Budvanski krvavi avgust

Brutalno ubistvo Pljevljaka Slavoljuba Mijatovića još jednom je probudilo priče o “krvavom avgustu”, mjesecu kada se u Budvi događaju najsvirepija ubistva.

I dok statistika neumoljivo bilježi više od 25 ubistva u protekle dvije decenije, gotovo polovina njih se dogodila upravo u avgustu.

Dok policija i dalje traga za ubicama i motivom još nerasvijetljenog ubistva Mijatovića koji je u utorak veče pronađen mrtrav, izrešetan sa četiri hica i ostvaljen na seoskom putu ka Vojnićima, selu iznad Kamenova, nedaleko od svoje kuće, krvavu priču o avgustu otvara ubistvo kotorskog mladića Vlastimira Zečevića, zvanog Mićko Talijan, koji je prije dvije decenije ubijen na platou ispred poslovnice JAT, u blizini hotela "Mogren" i "Avala".

1991. Ko je ubio Mićka Talijana?

Snajperista, sakriven na bedemima Staroga grada, sa nekoliko hitaca pogodio je u glavu Tomislava Vujisića, vlasnika starogradskog noćnog kluba "Znak pitanja"

Dva mladića koja su prišla Talijanu, nasrunili su na njega, udarajući ga pesnicama i šipkom, a koban je bio ispaljeni hitac iz pištolja kalibra 7,65 milimetara.

Ranjeni Mićko odvezao se u Dom zdravlja, gde je ispričao šta mu se dogodilo. Ubrzo je preminuo u bolesničkom krevetu. Uslijedilo je hapšenje, privedena su dva Beograđanina, ali su pred istražnim sudijom povukli priznanja data u policiji. Priča se završava njihovim oslobađenjem, a do danas nije pronađen ubica.

1994. Nedović raznesen eksplozivom

Tri godine kasnije, takođe u avgustu, još jedna likvidacija - 4. avgusta 1994. godine, na samo 50 metara od mjesta gdje je ubijen Talijan, na parkingu ispred ulaza u hotel "Avala", pred samu zoru u razornoj eksploziji luksuznog automobila "folksvagen - karado" ubijen je 27-godišnji Beranac Boro Nedović. Mladić koji je dugo živio u Beogradu, važio je za "žestokog momka", za koga se vezuje učešće u raznim obračunima na asfaltu srpske prijestonice.

Raznesen eksplozivom, Nedović je sa sobom ponio i sve sumnje ko bi mogao biti taj koji je daljinskim upravljačem aktivirao bombu ispod automobila. Iako nikada nije otkriven podmetač bombe, sumnjalo se da je riječ o osveti za Stanka Petrušića, koga je Nedović godinu ranije ubio u kockarnici hotela "Jugoslavija".

1996. Snajper za Labovića

Možda jedno od najsvirepijih ubistava dogodilo se sredinom avgusta 1996. godine, kada je hicem iz snajpera iz obližnje šume, ubijen dok se kupao na miločerskoj plaži, jedan od najomiljenijih budvanskih "žestokih mladića" Saša Labović.

Profesionalac ubio nevinog mladića Gorana Pejovića iz Nikšića, koji je sa prijateljima sjedio za stolom

Ubica, koji se dobro prikrio na brdašcu iznad plaže, pogodio je jednim hicem Labovića, a mnogobrojni kupači, koji su toga ljetnjeg dana bili svjedoci likvidacije, u panici su se razbježali na sve strane. Snajperista je netragom nestao, a policija ni do danas nije rasvijetlila ovo ubistvo.

2004. Napad na Kemala Rastodera

Mada se mislilo da je sa tragedijama tokom avgusta gotovo, uslijedila je nova - 20. avgusta 2004. u stravičnoj eksploziji naprave podmetnute ispod motora luksuznog mercedesa u naselju Dubovica, teško je povrijeđen Beranac Kemal Rastoder, koji je živio u Njemačkoj. U eksploziji koja je u podne uznemirila cijelu Budvu, lakše je povrijeđen i Kemalov drug Darmin-Darko Zejnilović.

Iako niko nije mogao da vjeruje da je mladić preživio, posljedice su bile više nego stravične. Doktori u podgoričkom Kliničkom centru bili su primorani da amputiraju obje noge mladiću da bi mu spasili život. Rastoder je samo par dana ranije doputovao u Budvu, prvi put nakon sedam godina.

Policija ni taj pokušaj ubistva nije rasvijetlila, a mediji su Kemalovo ime odmah povezali sa Vukom Vulevićem, koji je na Rastodera pucao 1997. u Beranama. Od tada, pa dok nije teško ranjen, Rastoder se nije pojavljivao u Crnoj Gori.

2004. Znak Pitanja - Tomislav Vujisić

Samo par dana kasnije, dok je grad još brujao o eksploziji, Budvu je potresla nova tragedija. Snajperista, sakriven na bedemima Staroga grada, sa nekoliko hitaca pogodio je u glavu Tomislava Vujisića, vlasnika starogradskog noćnog kluba "Znak pitanja" .

Vujisić koji je, prema riječima očevidaca, oko dva sata poslije ponoći sjedio sa prijateljem i njegovom porodicom u bašti lokala, najednom je posrnuo i glavom razbio stakleni sto ispred sebe. Prisutni su shvatili da je na Vujisića pucano tek kada mu je iz potiljka pokuljao mlaz krvi. Profesionalni ubica, nestao je bez traga, a ubistvo se i danas vodi kao nerasvijetljeno.

2008. Sudbina Gorana Pejovića

Crni niz nerasvijetljenih ubistava, nastavljen je početkom avgusta 2008, kada je profesionalni ubica, usred bijela dana naočigled brojnih turista i posjetioca lokala “Palma”, u centru grada, ubio nevinog mladića Gorana Pejovića iz Nikšića, koji je sa prijateljima sjedio za stolom.

Nepoznati ubica prišao je s leđa i ispalio nekoliko hitaca u potiljak mladiću, dok je njegov drug Vojkan Inić ranjen. Iako se dugo spekulisalo zbog čega je neko ubio skromnog mladića, radnika nikšičke fabrike za vinklovanje motora, koji je toga dana autobusom stigao u Budvu, cijela priča dobila je drugačiji obrt kada je uhapšeni pripadnik “zemunskog klana” Sretko Kalinić u zagrebačkoj bolnici rekao da je greškom ubio mladića u Budvi i da je, navodno, bio angažovan od strane vođe klana Luke Bojovića da ubije Budvanina Ivana Delića, koji je toga dana sjedio za susjednim stolom u istom kafeu i nosio majicu iste boje kao i ubijeni Pejović.

Ubistvo ni poslije pune tri godine nije rasvijetljeno. Delić je u više navrata demantovao da je on bio meta napada.

( Vuk Lajović )