Rusija i Kina hakuju kompjutere NATO-a?

Broj sajber napada protiv NATO-a je u porastu, kažu stručnjaci iz sjedišta Alijanse, a najveći dio njih potiče od obavještajnih službi Rusije i Kine, saznaje „Špigl onlajn”.

„Svakog dana registrujemo do 30 značajnih napada na naše elektronske mreže ili pojedinačne kompjutere, uglavnom putem i-mejlova zaraženih virusima koje dobijaju pojedini zaposleni u NATO-u“, kazao je „Špiglu“ general Kurt Herman na marginama jednog informatičkog seminara održanog u Belgiji.

Herman se nalazii na čelu NATO jedinice koja broji 120 kompjuterskih stručnjaka, a čiji je zadatak da štite osjetljive podatke Alijanse od sajber napada. Ova jedinica NATO-a, Agencija za komunikaciono-informacione sisteme (NCSA), prikuplja detalje o svim napadima čija su meta informacioni sistemi Alijanse. Prije dvije godine, NATO je zvanično identifikovao opasnost od sajber napada protiv država članica kao stratešku prijetnju.

Hermanovi eksperti su registrovali „kvantitativni, ali i kvalitativni porast“ virtuelnih napada protiv Alijanse. U mnogim slučajevima, napadači su se potrudili da pronađu lične podatke o odabranoj meti kako bi njihovi i-mejlovi bili ubjedljiviji.

Kada primaoci otvore ono što se nalazi u prilogu, dio softvera poznat kao „trojanac“ instalira se na kompjuteru

Kada primaoci otvore ono što se nalazi u prilogu, dio softvera poznat kao „trojanac“ instalira se na kompjuteru i počinje da prebacuje podatke na određeni server u inostranstvu.

„Ljudski faktor“ najslabija karika

Generalno se smatra da je takozvani „ljudski faktor“ najslabija karika u odbrani elektronskih mreža od sajber napada, pa su zaposleni upozoreni da budu veoma oprezni kada otvaraju i-mejlove na kompjuterima u sjedištu Alijanse.

Herman nije želio da komentariše porijeklo sajber napada, ali je „Špigl“ iz drugih izvora saznao da štetni softveri, (takozvani malware), koji su korišteni u sajber napadima na NATO liče na programe za koje se zna da ih koriste organizacije kineskih i ruskih obavještajnih službi. Stoga stručnjaci vjeruju da je moguće da iza napada stoje ove dvije zemlje.

Nije poznato koliko su napadi bili uspješni u krađi osjetljivih dokumenata iz Alijanse. NATO je saopštio da za sada znaju samo da su napadi otkriveni i spriječeni.

NATO vjeruje da se strane agencije nadaju da će svojim napadima doći do što je više moguće povjerljivih podataka - od diplomatskih depeša do detalja o zemljama poput Avganistana gdje je Alijansa aktivna.

Međutim, zvaničnici su takođe primijetili porast političkih napada. Na primjer, na početku vazdušne kampanje u Libiji, proljeća 2011, hakovan je sajt NATO-a i Alijansa je nazvana ubicama. Međutim, napad je brzo otkriven i otklonjen.

( Danka Vraneš Redžić )