Zašto crnogorski političari ne koriste Twitter?

Preko 290.000 korisnika Facebooka u Crnoj Gori u odnosu na stotinak kreiranih Twitter naloga možda je dovoljan razlog što domaći političari nisu aktivni na tom mikroblog servisu, pa na Twitteru tako ne postoji nalog nijednog crnogorskog političara.

„Ili ih makar ne koriste aktivno“, kažu domaći korisnici te mreže.

Pojedinaca nema, ali su prisutna dva državna profila - @MeGovernment, nalog crnogorske Vlade i @MiniFinME, profil Ministarstva finansija.

Twitter profil crnogorske Vlade: Pred Novu godinu "palo" obećanje da će u 2012. tvitovati na jezicima koji su u službenoj upotrebi u Crnoj Gori

“Sa @MeGovernment smo čak dobili i odgovore na neka pitanja na Twitteru”, kaže Dino Rastoder, jedan od korisnika te mreže. S druge strane, neki korisnici zamjeraju što su objave najčešće na engleskom jeziku.

“Potpuno zatišje”, kratko komentariše Boro Milović, međunarodni sekretar Unije evropskih federalista Crna Gora, koji na Twitteru vodi profil @euro_montenegro i autor je teksta “Korišćenje Twittera u političke svrhe” na blogu Openmontenegro.eu.

“Nijedna politička partija aktivnije ne učestvuje u tom vidu komunikacije, pa će do direktnog izvještavanja, posebno razmjene mišljenja sa sjednica parlamenta ili drugih važnih događaja, vjerovatno proći još neko vrijeme”, kaže on.

Čarobnih 140 karaktera

Twitter mreža svojom jednostavnošću kroz poruke dužine 140 karaktera omogućava brzo i konkretno slanje poruka.

Uticaj određenog političara ili institucije vidljiv je u broju ‘followera’, odnosno ljudi koji prate taj Twitter nalog, kao i broju ‘re-tweeta’, odnosno širenja svojih poruka putem drugih korisnika

Analitičari navode da je prisustvo Baraka Obame na Twitteru tokom predsjedničkih izbora u Americi prilično doprinijelo njegovoj pobjedi. Nalog je vodio njegov tim, povremeno se uključivao i on, a organizovano je i uživo postavljanje pitanja na koja je Obama odgovarao Amerikancima širom svijeta.

Uloga društvenih medija uopšte, i u Briselu je sve vidljivija.

Facebook je već odavno ‘mainstream’, ali već neko vrijeme, kako se navodi na blogu Openmontenegro.eu, i Twitter igra sve važniju ulogu.

“Gotovo sve EU institucije i zvaničnici, zatim političke partije, poslanici EU parlamenta, novinari, NGO aktivisti, lobisti i drugi zainteresovani građani koriste Twitter kako bi što široj publici prezentovali svoje stavove, vizije ali i dobili povratnu informaciju tj. mišljenje građana i zainteresovanih aktera.

Uticaj određenog političara ili institucije vidljiv je u broju ‘followera’, odnosno ljudi koji prate taj Twitter nalog, kao i broju ‘re-tweeta’, odnosno širenja svojih poruka putem drugih korisnika, a to je ono što na Facebooku zovemo Share, odnosno podijeli sa prijateljima“, navodi Milović na blogu Openmontenegro.eu.

Važna je interakcija

Kao dobar primjer, on navodi švedskog ministra vanjskih poslova Karla Bilta, sa preko 77.000 pratilaca, te holandsku poslanicu u Evropskom parlamentu Marietje Schaake koju prati oko 9.000 ljudi.

“Razlog što su neki političari popularniji i uticajniji na Twitteru je upravo interakcija s građanima”, kaže on.

Bilt i Schaake često daju ogovore na pitanja koja im tviteraši postavljaju, pa čak i dalje dijele (retvituju) zanimljive ili važne informacije koje ostali korisnici objave. Njih dvoje pišu i o običnim stvarima i dešavanjima i omogućavaju ljudima da jasnije sagledaju život i obaveze jednog političara.

Euro poslanica iz Holandije je tokom decembra pratila dešavanja u vezi sa arapskim proljećem, i ne samo da sa drugima dijeli sve važne informacije o kršenju ljudskih prava u Siriji i Egiptu već i javno postavlja pitanja i traži dodatne informacije od zvaničnika i aktivista koji su na licu mjesta.

Kako to radi region

I pojedine vlade država regiona su prisutne na Twitteru, gdje nalog imaju novoformirana Vlada Hrvatske i Makedonija, a na toj mrežu su prilično aktivni i srpski političari.

