Portparol NOVE svirao pank u nikšićkom bendu DST

Član Socijalističke narodne partije Dragan Koprivica pokazao je da sprega između politike i muzike u Crnoj Gori nije nemoguća. No, dok se Koprivica posvetio narodnim zvucima, teško je zamisliti nekog od domaćih političara u pank bendu kao što je nikšićki DST. Ili nije?

"Član DST-a postao sam u studentskim danima, negdje 1994, na poziv Borisa Lješkovića, osnivača i glavnog čovjeka benda. Jedno vrijeme bio sam gitarista, a kasnije i pjevač, u paru sa Borisom. U postavi su bili i Srđa Simunović, Veljko Vučurović i Aco Leković”, priča Jovan Vučurović, sada portparol Nove srpske demokratije.

U razgovoru za “Vijesti” Vučurović ističe da su se on i frontmen DST-a Lješković uvijek razlikovali u muzičkom ukusu. Lješković, kojeg naš sagovornik opisuje kao simbola pank muzike u Crnoj Gori, je bio i ostao pobornik žešćeg zvuka, dok je Vučurović odrastao uz Azru, Idole, EKV, Haustor, Šarla akrobatu i slične bendove.

Nikšić je i u tom vremenu bio nešto posebno na muzičkoj sceni Crne Gore.

I pored toga, u DST-u su uvijek svi članovi imali prostor i slobodu da izraze svoj stav i odatle je i proizašla odlična saradnja, kaže.

Ne smije se zaboraviti da su to bile 90-e, kada su ljudi, zahvaljujući onima koji su i danas na vlasti, jedva sastavljali kraj s krajem, a bavljenje rok muzikom je bio jedan od načina da se ta vremena opišu i prevaziđu, i da se, prije svega, sačuva urbani duh pred naletima raznih ,'novokomponovanih'”, priča Vučurović.

Prema njegovim riječima, Nikšić je i u tom vremenu bio nešto posebno na muzičkoj sceni Crne Gore, koja je kako kaže već bila posrnula pod pritiskom turbo-folka sa jedne i nadolazećih, lokalnih domoljubnih pjevača i sladunjavih festivala sa druge strane.

Istraživač i konzument roka

Po njemu, u tom periodu značajnu ulogu za nikšićku muzičku scenu imao je i bend Dr Pikaso, koji je u međuvremenu prestao sa radom, dok danas po mišljenju Vučurovića postoji dosta dobrih mladih bendova koji se bore za svoje mjesto pod suncem.

Kaže da je aktivno bavljenje politikom došlo kasnije, mada je od početka 90-ih bio na razne načine aktivan u kritici vlasti - protiv takvog jednoumlja i sistema vrijednosti kaže da se borio sa jednakim žarom u studentskim danima, kao i danas. Ali i kada je prestao njegov angažman u DST-u, nije se previše odmicao od muzike.

" Na Radio Nikšiću sam uređivao i vodio emisiju “Iznad grada”, koju sam “obnovio” na podgoričkom Bum radiju do prije dvije godine, a u jednom periodu sam u nekim časopisima objavljivao rok kritiku", otkriva Vučurović, najavljujući mogućnost da u budućnosti pokrene novu muzičku emisiju.

Na pitanje da li danas pokušava da učestvuje ili pomogne u promovisanju crnogorske rock scene, odgovara da ne zna koliko je poželjno da se kroz politički angažman pomažu bendovi.

Sebe karakteriše kao aktivnog konzumenta i svakodnevnog istraživača svih pravaca rok muzike. Smatra da je i pored raznih opstrukcija rok scena u regionu, naročito u Srbiji i Hrvatskoj, izdržala i da ima veoma kvalitetnih bendova među kojima izdvaja “Block Out”, “Bjesove”, “Veliki prezir”, “Darkwood Dub” i “Majke”. Što se tiče strane muzike, zaljubljen je u period od 1967. do 1980. i grupe kao što su the “Doors”, “Pink Floyd”, “Deep Purple”, “Velvet Underground”, “Joy Division” i druge.

Na pitanje da li danas pokušava da učestvuje ili pomogne u promovisanju crnogorske rock scene, odgovara da ne zna koliko je poželjno da se kroz politički angažman pomažu bendovi.

"Vidjeli smo u bliskoj crnogorskoj prošlosti kakvu je tragikomičnu konotaciju imao pakt muzičara i politike negdje od 1997. do referenduma, kada su se pojedinci utrkivali u pravljenju pjesama o domovini, a danas se većina tih vratila u anonimnost ili za njih znaju samo u crnogorskim okvirima", objašnjava Vučurović.

Iako je prošao dug niz godina od kada je prestao njegov muzički angažman u DST-u, tvrdi da je rokenrol jedno od najljepših putovanja kroz život.

"Slagao bih kad bih rekao da nisam poželio da ponovo budem u nekom bendu",kaže on.

Galerija

( Stefan Strugar )