Zid nade za Litvance

Od specijalnog izvještača "Vijesti"

Nekome je donio radost, nekome tugu, nekome će se svidjeti malo više, nekome malo manje, ali svi učesnici Eurobasketa poželjeće da se jednog dana vrate u Viljnus. Izuzetno moderan, ali sa fenomenalnim starim gradom pod zaštitom Uneskoa, sa 65 crkava, kaldrmisanim ulicama, te Univerzitetom koji je među najstarijima u Evropi, Viljnus je protekle nedjelje živio za košarku (čak je i sa 129 metara visokog TV tornja visila košar- kaška mrežica), kao što to, uostalom, čitava Litvanija živi tokom većeg dijela godine. Čudo ili ne, tek fudbal ovdje ne može da parira kraljici igara. Da li će novi stadion, čije se konture tek naziru iz zemlje, nešto da promijeni? Teško, ljubazni domaćini kažu da je to tek da se ne brukaju u Evropi.

Iz glavnog grada Litvanije, koji je osnovan 1323. godine i kojem će se jedan dio učesnika vratiti već u ponedjeljak, kada će odlazeći na aerodrom okrznuti njegove ivice, karavan se juče preselio u Kaunas, u grad slavnog Žalgirisa i nekadašnju prijestonicu, pa zbog toga i velikog takmaca sadašnjem središtu zemlje.

A grad koji su po legendi osnovali Rimljani prije 600 godina na sastavcima rijeka Nemunas i Neris, lud je za košarkom, iako su se prije nje u Kaunasu pojavili i hokej i fudbal (u dvadesetim godinama prošlog vijeka). Ali već 1939. godine Kaunas je bio domaćin takmičenja kao i danas - Evropskog prvenstva u košarci. Bilo je to 3. izdanje šampionata Starog kontinenta, a drugo zlato za Litvance, koji su treću sreću dočekali 2003. u Švedskoj.

Kaunas je i grad Arvidasa Sabonisa, Šarunasa Marčuljonisa, Židrunasa Ilgauskasa, Linasa Kleize... Danas, Kaunas je grad u kojem živi nada da će Litvanija i četvrti put pokoriti košarkašku Evropu. Ta nada izražava se na sitnim papirićima, koji se uz slike domaćih reprezentativaca postavljaju na „Zidu nade“, u samom centru grada, a najviše pored idola iz Žalgirisa, Mantasa Kalnijetisa... Zemlji košarke barem nadu niko ne može da oduzme..

( Aleksandar Vučković )