Đukanović pripada prošlosti
"On je i dalje nesumnjivo vodeća partijska ličnost koju za sada ne može ugroziti niti oktroisani Lukšić, niti kalkulantski Vujanović, niti uzdrmani Marović"
Nekadašnji koordinator Pokreta za nezavisnost Rade Bojović ocijenio je da današnja politička klasa favorizuje partitokratsku izbornu demokratiju, dajući prednost stranačkim i ličnim interesima nad javnim potrebama.
U razgovoru za “Vijesti”, Bojović je kazao da građani u partije imaju relativno malo povjerenja i da ih prije svega vide kao sebične političke mašine, primarno okrenute sebi i svojim interesima.
“Naša politička scena je prirodan izraz nerazvijene demokratije, slabe pravne države, egoističnog i lijenog društva i malokrvne ekonomije. Ono što je čini boljom nego ranije je sve veća prisutnost spoljne kontrole u procesu priključenja EU, čime se sužavaju mogućnosti za odomaćenu bahatost i neodgovornost”, naglasio je Bojović, predsjednik Upravnog odbora NVO CEDEM i jedan od učesnika “tajne večere”, koju su sa grupom javnih ličnosti organizovali šefovi DPS-a i SDP-a Milo Đukanović i Ranko Krivokapić.
Što danas mislite o Đukanoviću? Da li Vam je realno da će se vratiti na neku od državnih funkcija?
Đukanovićeva politička karijera je mučno protivrječna, baš kao i značajnog dijela istaknutijih crnogorskih političara tokom XX vijeka. Prvo je bio politički saveznik zločinačkog beogradskog režima, zatim njegov ključni neprijatelj, potom lično najzaslužniji za transformaciju DPS-a u državotvornu stranku i nezavisnost Crne Gore. Istovremeno, bio je premijer izolovane, marionetske, osiromašene, klijentelizovane i kriminalizovane Crne Gore, ali i premijer prozapadne, revitalizovane i međunarodno priznate Crne Gore. Đukanović je najbolji zanatski crnogorski političar u postjugoslovenskom periodu, ali istovremeno dovoljno kontroverzan da u svom prtljagu nosi mješavinu krupnih grijehova i nespornih zasluga.
Đukanović je i dalje nesumnjivo vodeća partijska ličnost koju za sada ne može ugroziti niti oktroisani Lukšić, niti kalkulantski Vujanović, niti uzdrmani Marović
Predstavlja primjer političara koji je sijamski povezao lične i državne interese. Suštinski spada u realpolitičare u čijem je primarnom fokusu vladanje i opstanak na vlasti. Tokom suverenističkog perioda, najviše je bio posvećen međunarodnoj reintegraciji Crne Gore, ekonomskim i bezbjednosnim pitanjima, najmanje pravnoj i pravednoj državi. Kao politički konvertit mijenjao se nabolje, kao političar od interesa - ostao je isti.
Rade Bojović
Đukanović je i dalje nesumnjivo vodeća partijska ličnost koju za sada ne može ugroziti niti oktroisani Lukšić, niti kalkulantski Vujanović, niti uzdrmani Marović. Bez Đukanovića DPS je partija u povlačenju sa vlasti, a sa Đukanovićem DPS je vladajuća, ali stagnantna, etatistička i okoštala partija. Na kraju, mislim da je vrijeme koje je iznjedrilo Đukanovića za nama, pa samim tim vjerujem i da je on, bez obzira na moguću novu izbornu pobjedu, političar koji pripada prošlosti.
Što treba da se desi pa da Đukanović nekome drugo u potpunosti prepusti konce? Da li je to uopšte realno?
Trebalo bi da se dese krupne turbulencije unutar DPS-a, a to nije izvjesno u dogledno vrjeme. Više je u igri da Đukanović opet bude predsjednički kandidat DPS-a. On se sada više odmara, ali dominanto utiče na najvažnije odluke.
Opširnije u štampanom izdanju
Galerija
( Neđeljko Rudović )