.

U periodu od 2002. godine, od kada mandatima raspolažu odbornici i poslanici umjesto partija, do posljednje dvije godine, osim u Podgorici, do prelijetanja iz jednog u drugi tabor došlo je u Mojkovcu.

Nekadašnji odbornik NS i potpredsjednik SO Vlastimir Strunjaš u septembru 2005. godine je zbog, kako je tvrdio, nezadovoljstva radom i ponašanjem tadašnjih koalicionih partnera SNP-a i SNS-a, odlučio da opstruira rad lokalnog parlamenta, u čemu su ga podržali tada opozicioni odbornici iz koalicije DPS-SDP, što je rezultiralo izborima. Strunjaš je bio jezičak na vagi u mojkovačkom parlametu.

Čukić pristupio odborničkom klubu DPS-a >>>

Drago Đurović zadržao mandat i sad sam odlučuje o volji 23.000 građana >>>

Novu seriju “transfera” otvorio je odbornik SDP-a u Andrijevici Veselin Radenović koji je neočekivano prišao opozicionoj koaliciji predvođenoj SNP-om, nakon lokalnih izbora u maju 2010. SDP je isključio Radenovića koji nije imao previše vremena za slavlje jer je DPS novu, spornu većinu napravio u februara 2011. sa Urošem Čukićem iz PzP-a. PzP je tada nastupio u okviru predizborne kolicije Bolja Crna Gora.

Kada je SDP u julu 2011. odlučio da raskine koalicije sa DPS-om u Podgorici u pomoć Mugoši su priskočili NS, DSS i odbornik Nove Boban Vujačić. Od tada Slaviša Guberinić iz NS i Dragan Ostojić čuvaju neformalnu koaliciju sa DPS-om u Podgorici.

( Igor Pejović, Goran Kapor )