Šta je to psihoterapija?

Psihoterapija predstavlja proces koji se odvija između terapeuta i pacijenta ili grupe pacijenata, i sastoji se od niza verbalnih i neverbalnih tehnika koje imaju za cilj da dovedu do boljeg mentalnog funkcionisanja ili eliminacije simptoma mentalnih bolesti.

Riječ psihoterapija potiče od grčke reči psyche-duša therapeia- liječenje.

Većina psihoterapijskih pravaca podrazumijeva govornu komunikaciju kao osnovu psihoterapijskog procesa. Neki pravci takođe koriste razne druge oblike komunikacije kao što je pisana riječ, umjetnička djela, drame, pričanje priča, muzika ili terapijski dodir. Psihoterapija se događa unutar strukturiranih susreta između treniranog terapeuta i klijenta.

Postoji veliki broj psihoterapijskih pravaca

Teorijski temelji psihoterapije postavljeni su psihoanalizom početkom XIX vijeka. Od tada je razvijeno više različitih psihoterapijskih pravaca.

Međutim, najstariji oblici psihoterapijskog djelovanja pojavljuju se u drevnim vidovima liječenja i uticanja na mentalno stanje kroz magijske rituale, a kasnije u rafinisanijim i sistematizovanijim religijskim obredima. Prvi pisani tragovi o nekom obliku psihoterapijskog pristupa djeci potiču iz XVI vijeka.

Savremenu psihoterapiju, koja predstavlja sistematski i organizovani način liječenja psihičkih oboljenja i poboljšanja mentalnog funkcionisanja ličnosti, započeli su u Francuskoj Šarko i Bernem, a u Austriji Brojer, kojem se kasnije pridružio Sigmund Frojd, rodonačelnik psihoanalize.

Psihoanaliza je u svom istorijskom trenutku odigrala bitnu ulogu u mijenjanju svijesti stručnjaka i naučnika i otvorila je puteve novim saznanjima. Od tada, pa do danas ona se razvija uz povremena nazadovanja i račva u nekoliko pravaca.

Uz savjetodavni rad oni ostvaruju svoje pune potencijale i bolje se nose sa problemima života

Postoji veliki broj psihoterapijskih pravaca (prema nekim autorima čak preko 400), pa je teško napraviti njihovu jedinstvenu klasifikaciju koja bi važila za duži vremenski period jer se stalno javljaju neki novi pravci. Od svih psihoterapijskih pravaca danas se najčešće primjenjuju:

• Psihoanalitička psihoterapija
• Kognitivno-bihejvioralna psihoterapija
• Transakciona analiza
• Racionalno emotivno bihejvioralna terapija
• Geštalt terapija
• Sistemska porodična terapija

Svaki oblik psihoterapije razlikuje se od drugih po svojim ciljevima, principima indikacionog i kontraindikacionog područja, programu i trajanju teorijskog i praktičnog obrazovanja terapeuta.

Kao rezultat pravovremeno sprovedenih psihoterapijskih postupaka i mentalno zdravi ljudi često postaju srećniji i zadovoljniji, sposobniji za bliskost, ljubav, seksualno funkcionisanje, uspješniji su u učenju i obavljanju profesionalne djelatnosti, žive kvalitetnije.

Poznato je da svi nosimo u sebi sećanja na neprijatne događaje iz djetinjstva, koja često nijesu razriješena na pravi način. Ovaj nedovršeni posao ponekad djeluje kao nesvjesna kočnica koja usporava i ograničava razvoj naše ličnosti.

Te kočnice možemo psihoterapijom otkloniti i time se osloboditi emocionalnih poremećaja, ali i podsticati razvojne procese i kreativne potencijale unutar naše psihičke strukture.

Drugim riječima, mentalno zdravi ljudi psihoterapijom nauče kako da kvalitetnije žive i budu uspješniji u obavljanju svojih uloga (profesionalnih, porodičnih, bračnih, roditeljskih i sl.), a da pri tome očuvaju svoju psihičku stabilnost i duševno zdravlje. Uz savjetodavni rad oni ostvaruju svoje pune potencijale i bolje se nose sa problemima života.

( Vijesti online )