stav
U lavirintu podjela
Sve je više i onih koji prodaju velike ideje zarad ličnih privilegija koje im kao protivuslugu nudi režim, što su najčešće manifestovali neki odbornici u opštinskim parlamentima i nekim drugim institucijama širom Crne Gore
Nedostatak znanja i volje da Crnu Goru izvedu iz stanja sadašnje bezličnosti, stranačke elite nastoje zamijeniti frazerstvom, kako bi pažnju javnosti skrenule sa glavnog na sporedni kolosjek.
Politika režima koja se zasniva na ekonomskom iscrpljivanju stanovništva ima za cilj da što veći broj građana postane zavisan od režima, kako bi prostor za manipulacije bio veći.
Aktuelne podjele po svim šavovima, a naročito po pitanju identiteta, nastavak su ideoloških podjela u Crnoj Gori, koje traju više od jednog vijeka, a koje su započele podjelama na bjelaše i zelenaše, nastavljene podjelama na partizane i četnike, a sve sa istim ciljem da se prebrojavanjem “patriota” i “izdajnika” zaboravi na sumornu stvarnost u kojoj danas živi najveći broj građana Crne Gore.
U tom vječitom lavirintu podjela režim vidi svoju šansu da se što duže održi na vlasti, zaboravljajući pri tom da se nasiljem lojalnost kupuje na kratke staze i brže nego što i mogu pretpostaviti plete paukova mreža u kojoj će se jednog dana režim sam uplesti bez šanse da iz izađe.
Na drugoj strani opozicija očigledno nema jasno izgrađenu viziju svog zajedničkog djelovanja na duži rok, već svoj rad zasniva na trenutnim potezima vlasti, čime uvijek kasni da napravi taj toliko važan iskorak naprijed. To za posljedicu ima odustajanju od utrke onih članova opozicionih partija koji sve više vjeruju da na čelu opozicione kolone nema snage da se iskorači korak ispred režima.
U toj trci udvoje režim zna da u opozicionoj koloni ima najviše onih koji se upravo voljom režima teško oporavljaju od siromaštva zbog čega su primorani odustati od svoje ideje da bi prehranili sebe i svoju porodicu. Danas sve više ima i onih koji prodaju velike ideje zarad ličnih privilegija koje im kao protivuslugu nudi režim a što su najčešće manifestovali neki odbornici u opštinskim parlamentima i nekim drugim institucijama širom Crne Gore.
Zato cifre o ekonomsko finansijskim prilikama u Crnoj Gori koje su rezultat istraživanja grupe nezavisnih analitičara najavljuju sve sumorniju budućnost Crne Gore.
Naime, ukupni godišnji prihodi domaćinstava za 2011. godinu će biti manji u odnosu na 2010. godinu za 147,193 miliona evra. Ovaj ovac je utrošen na plaćanju roba iz uvoza, tako da se pojavlljuje manjak novca u opticaju, a sve to je rezultat manje proizvodne aktivnosti od očekivane.
Uporednim podacima o socijalnim prilikama stanovništva u Crnoj Gori za period jun 2010-mart 2011. godine dolazi se do podatka da broj građana koji pripada kategoriji rizičnih rapidno raste. Naime, broj onih koji žive ispod iznosa potrošačke korpe za naznačeni period veći je za 13,40 odsto, ispod granice siromaštva za 27,72 odsto a ispod dva eura dnevno 27,25 odsto, dok se broj ekstra bogatih održva na istom nivou odnosno smanjuje za oko 0,2 odsto.
Tek kada se građani oslobode navijačkih strasti i shvate da su diskriminisani od strane režima i poslodavaca, da ne primaju adekvatne lične dohotke za uložen rad, da poslodavci ne uplaćuju odgovarajuće doprinose i poreze na lične dohotke i da su njihova prava mnogo manja od prava radnika u demokratskim državama, kao i da decenijama žive u zabludi vođeni lažnim obećanjima stranačkih elita o boljem životu, može se očekivati da će Crna Gora biti država svih njenih građana, odnosno da jednima neće biti majka, a drugima maćeha.
( Jovo Pejović )