Ne može se samo srpski izdvajati
Prema riječima potpredsjednika SDP-a Rifata Rastodera, ovim odredbama praktično je izdvojen jedan, od četiri jezika u službenoj upotrebi
Poslanički klub Socijaldemokratske partije procesuirao je inicijativu za ocjenu ustavnosti Opšteg zakona o obrazovanju i vaspitanju, ocjenjujući da je neustavan član u vezi jezika na kojem se izvodi nastava.
Članom 11 je propisano da se nastava izvodi na crnogorskom jeziku i da se, imajući u vidu istu lingvističku osnovu, nastava izvodi i na srpskom, kao jeziku u službenoj upotrebi. Poštujući prava manjinskih naroda nastava u ustanovi izvodi se i na bosanskom, albanskom i hrvatskom jeziku, kao jezicima u službenoj upotrebi.
Prema riječima potpredsjednika SDP-a Rifata Rastodera, ovim odredbama praktično je izdvojen jedan, od četiri jezika u službenoj upotrebi, što je u suprotnosti sa Ustavom Crne Gore.
Ustav predviđa da je službeni jezik u Crnoj Gori crnogorski, a u službenoj upotrebi su i srpski, bosanski, albanski i hrvatski jezik.
Diskriminacija jezika
Rastoder ističe da praksa da se Zakonom mijenja ustavna odredba, njen duh i smisao, nije poznata u savremenom međunarodnom pravu.
“Odredbom člana 11 Zakona je po osnovu iste lingvističke osnove sa crnogorskim jezikom izjednačen samo srpski jezik, i ako je opštepoznata činjenica da od jezika u službenoj upotrebi istu lingvističku osnovu sa crnogorskim jezikom imaju, osim srpskog i bosanski i hrvatski jezik, jer pripadaju istoj grupi jezika”, kaže Rastoder.
Time je, ocjenjuje on, protivno ustavnim rješenjima, srpski jezik izjednačen sa crnogorskim, dok su ostali jezici koji se koriste u službenoj upotrebi dovedeni u neravnopravan položaj sa srpskim, iako u Ustavu imaju isti položaj.
“Suprotno Ustavu izvršena je i diskriminacija između jezika u službenoj upotrebi. Činjenica da u Crnoj Gori brojčano više govori srpski nego ostala tri jezika u službenoj upotrebi je statistički podatak, a ne ustavna kategorija”, navodi Rastoder.
On smatra da je neustavan član Opšeg zakona o obrazovanju i vaspitanju kojim je propisano da „poštujući prava manjinskih naroda nastava se izvodi i na bosanskom, albanskom i hrvatskom jeziku, kao jezicima u službenoj upotrebi“: “Ta odredba se temelji na nepostojećem pravu i njom se narušava ustavni koncept Crne Gore kao građanske države”.
( MINA )