Gladovanjem protiv kancera

Ljekari su još 2008. dokazili da dijeta štiti zdrave ćelije od toksičkih efekata hemioterapije.

84 pregleda0 komentar(a)
laboratorija, istraživanja, Foto: Shutterstock.com
15.02.2012. 09:58h

Kratki periodi gladovanja prije i poslije hemioterapije usporavaju razvoj raka dojke, melanoma i tumora mozga, tvrde američki stručnjaci. Tim naučnika na čelu sa profesorom gerontologije i biologije Valterom Longom sa američkog Univerziteta Južna Kalifornija, u nedavno objavljenoj studiji u naučnoj reviji "Naučna transnacionalna medicina", otkrili su da kratkotrajna gladovanja u kombinaciji sa hemiotarapijom daju najbolje rezultate u liječenju pojedinih tipova karcinoma.

Ovaj tim stručnjaka je pacove kojima su ubrizgane kancerogene ćelije ljudi i životanja podijelio u tri grupe koje su imale različite tretmane. Prva grupa je bila podgrgnuta samo hemioteraopiji, druga je podvrgnuta gladovanju, a treća i gladovanju i hemioterapiji.

Metastaze melanoma su pronađene kod 40 odsto miševa koji su bili tretirani samo hemioterapijom, kod 20 odsto pacova koji su gladovali i samo kod 10 odsto životinja podvrgnutih i gladovanju i hemioterapiji.

"Kombinacija kratkotrajnih perioda gladovanja i hemioterapije je najefikasnija, daleko delotvornija nego sama hemioterapija", istakao je profesor Longo. Naučnici objašnjavaju da je gladovanje ljekovito jer smanjenje unosa hrane usporava rast tumora i razvoj raka.

"Kada se ćelije raka suoče sa neprijateljskim okruženjem kao što je glad, one slabe", objašnjavaju biolozi.

Ljekari su još 2008. dokazili da dijeta štiti zdrave ćelije od toksičkih efekata hemioterapije. Ljekovi koji se koriste u liječenju raka napadaju istovremeno i kancerogene i zdrave ćelije, kao što je slučaj sa opadanjem kose.

U istraživanju sprovedenom 2010. i objavljenom u ameriičkoj reviji "Ejdžing" pokazano je da su pacijenti koji su za vrijeme hemioterapije bili na dijeti daleko bolje podnijeli sekundarne efekte te vrste liječenja.

Profersor Longo napominje da učinak gladovanja tek treba da bude dokazan na čovjeku, jer sprovedeni testovi na miševima često ne pokazuje iste rezultate i kod čovjeka, pogotovo što se maligne ćelije ubrizgavaju u kožu ili mišiće životanja, dok su kod čovjeka tumori najčešće smješteni u unutrašnjosti ogranizma.