Asteroid poput onog iz Tunguske ulazi u orbitu 2013. godine
Asteroid, koji je prvo otkrila Španska astronomska opservatorija Sagra, ima prečnik između 40 i 95 metara i pripada grupi Apolo asteroida bliskih Zemlji
Asteroid iste klase kao onaj koji je eksplodirao u Sibiru 1908. godine, 1.000 puta snažnije nego A-bomba u Hirošimi, proći će pored Zemlje naredne godine mnogo bliže od nekih satelita, saopšteno je iz NASA.
Asteroid 2012 DA14 promašiće planetu za 26.900 kilometara 15. februara 2013. godine, što je bliže od satelita u geostacionarskoj orbiti od 35.700 kilometara, navodi NASA, prenosi RIA Novosti.
Asteroid, koji je prvo otkrila Španska astronomska opservatorija Sagra, ima prečnik između 40 i 95 metara i pripada grupi Apolo asteroida bliskih Zemlji, od kojih su mnogi opasni zbog mogućih sudara.
Astronomske grupe širom svijeta nastavljaju da prate asteroid 2012 DA14 u pokušaju da utvrde njegovu veličinu i putanju.
Procjenjena veličina asteroida je u istoj kategoriji kao nebesko tijelo koje je eksplodiralo iznad zapadnog Sibira 1908. godine.
Iako postoje mnoge teorije u vezi sa slučajem na reci Tunguska vodeće objašnjenje jeste da je reč o tijelu većem od 50 metara koje je eksplodiralo u atmosferi.
Eksplozija je bila najmanje 1.000 puta moćnija od nuklearne bombe koja je uništila Hirošimu 1945. godine.
Većina očevidaca svjedočila je o jednoj, ali i više mogućih eksplozija, koje su se dogodile 30. juna 1908. u Sibiru.
Zanimljivo je da ova ekspedicija, predvođena profesorom Leonidom Lukikom, nije pronašla nikakav krater, nego samo uništeno i spaljeno drveće
Prilikom eksplozije stabla su u krugu od 30 kilometara uništena i spaljena, ili presavijena, a prozori i vrata u 65 kilometara udaljenom mestu Vanavara su popucali.
Procjenjuje se da je događaj obuhvatio područje površine od 2.000 kvadratnih kilometara i uništio 60 miliona stabala.
Čak su i putnici Transsibirske pruge, udaljene oko 600 kilometara, svjedočili o potresima i svjetlima na nebu. Jedan lovac je preminuo od snažnog pritiska od eksplozije, a moguće je da je poginulo i više ljudi.
Tek se 19 godina kasnije, 1927, jedna ekspedicija uputila na to područje kako bi istražila šta se dogodilo. Zanimljivo je da ova ekspedicija, predvođena profesorom Leonidom Lukikom, nije pronašla nikakav krater, nego samo uništeno i spaljeno drveće.
( Srna )