Na sjeveru zabilježeno više slučajeva silovanja, desi se i brak sa počiniocem
Mi smo siromašno društvo gdje se pojedincima sklonim devijantskom ponašanju ne bave timovi stručnjaka
Tokom proteklih nekoliko godina na području koje pokriva Viši sud u Bijelom Polju zabilježeno je više slučajeva silovanja i pokušaja silovanja. Što se tiče starosne dobi, žrtve su često maloljetnice, a počinioci punoljetna lica, čak i starci.
Najnoviji slučaj koji danima potresa bjelopoljsku čaršiju zbog istrage o poznanstvu posredstvom Fejsbuka poslije kojeg je uslijedilo navodno silovanje dvanaestogodišnje djevojčice nije jedini koji je zaprepastio javnost. Javnost je prije nekoliko godina uzburkao i sudski proces protiv oca koji je silovao svoje kćerke, kao i niz drugih slučajeva.
Sa pravom se može reći da se problemu seksualnog nasilja do sada pristupalo sa devizom “to je nešto što se događa drugima“Bivši dugogodišnji sudija Vrhovnog suda, a sada advokat u Bijelom Polju Rešad Muzurović ukazuje da su najteže posljedice silovanja one koje trpe žrtve, odnosno njihove psihičke traume. Prema njegovom mišljenju, silovanje bi se moglo definisati kao zločin za koji je najlakše optužiti, koji je najteže dokazati i od koga se teško odbraniti, a takođe je i zločin koji je najteže presuditi.
Nerijetko se dešava i brak žrtve i počinioca
Muzurović kaže da je u svom dugogodišnjem iskustvu imao slučajeva da žrtva odustane od krivičnog gonjenja, a nije rijetka ni pojava da se sklopi brak sa počiniocem i time, praktično, porekne izvršenje djela.
"Sa pravom se može reći da se problemu seksualnog nasilja do sada pristupalo sa devizom “to je nešto što se događa drugima“, iako je on možda najkompleksniji problem društvene zajednice i prepušten je jedino zakonu koji u ime psihičkog i fizičkog integriteta žene-žrtve, izriče sankciju-smatra Muzurović.
On naglašava da je silovanje sramno djelo, upereno protiv dostojanstva ličnosti i morala i da se „pogubno odražava na sredinu“.
"Silovanje sa razlogom možemo tretirati kao kvalifikovanu socijalno-seksualnu devijaciju i pravno posmatrano predstavlja kriminalni akt. Osnovni normativ za kvalifikovanje seksualne radnje, usiljavanje, jeste volja, pa pošto se žrtva savladava represivno, umjesto volje nastupa prinuda", kaže Muzurović.
Žrtve ne prijavljuju si lovanje zbog moralnih pobuda
On navodi da postoje nezvanični podaci da žrtve više puta ne prijavljuju silovanje zbog moralnih pobuda.
"Ima, takođe, slučajeva da se ovo djelo dogodi uz iskazanu zloupotrebu povjerenja. S obzirom na to da je u pitanju poštovanje najosnovnijih pravila etike i morala na rješavanje ovog problema ,potrebno je a priori, učešće psihologa, pedagoga, psihijatra i to počev od osnovnoškolskog uzrasta u smislu organizovanja predavanja, savjetovanja na „ovu temu“ u cilju spoznaje ovog problema.
Nažalost, mi smo siromašno društvo gdje se pojedincima sklonim devijantskom ponašanju ne bave timovi stručnjaka", kaže Muzurović.
Od dvije do 18 godina zatvora
Muzurović navodi da je krivični Zakonik u čl. 204 st.1 za silovanje propisao kaznu zatvora od dvije do 10 godina, a za njegov najteži oblik iz stava 4 navedenog člana ,da „ukoliko je kao posljedica ovog djela nastupila smrt lica prema kojem je djelo izvršeno, ili učinjeno prema djetetu, počinilac će se kazniti od 15 do 18 godina“.
On smatra da izrečena kazna za silovanje kao vrstu seksualnog nasilja, ma kolika bila, ne može oštećenoj i njenoj porodici predstavljati moralnu ili drugu satisfakciju za dalji tok normalnog življenja.
Galerija
( Beća Čoković )