Milović navodi primjer pobjedničke Kukuriku koalicije u Hrvatskoj, koja je tokom cijele kampanje, ali i nakon nje, slala poruke, ali i odgovarala na pitanja građana.

“Tokom prvog zasjedanja novog hrvatskog parlamenta korištena je ključna riječ (hashtag u jeziku tviteraša, koristi se za grupisanje poruka na određenu temu) #saborhr pa su prvi put tviteraši mogli da čitaju poruke sa sjednice, a određeni poslanici objavili su i fotografije sa zasjedanja”, dodaje Milović.

Novoformirana vlada Hrvatske i sada svakodnevno objavljuje poruke na tom mikroblog servisu, a jedna od prvih objava upućena je prethodnoj vladi i stanju koje su ostavili u državi.

“Vjerujemo da su ostavili bar nešto (kave) u Banskim dvorima”.

U Srbiji je takođe veliki broj stranaka (čak lokalnih odbora) i mlađih političara i aktivista aktivan na Twitteru: na nalogu Liberalno demokratske partije (LDP) se navodi “Prenosi uživo vesti iz stranke, saopštenja, događaje, odgovara na pitanja”. I Srpska napredna stranka (SNS) ima svoj službeni nalog, ali naloge imaju i njihovi lokalni odbori u Kragujevcu, Subotici i drugim gradovima i oni se bave i lokalnim problemima građana.

Zašto nema naših?

A šta su razlozi koji crnogorske političare odbijaju od korišćenja Twittera?

“Nije valjda da su svi ili bez kreativnosti, ili informatički nepismeni i/ili u strahu da im građani mogu direktno i javno napisati šta misle”, kaže Milović.

Javni servis bi mogao ostati bez prenosa Skupštine

Zamislite da umjesto na RTCG, crnogorsku Skupštinu pratite na Twitteru, gdje, za razliku od TV programa, gdje ste samo posmatrač, možete i da učestvujete u raspravi.

“Direktno izvještavanje je još jedan novitet Twittera, pa je sada stalna praksa da komunikacijski timovi EU institucija, kao i sami političari i novinari objavljuju najvažnije crtice i stavove uživo, bilo da se radi o samitu EU, zasjedanju Evropskog parlamenta, ili jednostavno određenoj tematskoj konferenciji.

Umjesto sa RTCG Skupštinu bismo mogli pratiti na Twitteru

Na taj način su hiljade korisnika direktno uključene u praćenje događaja i mogu dati svoje sugestije, komentare i ideje, koje često i učesnici događaja na licu mjesta mogu uzeti u obzir i eventualno diskutovati o njima“, navodi se na Openmontenegro.eu blogu.

Jedan od takvih primjera je i sastanak Evropskog savjeta, jedne od najvažnijih institucija EU, tokom čijeg održavanja se koristi hashtag #EUCO. “Postoji i praksa da se na video bimu na licu mjesta objavljuju sve poruke koje sadrže taj hashtag, kako bi ih prisutni mogli vidjeti”.

Uspješan samo onaj ko ima šta da ponudi

Twitter (TW) je najbrže rastući mikro-bloging servis, a i društvena mreža uopšte. Lansirao ga je Džek Dorsi, u junu 2006. Twitter je servis koji korisnicima Interneta omogućava razmjenu sadržaja: linkova, fotografija, video materijala, komentara, anketa u aktuelnom vremenu i potpuno besplatno.

Twitter je jedinstvena komunikacijska platforma i dragocjen izvor informacija o organizacijama, kompanijima, brendovima i pojedincima i koristan kanal za uspostavljanje, održavanje i unapređivanje odnosa s klijentima.

…

Twitter se najlakše može objasniti kao servis preko kog dijelite sa zajednicom ono što vam se učinilo zanimljivim u vašoj okolini i procjenjujete da to i vašoj zajednici može biti zanimljivo. Ti postovi, odnosno tvitovi, prikazuju se našoj zajednici koju postupno gradimo. To pak znači da će uspješni tviteraši biti samo oni koji imaju šta da ponude Twitter zajednici.

Dakle, kao i drugdje, možda čak i više nego drugdje, kvalitet sadržaja je od presudne važnosti. Osnovna razlika između Twittera i Facebooka je u tome što na Facebooku sami tražite i odobravate prijateljstva, dok na Twitteru sami korisnici odlučuju koga će pratiti ili neće.

Twitter je potpuno otvorena mreža jer i ako nekog ne pratite, možete s njim komunicirati. Naravno, dosta je česta situacija uzajamnog praćenja korisnika, jer je to neka vrsta Twitter bontona, ali nije podrazumijevana. Svi vaši tvitovi su dostupni svima koji to žele, zato pazite šta pišete…

(iz knjige “Politička komunikacija na Internetu”)

( Damira Kalač )