Na suđenje za deportaciju dolazi i bivši šef SDB

Ponovljeno suđenje devetorici pripadnika MUP-a Crne Gore koji su prvostepenom presudom oslobođeni optužbe zbog preseljenja izbjeglica BiH iz Crne Gore vlastima Republike Srpske, zakazano je 14. maja u Višem sudu u Podgorici.

“Vijesti” nezvanično saznaju da će na glavnom pretresu doći okrivljeni koji imaju državljanstvo Srbije, i kojima se do sada sudilo u odsustvu.

“Iako poziv za suđenje još nijesu dobili, doći se svi okrivljeni. Pozive nijesu dobili do danas, ali jesu njihovi branioci, tako da su obaviješteni o početku suđenja. Doći će i Boško Bojović, bivši šef SDB-a Crne Gore, Radoje R. Radunović, načelnik sektora SDB-a u Herceg Novom, Milorad M. Ivanović, tadašnji načelnik Centra bezbjednosti u Herceg Novom, a imam informaciju da će na suđenje doći i Duško Bakrač, službenik resora SDB-a u Herceg Novom”, kazao je pouzdani izvor “Vijesti”.

Dolazi i Milisav-Mića Marković

Drugi izvor “Vijesti” je kazao da će sigurno na suđenje doći i Milisav-Mića Marković, bivši pomoćnik ministra policije resora javne bezbjednosti.

U prethodnom postupku, specijalno vijeće sudije Milenke Žižić oslobodilo je od optužbe devetoricu pripadnika MUP-a Crne Gore da su počinili ratni zločin protiv civilnog stanovništva.

Bojović, Marković, Bakrač, Radunović, Ivanović, te komandir stanice milicije u CB-u Herceg Novi Milorad D. Šljivančanin, načelnik SDB-a u Ulcinju Božidar J. Stojović, načelnik Odjeljenja bezbjednosti u Ulcinju Sreten Lj. Glendža i Branko Bujić, načelnik Centra bezbjednosti u Baru, oslobođeni su optužbe da su izvršili krivično djelo ratni zločin.

Specijalno vijeće sudije Milenke Žižić je oslobodilo optužene jer kao pripadnici MUP-a Crne Gore nijesu bili pripadnici oružanih snaga SRJ, te se njihova djelatnost ne može prihvatiti da su kršili pravila međunarodnog prava.

Povrede odredaba

Apelacioni sud Crne Gore je ukinuo oslobađajuću presudu Višeg suda, kako je navedeno u obrazloženju presude, sadrži bitne povrede odredaba krivičnog postupka, jer postoji znatna protivrječnost razloga o činjenicama, kao i protivrječnost sa sadržinom izvedenih dokaza, zbog čega se presuda nije mogla sa sigurnošću ispitati.

"Radilo se, dakle, o oružanom sukobu između pripadnika naroda koji su živjeli na njenoj teritoriji"

"U oslobađajućoj presudi Višeg suda, pored ostalog, kao utvrđeno navodi da je BiH bila jedna od republika bivše SFRJ, nakon referenduma 5. aprila 1992. proglašava nezavisnost, a međunarodno je priznata 6. aprila, dok je u Ujedinjene nacije primljena 22. 5. 1992.

Na dijelu teritorije BiH formirana je Srpska Republika BiH i uspostavljaju se civilne administrativne vlasti i formiraju vojne snage. Srpska Republika se proglašava 7. 4. 1992. i odvajaju se od BiH. U aprilu 1992. godine na teritoriji BiH izbili su oružani sukobi, koji se neslužbeno završavaju 21. 11. 1995. godine Dejtonskim sporazumom.

Iz ovih činjenica Viši sud odmah potom zaključuje: 'Radilo se, dakle, o oružanom sukobu između pripadnika naroda koji su živjeli na njenoj teritoriji, Srba, Hrvata i Muslimana, zbog čega ovaj sukob nema karakter međunarodnog oružanog sukoba'.

Mirovni pregovori u Dejtonu u novembru 1995. godine indirektan su pokazatelj da je Vojska SR Jugoslavije učestvovala u planiranju i nadziranju vojnih operacija Vojske Republike Srpske

U odnosu na navedeni zaključak prvostepenog suda o karakteru oružanog sukoba koji se vodio na teritoriji BiH, prvostepeni Viši sud u razlozima zaključuje: 'Glavne strane u sukobu u BiH su Vlada Republike BiH i snage bosanskih Srba, pri čemu su snage bosanskih Srba kontrolisale teritoriju Republike Srpske i prije 19. maja 1992. godine, kada su se snage SRJ povukle kao takve sa teritorije BiH, oružane snage Republike Srpske djelovale su pod opštom kontrolom i za račun SRJ koje činjenice su utvrđene i presudama Međunarodnog suda, iz kojih činjenica proizilazi da je i SRJ bila u oružanom sukobu sa vladinim snagama BiH, a ovo nasuprot stavu odbrane.

Mirovni pregovori u Dejtonu u novembru 1995. godine indirektan su pokazatelj da je Vojska SR Jugoslavije učestvovala u planiranju i nadziranju vojnih operacija Vojske Republike Srpske'.

Nakon što je potpisan sporazum između Srbije i Crne Gore o međusobnom izručenju svojih državljana, četvorica najviših rukovodilaca MUP-a Bojović, Marković, Radunović i Ivanović, uhapšeni su u noći između 29. i 30. oktobra 2010. u Beogradu

Iz ovog proizilazi da postoji očigledna protivrječnost navedenih razloga u pogledu odlučne činjenice - karaktera oružanog sukoba koji se vodio na teritoriji BiH, jer prvostepeni sud u razlozima prvo zaključuje iz utvrđenih činjenica da se radilo o oružanom sukobu koji nema karakter međunarodnog oružanog sukoba, da bi potom u razlozima zaključio da su oružane snage Republike Srpske i poslije povlačenja JNA sa teritorije BiH djelovale pod opštom kontrolom i za račun SRJ, kao i da je SRJ bila u oružanom sukobu sa snagama vlada BiH, kojim razlozima oružanom sukobu na teritoriji BiH je dat karakter međunarodnog oružanog sukoba", navodi se u rješenju Apelacionog suda.

Bili hapšeni, sada slobodni

Nakon što je potpisan sporazum između Srbije i Crne Gore o međusobnom izručenju svojih državljana, četvorica najviših rukovodilaca MUP-a Bojović, Marković, Radunović i Ivanović, uhapšeni su u noći između 29. i 30. oktobra 2010. u Beogradu.

Od tada, pa do 30. marta 2011, kada je stiglo rješenje da su oslobođeni, nalazili su se u ekstradicionom pritvoru. Duško Bakrač jedini nije bio uhapšen.

( Komnen Radević )