Može li se putem Vuksana Radonjića do Brisela?

"Vuksanove snažne mašine, potpomognute šumskim lobijem učinile su svoje", piše u pismu članova Odbora za zaštitu Dragišnice

870 pregleda0 komentar(a)
Dragišnica, Foto: Ekološka inspekcija
12.04.2012. 02:28h

Članovi Odbora za zaštitu Dragišnice pisali su predsjednici Vrhovnog suda, glavnoj državnoj tužiteljki i ministru pravde zbog, kako se navodi, skandalozne odluke Višeg suda u Bijelom Polju da oslobodi koncesionara Vuksana Radonjića i njegovu firmu „Trudbenik“, od optužbe da su počinili krivično djelo uništenja i oštećenja zaštićenog prirodnog dobra u Nacionalnom parku “Durmitor”.

U pismu Vesni Medenici, Ranki Čarapić i Dušku Markoviću, oni su naveli da je Osnovni sud na Žabljaku i bjelopoljski Viši sud, uprkos dokazima o bespravnoj sječi i devastaciji terena, stali u zaštitu koncesionara i njegove firme.

Objasnili su da su iz NP “Durmitor” podnijeli osnovnom državnom tužiocu u Pljevljima zahtejv za zaštitu zakonitosti protiv presuda Osnovnog i Višeg suda.

Saopštili su da brojni snimci, fotografije, izjave svjedoka... nijesu bili dovoljni da se suprotstave onima kojima zakon leži u “štilovkama i polovnim vojnim buldožerima“

NP se poziva na kršenje Pravilnika o izgradnji i održavanju šumarskih saobraćajnica, odluke o opštinskim i nekategorisanim putevima Opštine Šavnik, Zakona o uređenju prostora u izgradnji objekata, Zakona o šumama, Zakona o putevima i Zakona o zaštiti prirode.

„Odbor za zaštitu Dragišnice podržava upravu NP “Durmitor”, koja je za razliku od nekih državnih organa, stala u potpunu zaštitu šumskog kompleksa Dragišnica, čiji veći dio pripada nacionalnom parku.

Nažalost, žabljački Osnovni sud i bjelopoljski Viši sud, i pored svih dokaza koji govore da se na terenu vrši bespravna sječa šumskog blaga i vrši devastacija terena, stali su u zaštitu koncesionara i njegove firme koji su opustošili šumski kompleks i nelegalnom izgradnjom puta devastirali nacionalni park“, naveli su u pismu predstavnici Odbora.

Dokazi nisu dovoljni

Saopštili su da brojni snimci, fotografije, izjave svjedoka... nijesu bili dovoljni da se suprotstave onima kojima zakon leži u “štilovkama i polovnim vojnim buldožerima“.

“Nevjerovatno, ali osuđeni Radonjić je nakon izricanja te presude, javno poručio da će Viši sud u Bijelom Polju vratiti sve na ponovni postupak i da će biti oslobođen"

Oni su u pismu konstatovali da je isti Osnovni sud na Žabljaku, po tužbi NP “Durmitor” i Osnovnog državnog tužilaštva iz Pljevalja, u oktobru 2010. donio presudu kojom Vuksana Radonjića osuđuje na zatvorsku kaznu od 15 mjeseci, a njegovu firmu Trudbenik sa 40.000 eura kazne.

“Nevjerovatno, ali osuđeni Radonjić je nakon izricanja te presude, javno poručio da će Viši sud u Bijelom Polju vratiti sve na ponovni postupak i da će biti oslobođen, što se i desilo“, saopštili su iz Odbora.

Kako se navodi u pismu zamjenica osnovnog državnog tužilaštva u Pljevljima je nakon oslobađajuće presude u Višem sudu, odustala od krivičnog gonjenja sudskog vještaka građevinske struke Boška Banićevića, iako je na sudskom procesu dao lažni nalaz.

"Vuksanove snažne mašine, potpomognute šumskim lobijem učinile su svoje"

Mašine učinile svoje

Odbor za zaštitu Dragišnice, kako tvrde u pismu, u saznanju je da će „ta persona odustati i od tužbe protiv drugih okrivljenih u ovom postupku, iako je njihova krivica u prvostepenoj odluci suda potpuno dokazana“.

„Vuksanove snažne mašine, potpomognute šumskim lobijem učinile su svoje. Nevjerovatno je i to da se vijeće Višeg suda u Bijelom Polju prilikom donošenja nakaradne presude pozvalo na Službeni list SRCG (opštinski propisi) br. 29/83 gdje tog puta nema, kao i na topografsku kartu iz 1986. godine na kojoj se jasno vidi da je pomenuti putni pravac ucrtan kao turistička staza, a ne kao lokalni put“, poručili su iz Odbora Dragišnice.

Oni su pitali čelne ljude pravosuđa, tužilaštva i resornog ministarstva „može li Crna Gora putem koji je Vuksan nezakonito probio stići do Brisela i početi pregovore o pristupanju Evropskoj uniji?“